บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 6 หน้า 5
“ไม่ได้ใส่ อั๊วรู้ว่า ลื้อไม่ชอบ แต่หล่อฮั่งก้วยดีนะ กินแล้วเหลี่ยงเลี้ยงแก้ร้อนในดี จะกินเลยมั้ย อาเว่ย” ซิ่วเอ็งง้องอนเว่ยในที เว่ยพยักหน้ารับ
เว่ยเห็นซิ่วเอ็งกุลีกุจอรินน้ำเก๊กฮวยให้ เริ่มรู้สึกผิด “ม่า...เรื่องเมื่อวาน..ผมขอโทษนะ”
“ไม่เป็นไรๆ รู้ตัวว่าทำผิดก็ดีแล้ว ทีหลังก็อย่าพูดอย่างนั้นอีก เข้าใจมั้ย”
อาจูกับเง็กมองสองย่าหลานอย่างโล่งใจ ซิ่วเอ็งลูบหัวลูบไหล่เว่ยอย่างรักและเอ็นดูเหลือเกิน อาจูมองอย่างอยากได้ความรักจากซิ่วเอ็งบ้าง
ในโรงงาน คนงานแพ็คอะไหล่ใส่กล่องสินค้า ทรงกลดเดินคุยกับผู้จัดการโรงงานมาด้วยกัน มีอาจูเดินตามหลังคอยจดโน้ต “สินค้าเที่ยวต่อไปจะส่งมาเมื่อไหร่”
“ต้นเดือนหน้าครับ”
“คราวนี้รีบตรวจสอบสินค้าทันที อย่าให้มีปัญหาเหมือนคราวก่อน แล้วเรื่องที่ให้รับคนงานเพิ่ม ไปถึงไหนแล้ว”
ผู้จัดการอึกอัก “เออ..คุณหมงให้หยุดไว้ก่อนน่ะครับ เห็นบอกว่าเรายังไม่ขยายโรงงานในตอนนี้ ตกลงมันยังไงกันแน่ครับ นายน้อยสั่งอย่าง คุณหมงสั่งอย่าง”
“ไปได้แล้ว ไป”
ผู้จัดการเห็นทรงกลดหน้าเครียดขึ้นมา ก็เลยไม่กล้าถามอะไรต่อ รีบค้อมหัวให้แล้วเดินออกไป
ทรงกลดฉุนเฉียว “ไอ้หมง!”
อาจูถามอย่างเกรงๆ “เออ..คุณหมงนี่เป็นใครเหรอคะ”
“มันก็เป็นเจ้านายของฉันน่ะสิ”
“คุณเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทตงวานิชไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไม”
ทรงกลดหลุดปาก “ก็เพราะฉันเป็นลูกชายอย่างที่พ่อต้องการไม่ได้น่ะสิ!” ทรงกลดรีบเดินไป เมื่อรู้สึกตัวว่าเสียฟอร์มที่แสดงความอ่อนไหวให้อาจูเห็น
“คุณที...” อาจูมองตามทรงกลดด้วยความคิดไม่ถึงว่าทรงกลดจะมีปมปัญหาซ่อนอยู่
ทรงกลดเดินเร็วๆออกมายืนนิ่งคิดอยู่ที่มุมเงียบของโรงงาน อาจูเดินตามมาช้าๆมาหยุดยืนข้างๆทรงกลด
ทรงกลดเล่าเรื่องหมงด้วยน้ำเสียงเรียบๆอย่างตั้งตัวได้แล้ว “อาหมงเป็นลูกบุญธรรมของป๊าฉัน...เธอเคยเจอมันแล้ว วันที่เธอมาสมัครงานไง”
อาจูนึกได้ “ผู้ชายคนที่ค้านไม่ให้คุณรับฉันเข้าทำงานคนนั้นใช่มั้ยคะ”
“มันค้านฉันได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าฉันจะเสนอโครงการอะไรไป มันคอยขัดขวางไว้ทุกทาง คงกลัวว่าฉันจะไปแย่งตำแหน่งมัน ทั้งๆ ที่ยังไงป๊าก็ยกทุกอย่างให้มันคนเดียวอยู่แล้ว”
“ทำไมเป็นอย่างนั้นได้ล่ะคะ”