รีเซต

บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 10 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 10 หน้า 2
30 พฤษภาคม 2558 ( 10:50 )
6.7M
5
หนึ่งในทรวง ตอนที่ 10
17 หน้า

ที่ชิดชายชล ทะเลมีคลื่นพอประมาณ กรกนกนั่งอยู่บนรถเข็น อยู่ที่ริมระเบียงบ้านพัก กรกนกมองแล้วก็ยิ้มนิดๆ แววตามีความสุข แม่โอยืนห่างออกไปด้านหลัง .. 

ไม่นานสุดาเดินมาหาเห็นกรกนกยิ้มก็ยิ้มตาม “คุณหญิง...นั่งคิดอะไรอยู่คะ ? คิดไปยิ้มไป”

“หญิงคิดถึง..พี่ชายค่ะ”

สุดาเลิกคิ้ว เดินมานั่งข้างๆ ฟังด้วยความสนใจ “คิดถึงคุณชายแล้วยิ้ม..แสดงว่าต้องเป็นเรื่องที่สนุกแน่ๆ” 

“ใช่เลยค่ะ หญิงคิดถึงตอนที่มาเที่ยวทะเลกับพี่ชาย .. พี่ชายเป็นคนชอบชายหาด ชอบเดินบนทรายโดยไม่สวมรองเท้า วันๆจะนั่งอยู่ที่ชายหาด ไม่ยอมทำอะไรเลย จนท่านพ่อกริ้ว ทรงออกกฎไม่ให้พี่ชายออกจากบ้านโดยลำพัง เพราะกลัวจะเดินลงทะเลโดยไม่มีใครรู้ พี่ชายงงไปเลยค่ะ ไม่รู้ว่าท่านพ่อทรงคิดแบบนั้นไปได้อย่างไร” กรกนกหัวเราะอารมณ์ดี  แล้วก็เล่าต่อ สุดาฟังแล้วก็ยิ้มตาม “หลังจากนั้น ทุกครั้งที่พี่ชายจะออกไปที่ชายหาด ก็ต้องพาหญิงไปด้วย” 

กรกนกค่อยๆหันไปที่ชายหาด ... เล่าอย่างมีความสุข ภาพความทรงจำผุดพรายขึ้นอย่างชัดเจน

 

ประมาณปีที่แล้ว คุณชายประสาทพรวิ่งเล่นที่ชายหาด มีหมาขนสวยวิ่งไล่ตาม คุณชายประสาทพรใช้ลูกบอลล่อ และเล่นกับหมาอย่างน่ารัก มีกรกนกนั่งอยู่บนเสื่อที่จัดเป็นที่นั่งสำหรับปิกนิกอย่างสวยงาม 

“แม่โอจะทำอาหารที่กินง่ายๆ มีข้าวผัด มีขนมจีบ หญิงจะนั่งมองพี่ชายวิ่งเล่นกับหมาที่ท่านพ่อทรงเลี้ยง”  

คุณชายประสาทพรเล่นกับหมาอย่างมีความความสุข ร่าเริง คุณชายประสาทพรยิ้มทีโลกสดใส 

“พี่ชายชอบเล่นว่าว ชอบเล่นน้ำ “

กรกนกขี่คอคุณชายประสาทพร และถือว่าวไว้ในมือ คุณชายประสาทพรวิ่งไปตามชายหาดอย่างแข็งแรง กรกนกหัวเราะมองดูว่าวที่ลอยอยู่ด้วยความตื่นเต้น 

“พี่ชายจะให้หญิงขี่คอแล้วถือว่าว พี่ชายจะวิ่งไปเรื่อยๆ ตอนนั้น..หญิงรู้สึกเหมือนตัวเองเดินได้เลยค่ะ”

กรกนกหัวเราะเสียงสดใส ..คุณชายประสาทพรยิ้มตามอย่างมีความสุข .. 

 

สุดายิ้มตามในสิ่งที่กรกนกเล่า “คุณชาย..เป็นพี่ชายที่น่ารักมากๆเลยนะคะ “ 

“ค่ะ..หญิงโชคดีมากที่ได้เกิดมาเป็นน้องสาวของพี่ชาย “

สุดาจับมือกรกนกแล้วยิ้มด้วยความเอ็นดู “คุณหญิงเองก็เป็นเด็กที่น่ารักมากนะคะ พี่แป้นคิดว่า คุณชายเองคงรู้สึกโชคดีเช่นกันที่มีคุณหญิงเป็นน้องสาว” 

กรกนกฟังแล้วดีใจ ยิ้มกว้าง จับมือสุดาตอบกลับ “ขอบคุณค่ะ“

กรกนกและสุดายิ้มให้กันอย่างเป็นมิตร .. ความรู้สึกดีๆ ของทั้งสองคนเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว 

“หลานหญิงพร้อมจะกลับหรือยัง?” เสียงวิทย์ถามขึ้น 

สุดาและกรกนกหันไปตามเสียง เห็นสัทธา หทัยรัตน์ และ วิทย์เดินออกมาพร้อม เด็กรับใช้ที่ถือกระเป๋าเดินทางเดินตามออกมา  


17 หน้า