บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 19 หน้า 3
“ อ๋อ...ไม่มีค่ะ ไม่มี น้าแค่เป็นห่วงแม่ณีน่ะค่ะ ถ้านัดกันจริงๆก็ดีค่ะ..น้าก็ฝากดูแลน้องด้วยนะคะ ตอนนี้น้าก็เหลือลูกสาวอยู่คนเดียว..น้าก็ขอให้คุณอนวัชเมตตาแม่ณีให้มากๆนะคะ น้าขอแค่นี้ล่ะค่ะ..สวัสดีค่ะ...” นวลโล่งใจ แล้วไปที่ไม่ได้โกหก
นวลยิ่งคิด ยิ่งค้างคาใจ “มันยังไงกันแน่ .... “
หทัยรัตน์ยืนอยู่หน้าที่ทำงานอนวัชอย่างเซ็งๆ ในมือถือปิ่นโตใส่อาหาร “ถ้าคุณป้าไม่บังคับ อย่าคิดเลยว่าฉันจะมา” หทัยรัตน์มองปิ่นโตในมือ ..
ชั่วโมงที่แล้ว ทิพย์จัดขนมจีบ และของว่างทานเล่นอีก 2-3 อย่าง ใส่ปิ่นโตสวยงาม “ป้าทำของว่างของโปรดคุณหนึ่ง ปุ้มเอาไปให้คุณหนึ่งที่ทำงานบ่ายนี้นะ “
“ทำไมต้องเป็นปุ้มคะ”
“ก็เพราะปุ้มอยู่บ้าน เพราะเป็นปุ้มเป็นคู่หมั้นหนึ่ง เพราะปุ้มเป็นหลานที่ป้าไว้ใจ เพราะปุ้มเป็น... “
“พอๆแล้วค่ะ ถ้าคุณป้าชักแม่น้ำมาห้าสายขนาดนี้ ปุ้มไปก็ได้ค่ะ” หทัยรัตน์จำยอม
ทิพย์ยิ้มพอใจ
หทัยรัตน์ยืนอยู่ที่เดิม จำใจต้องเดินเข้าไปด้วยความเซ็ง
อนวัชทำงานอยู่ในห้อง เลขาเดินเข้ามาพร้อมกับปิ่นโตอีกชุด “คุณอนวัชคะ คุณส่องแสงให้คนนำอาหารมาส่งค่ะ”
อนวัชไม่สนใจมอง “วางไว้ที่โต๊ะนั้น”
เลขาเดินไปวางไว้ที่โต๊ะเล็ก และหันมารายงานต่อ “เอ่อ...แล้วมีคนมาขอพบคุณอนวัชด้วยค่ะ ตอนนี้นั่งรออยู่ที่หน้าห้องค่ะ”
“ผมเซ็นเอกสารด่วนอยู่ ให้รอไปก่อน คุณก็รอด้วย จะได้รอเอกสารออกไปทีเดียว”
“ค่ะ”
อนวัชฉุกคิด เงยหน้าถาม “แล้วคนที่มาหาฉัน คือ ใคร ?” อนวัชรอคำตอบ ในใจลึกๆ เผื่อว่าจะเป็นหทัยรัตน์
หทัยรัตน์เดินมาที่หน้าห้องทำงานอนวัช แล้วก็ต้องชะงักกึก ที่หน้าห้อง..เห็นนวลนั่งรออยู่ นวลเงยหน้ามาเห็นหทัยรัตน์พอดี “นังปุ้ม !!! แกมาทำอะไรที่นี่“ หทัยรัตน์นิ่ง..นวลพูดกระแทก “ฉันถามทำไมไม่ตอบ”
“คุณถามไม่สุภาพ ดิฉันมีสิทธิ์ที่จะไม่ตอบ”
“หนอยยยย นี่แกจะมาร้องหาความสุภาพจากฉันเนี่ยนะ แกทำให้ลูกชายฉันตายทั้งคน จะให้ฉันสุภาพกับแกอีกเหรอ ?? ห๊ะ? นังเด็กกำพร้า นังลูกไม่มีพ่อไม่มีแม่”
หทัยรัตน์ทนไม่ไหวแล้ว สวนกลับ พูดความในใจออกมา “ไหนๆคุณพินิจก็ไม่อยู่แล้ว ดิฉันจะขอพูดครั้งนี้ครั้งเดียวและเป็นครั้งสุดท้าย...ดิฉันไม่ได้รักหรือชอบกับลูกชายคุณนาย ดิฉันไม่เคยคิดจะแต่งงานกับเค้า และไม่เคยคิดจะร่ำรวยด้วยการแต่งงาน”