บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 4 หน้า 5
สุทธิ์หันมาพูดกับอนวัชและหทัยรัตน์ “ลุงขอตัวก่อนนะ นักข่าวจะได้ถ่ายภาพหทัยรัตน์กับหนึ่งสองคน”
หทัยรัตน์กับอนวัชจะอ้าปากแย้งแต่สุทธิ์เดินไปแล้ว สองคนได้แต่ยืนเก้อ ไม่ยอมมองหน้ากันและไม่ขยับหากัน ทิ้งช่องว่างตรงกลางของสุทธิ์ไว้เท่าเดิม
“คุณอนวัชและคุณหทัยรัตน์ครับ กรุณาขยับเข้ามาใกล้กันหน่อยได้มั้ยครับ”
อนวัชและหทัยรัตน์หันมาสบตากันอย่างจำใจ เหมือนจะถามว่าเอาไง และอนวัชก็พูดขึ้นก่อน “ไม่กล้าเข้ามาอยู่ใกล้ฉันเพราะกลัวฉันล่ะสิ”
“ทำไมฉันต้องกลัว?”
“ถ้าไม่กลัวก็ขยับเข้ามาสิ” อนวัชมองหทัยรัตน์ด้วยความหมั่นเขี้ยว และจงใจดึงหทัยรัตน์เข้ามาใกล้จนยืนชิดแทบจะเหมือนกอดกัน หทัยรัตน์ตกใจจะขยับหนี อนวัชจับตัวไว้ไม่ให้ไป “ถ้าไม่กลัวก็อยู่เฉยๆ ฉันไม่กัดเธอหรอก เพราะฉันไม่ใช่คนโหดร้ายป่าเถื่อนที่ชอบกัดคนอื่นตอนไม่ได้ตั้งตัว”
หทัยรัตน์หันขวับมามองตาดุวาบ อนวัชยิ้มกับกล้องไม่สนใจพูดแบบได้ยินกันสองคน “ถ้าเค้าถ่ายรูปเธอตอนทำหน้าเป็นยักษ์แบบนี้ฉันก็ช่วยไม่ได้ ข่าวคงเขียนว่างานนี้ได้เทพบุตรเป็นคิง ส่วนควีนตกเป็นของนางผีเสื้อสมุทร โอ๊ะไม่ใช่สิลืมไปว่าเธอผอมแล้วไม่ได้อ้วนเป็นกระปุกตั้งฉ่ายเหมือนเมื่อก่อน” อนวัชยักคิ้วกวน
หทัยรัตน์ประชดกลับ “ได้ค่ะ ในเมื่อคุณเป็นเทพบุตรได้ด้วยรอยยิ้ม ฉันก็จะฝืนยิ้มเพื่อเป็นนางฟ้า ถึงแม้ในใจฉันจะไม่อยากยิ้ม และไม่มีความสุขแม้แต่นิดเดียว !!” หทัยรัตน์พูดจบหันกลับมาทางกล้อง..แล้วก็ยิ้มหวานสุดใจ เหมือนจะกวนประสาทอนวัชให้ถึงที่สุด อนวัชมองแล้วเกิดอาการหมั่นเขี้ยวขึ้นมาทันที แล้วก็หันมายิ้มแข่ง ดูเหมือนมีความสุขม๊ากกกกกกมาก !!
นักข่าวตะโกนขึ้นมา “ดีครับ..ดีครับ..อยู่เฉยๆนะครับ..ยิ้มหน่อยครับ”
แสงเฟลชวูบวาบสะท้อนไปมา
ส่องแสงกับสีสุกแทบกรี๊ด “ดูมันสิคะคุณแม่ มันถือโอกาสใกล้ชิดพี่หนึ่ง”
“แม่เห็นแล้วลูก..ใจเย็นๆลูกใจเย็นๆ”
ส่องแสงมองหทัยรัตน์ด้วยความริษยา “ส่องทนไม่ได้แล้ว ส่องจะกลับแล้วค่ะ ถ้าส่องอยู่ต่อไป ต้องวิ่งไปตบมันแน่ๆ” ส่องแสงคว้ากระเป๋าและลุกไปเลยไม่ลาใคร
สีสุกตะปบไว้ไม่ทัน “ส่อง..”
วิทย์หันมามองด้วยความแปลกใจ “อ้าวหนูส่องไปไหนหล่ะคุณสีสุก”
“คือ..ลูกส่องบ่นว่าปวดหัวน่ะค่ะ เลยขอตัวกลับก่อน สงสัยจะปวดหัวมาก เลยลืมลาคุณพี่ ดิฉันก็ลาแทนนะคะ สวัสดีค่ะ” สีสุกยกมือไหว้วิทย์และรีบลุกเดินตามไป
ช่างภาพแยกไป หทัยรัตน์รีบขยับออกห่างอนวัช
“ทำไม?? อยู่ใกล้ฉันนานๆ กลัวว่าคุณชายจะไม่พอใจหรือไง ?”