บทละครโทรทัศน์ หนึ่งในทรวง ตอนที่ 1 หน้า 2
สุดารับมาอ่าน “เราได้รับแจ้งข่าวด่วนว่า ทายาทรูปงามแห่งบ้านเพชรลดา “คุณหนึ่ง - อนวัช พัชรพจนาถ” บุตรชายท่านทูตวิทย์ พัชรพจนาถ กำลังเดินทางกลับจากประเทศฝรั่งเศส จะมาถึงสยามในเร็ววันนี้!! พี่หนึ่งกำลังจะกลับมาประเทศไทย”
รูปของ “อนวัช” ในหนังสือพิมพ์ดูหน้าตาหล่อ หน้าคม ตาหวานซึ้ง มีความเป็นผู้ดีเด้งออกมาอย่างเห็นได้ชัด
ที่สนามบิน อนวัชเดินมาตามทางอย่างเท่โดยมีสาวๆมองมาตามทาง
ภาพข่าวในหนังสือพิมพ์เขียนบรรยาย “หนึ่ง – อนวัช พร้อมแล้วที่จะกลับมาทำให้สาวสาวทั้งพระนครได้อึงคะนึง”
อนวัชเดินผ่านผู้คนที่หันมามองเป็นตาเดียว สาวๆ บางคนถึงกับของร่วงจากมือ อึ้งในความหล่อ
ภาพของอนวัชในหนังสือพิมพ์อีกฉบับ เป็นภาพตอนอยู่ต่างประเทศถ่ายกับฝรั่งดูโก้ไปอีกแบบ มีตัวหนังสือเขียน
“อนวัช พัชรพจนาถ ... ยิ่งกว่าชายในฝัน!!”
อนวัชเดินเข้ามาในบริเวณผู้โดยสารขาเข้า มองหาคนมารับ เจอเป้าหมายและยิ้มอย่างหล่อ สาวๆข้างๆแทบกรี๊ดสลบ อนวัชหันมามองไม่ตื่นเต้นแล้วก็เชิดใส่อย่างเย่อหยิ่ง
ภาพของอนวัชในหนังสือต่างๆ อีก 5-6 ฉบับพร้อมพาดหัว “อนวัช พัชรพจนาถ “หนึ่งในทรวง” ของสาวๆหลายต่อหลายคน” / “บ้านเพชรลดาเตรียมต้อนรับอย่างอบอุ่น” / “เทพบุตรเดินดิน” / “หนึ่ง” นี้ไม่มีสอง “อนวัช พัชรพจนาถ”
วิทย์ยืนรอต้อนรับอยู่มุมหนึ่งของสนามบิน เสียงอนวัชเรียกขึ้น “คุณพ่อครับ”
วิทย์หันมาเห็นอนวัชก็ยิ้มด้วยความดีใจ “หนึ่ง !!!”
อนวัชยกมือไหว้ “สวัสดีครับคุณพ่อ”
วิทย์ดึงลูกชายมากอดด้วยความคิดถึง “สวัสดี สวัสดี..กลับมาสักทีนะลูกนะ คราวนี้เรียนจบหมดแล้ว ไม่ต้องไปไกลบ้านอีกแล้วนะเหนื่อยมั้ยลูก ?”
“ไม่เหนื่อยเลยครับ ตื่นเต้นมากกว่า คิดถึงคุณพ่อ แล้วก็คิดถึงอะไรตั้งหลายอย่างในประเทศไทย”
“พ่อก็คิดถึงลูก และคงมีหลายคนที่คิดถึงลูกเหมือนกัน..โดยเฉพาะผู้หญิงคนนี้ ทั้งคิดถึง ทั้งเฝ้ารอให้เรากลับมาทุกลมหายใจ.. ไม่ได้รอเปล่า ยังตื่นมาทำกับอาหาร จัดห้องหับให้เราตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางเลยนะ เดาสิว่าใคร ?”
“ผู้หญิง“ อนวัชคิด แล้วนึกออก “นมพิมพ์ !!”
ที่บ้านเพชรลดา นมพิมพ์ยืนรอน้ำตาคลออยู่หน้าบ้านด้วยความตื้นตัน “คุณหนึ่ง ของบ่าว....”
อนวัชถลามากอดนมพิมพ์และหอมแก้มเบาๆ “คุณหนึ่งคิดถึงนมพิมพ์เหลือเกินจ้ะ”
“พิมพ์ก็คิดถึงคุณหนึ่งเหลือเกินนนนนนค่ะ..ทูนหัวของพิมพ์..” นมพิมพ์ลูบหน้าอนวัชด้วยความรัก “เห็นภาพในหนังสือพิมพ์ว่างามแล้ว ตัวจริงยิ่งงามกว่าหลายเท่า”
อนวัชยิ้มพราย “นมพิมพ์พูดแบบนี้ เดี๋ยวคุณหนึ่งอิ่มลูกยอ ไม่ได้กินอาหารที่เตรียมไว้นะ”