บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 7 หน้า 2
อันเดินเร็วๆ ขึ้นบันไดมาตรงเข้ามาหาหยกมณีที่ยืนรออยู่ที่ชั้นบนฉั่วเทียนเหลา
“ห้องนี้ เฮีย” หยกมณีเดินนำอันมาที่หน้าห้องวีไอพีพร้อมกับบอกข้อมูลเพิ่มเติม “ไอ้พวกนี้เป็นพวกนักเลงข้างถนนไม่ได้อยู่แก๊งไหน แต่ไอ้คนที่สั่งเปิดห้องพิเศษเห็นว่ามันไปรับงานใหญ่มา ได้เงินมาเป็นพัน หยกหลอกถามยังไง มันก็ไม่ยอมบอกว่าไปทำอะไรมา บอกแต่ว่าพรุ่งนี้มีข่าวใหญ่แน่”
อันผลักประตูเข้าไปในห้อง หยกมณีรีบตามไปติดๆ
นักเลง 4-5 คนกำลังชนแก้วอย่างครื้นเครง “เอ้า! หมดแก้วๆ วันนี้เลี้ยงไม่อั้น!” กลุ่มนักเลงชะงักค้างทันที เมื่อเห็นอันเปิดประตูผลัวะเข้ามา
“เฮียค่อยๆถามนะ อย่าใช้กำลัง” หยกมณีพูดไม่ทันจบประโยค อันก็พุ่งเข้าไปจับคอเสื้อนักเลงคนหนึ่งแล้วกระชากมาอัดข้างฝาทันที
“ไปได้เงินมาจากใคร”
“เกี่ยวอะไรกับมึง” เสียงสับไกปืนดังกริ๊ก นักเลงค่อยเหลือบตามองลงที่ท้องตัวเอง ปืนของอันจ่ออยู่ที่ท้อง นิ้วของอันเตรียมเหนี่ยวไกปืนได้ทุกเมื่อ
“ทีนี้ตอบได้หรือยัง”
“ผม..ผมไม่รู้จริงๆ..ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ แค่ไปชี้ตัว”
“ชี้ตัว? ชี้ตัวใคร?”
นักเลงจ้องหน้าอันอย่างเพิ่งจำหน้าได้ว่าเป็นมือขวาของทรงกลด “เฮีย..เฮียอัน..เฮียอันแก๊งเขี้ยวสิงห์!”
อันคาดคั้น “ชี้ตัวใคร!?”
นักเลงปากสั่น “ชี้ตัวนายน้อยของแก๊งเขี้ยวสิงห์” อันค่อยๆปล่อยมือจากนักเลงที่เข่าอ่อนจนต้องทรุดตัว พร้อมยกมือขึ้นไหว้ท่วมหัวอย่างกลัวเกรง “เฮียอย่าทำอะไรผมเลยนะ”
“มึงไปชี้ตัวให้ใคร?!”
“ผมไม่รู้จริงๆครับ ผมชี้ตัวให้พวกมันรู้ว่า นายน้อยคนไหน แล้วผมก็ไปรับเงินที่หลังศาลเจ้า นอกนั้นผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย ผมสาบานได้!”
“รับเงินที่ศาลเจ้า...ไอ้อิก!” อันมั่นใจว่าเป็นฝีมือของอิกแน่นอน
บ้านเสี่ยเคี้ยง เจ้าสัวตงเทน้ำร้อนลวกป้านน้ำชาอย่างใจเย็น ใส่ใบชาในป้านแล้วเทน้ำร้อนตาม เทน้ำชาแรกทิ้งแล้วค่อยเทน้ำร้อนอีกรอบ เจ้าสัวตงรินน้ำชาใส่ถ้วยน้ำชาสองใบ แล้วส่งถ้วยน้ำชาให้เสี่ยเคี้ยงที่รับไปจิบอย่างไม่เต็มใจ เจ้าสัวตงจิบน้ำชาอย่างนิ่งสงบ ขณะที่เสี่ยเคี้ยงอารมณ์ปะทุเดือดอยู่ข้างในแต่ทำอะไรไม่ได้ เจ้าสัวตงกับเสี่ยเคี้ยงต่างมองปอที่กำลังสอบถามอิกเพื่อหาเบาะแสตามหาทรงกลด
“ผมไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น” อิกปฏิเสธ
“ลื้อไปจ้างคนที่ไหนมาช่วยขนอะไหล่เถื่อน” ปอซัก