บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 19 หน้า 2
“ต๊ายยยย !! ไปอยู่ภพไหนมา ถึงไม่รู้ว่าลูกสาวตัวเองควงตาปุ๊ร่อนไปทั้งพระนคร” นวลสะอึก “คุณหนึ่งเค้าไม่ได้ไปด้วยสักหน่อย แค่ “เอาชื่อไปอ้าง”!! ซะมากกว่า”
“มะ...ไม่จริง” นวลเสียงสั่น ปากสั่น โกรธจัด
“หัดเอาเวลาเก็บค่าแผงไปจับพิรุธลูกสาวตัวเองดีกว่าไป๊ !! จะได้หูตาสว่างกับเค้าบ้าง” สีสุกลอยหน้าลอยตา “โดนลูกหลอกถอนหงอกยังไม่รู้ตัว”
“หุบปากไปเลยนะอีดอกกระทือ!!” สีสุกสะดุ้ง “แกไม่มีดีพอจะมากดหัวด่าใคร ถือว่าเคยเป็นเมียผู้ดี ผัวตายไปตั้งนานแล้ว สมบัติก็ไม่มีเหลือจะให้ผลาญ ที่เดินหน้าบานตามงานสังคมก็เพราะกินบุญเก่า!!”
กรี๊ดดดดด.. สีสุกหน้าชา!! เหมือนโดนตบด้วยวาจา คนทั้งร้านหันมามองเป็นตาเดียว “แรงงงงงง”
“กะ...แก...อีมะม่วงหมาเลีย! ต่ำ!! สถุน!! กาก!!”
“ถึงต่ำ แต่ก็รวยเว้ย!! เงินฉันก็มีเป็นถุง ทองฉันก็มีเป็นถัง!! มาซี้ มาด่าแข่งกันดู อยากรู้เหมือนกันว่าใครจะชนะหะ? อีช้างเขย่ง”
“กรี๊ดดดดดดด แก...แก...” สีสุกโกรธตัวสั่น
“คิดๆ..คิดไม่ออกหล่ะสิ ด่าว่าลูกฉันโกหก ลูกตัวเองดีนักนี่ วันๆงานการไม่ทำ ลอยไป ลอยมาจับผู้ชาย โถ นังกระเบนกรางหน้าผากไม่อยากเจ็บ”
ช่างกระซิบ “คุณนายนวลด่าว่าคุณส่องแสง..หน้าด้านน่ะค่ะ”
“เออ ฉันรู้แล้ว!! ไม่ต้องแปล!!” สีสุกหันมาทางนวล “อีปากตลาด ไม่มีหูรูด ฉันไม่เสวนาแล้วหล่อนแล้ว ไม่อยากเอาทองไปถูกระเบื้องให้เปลืองตัว!! อยากจะโง่ งั่ก ให้ลูกหลอกก็ตามใจ ท้องป่องเพราะตาปุ๊ขึ้นมาเมื่อไหร่จะหัวเราะให้ฟันร่วง!!!!“
“กรี๊ดดดดดด อีเวรตะไล ปากอัปปรีย์ นักนะมึง !!!”
สีสุกหันไปคว้ากระเป๋าแล้วก็เดินกระแทกออกไป
ช่างงง “คุณนายคะ ดัดยัง...ไม่เสร็จเลยค่ะ”
“ไม่ทง ไม่ทำมันแล้ว” สีสุกพูดจบก็เดินออกไปเลย
นวลตะโกนไล่หลัง “ฉันไม่เชื่อหล่อน !! ยัยณีไม่มีวันโกหก คุณอนวัชจะต้องแต่งงานกับพรรณี และมันจะต้องเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในพระนคร” นวลประกาศก้อง ทั้งที่ในใจแอบหวาดหวั่น
สีสุกเดินกระฟัดกระเฟียดออกมาหน้าร้าน ด้วยความหงุดหงิด
คล้อยหลังสีสุก..นวลทรุด แววตาแห่งความหวาดระแวงฉายเป็นประกาย นวลคิดถึงตอนที่ณีบอกว่าจะไปเที่ยวกับหนึ่ง
“คุณแม่คะ..ณีออกไปหา..พี่หนึ่งนะคะ “
“เดี๋ยวๆ..ณี..” นวลรีบลุกไปหา “แม่ไปด้วย แม่ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว คิดถึงตานิจ”
“ณีว่า..อย่าเลยนะคะแม่..วันนี้เห็นพี่หนึ่งบอกว่าอาจจะพาไปเจอกับเพื่อนๆ ถ้าเราไปกันสองคนแม่ลูก จะวางตัวกันไม่ถูก ... ถ้าคุณแม่อยากให้ณีกับพี่หนึ่งสนิทสนมกันมากๆ ปล่อยณีไปกับพี่หนึ่งแค่สองคนดีกว่านะคะ”
นวลครุ่นคิด....เสียงตอนที่โทรศัพท์คุยกับอนวัชดังอยู่ในความคิด
“สวัสดีค่ะ คุณอนวัชเหรอคะ..”
“ใช่ครับ..ผมนัดกับณีไว้..ที่ไม่ได้ไปรับที่บ้านเพราะยังสะสางงานไม่เรียบร้อย คุณน้ามีอะไรหรือเปล่าครับ”