บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 12 หน้า 4
เสี่ยเคี้ยงยังเงื้อง่าจะเคาะประตูแต่ไม่กล้า พอเห็นอิกมองมาอย่างสงสัย เสี่ยเคี้ยงลดมือลงอย่างเสียฟอร์มแล้วถอยออกมาสั่งอิกแทน “เรียกเจ้าของบ้านให้หน่อยสิ”
อิกทุบประตูโครมๆ “มีใครอยู่มั้ย”
“เฮ้ย! เบาๆหน่อยสิวะ”
ป้าเพื่อนบ้านออกมาเมียงมอง “มาหาใคร ไม่มีใครอยู่แล้ว”
“แล้วไปไหนกันหมด”
“ย้ายบ้านออกไปแล้ว”
“อาเง็กถึงกับย้ายบ้านหนีเชียวเรอะ”
“บ้านนี้เค้าย้ายไปไหนรู้หรือเปล่า”
“ย้ายไปอยู่บ้านลูกเขยแก๊งเจ้าพ่อ ย้ายไปทั้งบ้านตั้งแต่เช้าแล้ว” ป้าเพื่อนบ้านเดินออกไป
“บ้านลูกเขยแก๊งเจ้าพ่อ ก็บ้านแก๊งเขี้ยวสิงห์.. ตอนนี้อั๊วเป็นพ่อตาทรงกลดไปแล้ว สวรรค์เล่นตลกกับอั๊วจริงๆ” เสี่ยเคี้ยงไม่รู้จะตามง้องอนเง็กยังไงต่อดี
ซิ่วเอ็ง เง็กและเว่ยยืนรอที่โถงบ้านทรงกลด พร้อมกระเป๋าเดินทางและกล่องข้าวของวางอยู่ที่พื้น เว่ยเดินสำรวจไปรอบๆบ้านอย่างตื่นตาตื่นใจ
เง็กไม่เห็นด้วยกับการย้ายมาอยู่ครั้งนี้ “ม้า..เราอยู่ของเราเองได้ ทำไมต้องมาพึ่งพาอาศัยคนอื่นด้วย”
ซิ่วเอ็งตัดบท “คนอื่นที่ไหนกัน นี่ก็บ้านลูกเขยลื้อ แล้วอาทรงกลดเป็นคนไปรับเรามาเอง ไม่ใช่ว่าเราไปขอร้องซะที่ไหน”
“แต่เราจะทำให้อาจูมีปัญหา”
“ปัญหาอะไร บ้านออกจะใหญ่โต เลี้ยงคนเพิ่มอีกสองสามคนจะเป็นอะไรไป”
“นั่นแหละปัญหา ลูกสาวแต่งออกก็เป็นคนนอกไปแล้ว ธรรมเนียมของบ้านเรา ฝ่ายผู้ชายไม่ต้องมาดูแลครอบครัวเมีย..”
“ก็ฝ่ายผู้ชายเต็มใจ ลื้อจะคิดมากทำไม ไม่อยากให้อาเว่ยอยู่สุขสบายหรือไง”
“ม้าลืมเรื่องในอดีตไปหมดแล้วเหรอไง”
“ลื้อหมายถึงเรื่องอาเหลียงกับอึ้งตงกัวงั้นเหรอ”
เว่ยเดินกลับมาทันได้ยินพอดี “ป๊าผมมีเรื่องอะไรกับป๊าของเฮียทรงกลดงั้นเหรอ”
“ไม่มีอะไรๆ คนเคยรู้จักนับถือกันเท่านั้น” ซิ่วเอ็งสั่งเง็ก “ลื้อลืมเรื่องเก่าๆได้แล้ว อาเง็ก คนก็ตายไปแล้ว คิดมากไปก็เท่านั้น ตอนนี้ลื้อสนใจแต่อนาคตของอาเว่ยก็พอ”
ซิ่วเอ็งทำทีเหมือนลืมเรื่องอดีตแล้วจริงๆ ทั้งที่ตัวเองเจ็บแค้นมากและรอการแก้แค้นเจ้าสัวตงอยู่