บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 12 หน้า 5
เจ้าสัวตงรับรู้เรื่องที่ทรงกลดให้ครอบครัวอาจูมาอยู่ในบ้าน คนอื่นๆต่างรอฟังคำอนุญาตจากเจ้าสัวตง แต่เหมยลี่รีบเสนอหน้าคนแรกอย่างทนไม่ไหว “นายใหญ่ไม่ต้องคิดเลยค่ะ ยังไงก็ให้อยู่ที่นี่ไม่ได้ อะไรกันอยู่ๆก็ยกโขยงมาโดยไม่มีการขออนุญาตกันก่อน ทำอย่างนี้ใช้ได้ที่ไหน”
“ขอโทษจริงๆ ค่ะ ที่เรามากันอย่างกะทันหันอย่างนี้ ถ้าทางนี้ไม่สะดวก พวกเราก็เข้าใจค่ะ” อาจูจะเดินออกไป แต่ทรงกลดดึงอาจูไว้
“เรื่องนี้เป็นความผิดของผมเองที่ทำไปโดยพลการ แต่ผมมีเหตุผลของผม ถ้าป๊าไม่อนุญาต ผมจะหาที่อยู่ใหม่ให้ครอบครัวอาจูเอง ไม่มีปัญหา” ทรงกลดทำหยิ่งใส่
“เหตุผลของลื้อคืออะไร”
ทรงกลดกวน “เหตุผลส่วนตัวครับ”
ปอช่วยแก้ให้ “ที่นายน้อยอยากจะรับครอบครัวคุณจูมาอยู่ด้วย คุณจูจะได้ดูแลครอบครัวได้น่ะครับ นายใหญ่”
หมงทำพูดเข้าข้างทรงกลด “ไม่น่าจะมีปัญหานะครับ ป๊า ไหนๆ เราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”
เจ้าสัวตงถามปอ “ตึกเล็กยังว่างอยู่ใช่มั้ย”
เหมยลี่ค้าน “นายใหญ่คะ!”
“ให้ทุกคนไปอยู่ที่ตึกเล็ก แล้วหาคนให้คอยดูแลซักคนสองคน”
เหมยลี่อ้าปากจะคัดค้าน แต่หมงมองห้ามไว้ด้วยสายตา
ปอรับคำ “ครับ นายใหญ่”
“ขอบคุณครับ ป๊า” ทรงกลดยิ้มอย่างพอใจ ในขณะที่อาจูยังไม่สบายใจนัก
ปอเดินนำทุกคนเข้ามาในตึกเล็ก
“ตามสบายเลยนะครับ คิดซะว่านี่เป็นบ้านของทุกคน”
เง็กยังไม่สบายใจ “บอกตรงๆว่า อั๊วไม่สบายใจที่ต้องมาอยู่ที่นี่ แค่ลื้อเลี้ยงดูอาจูให้ดีก็พอแล้ว”
ซิ่วเอ็งตัดบท “เราก็ตกลงกันแล้ว ยังจะมาพูดซ้ำพูดซากอยู่ทำไม เราแก่แล้วก็ต้องให้ลูกหลานเลี้ยงดูก็ถูกต้องแล้ว”
“ผมแต่งงานกับอาจูแล้ว ผมมีหน้าที่ดูแลทั้งอาจูและครอบครัว ม้าคิดซะว่า ผมเป็นลูกชายอีกคนก็แล้วกันครับ”
เว่ยพูดขึ้น “แล้วพอผมเรียนจบทำงานหาเงินเองได้ ผมจะดูแลทุกคนต่อจากเฮียทรงกลดเอง”
อาจูปลอบผู้เป็นแม่ “ตอนนี้เราอยู่กันที่นี่ไปก่อนนะ ม้า เราคงไม่ต้องอยู่ที่นี่ตลอดไปหรอก ไม่มีใครรู้ว่า จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงในวันข้างหน้า”
ทรงกลดมองอาจูดุๆ “ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแน่ เราแต่งงานกันแล้ว เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันตลอดไป”
มุ่ยกับคนรับใช้อีกคนช่วยกันยกกระเป๋าเดินทางและกล่องข้าวของเข้ามา
ปอบอกทรงกลด “ผมจะให้อามุ่ยคอยรับใช้อยู่ที่นี่นะครับ นายน้อย”
มุ่ยก้มหัวให้ทุกคน ซิ่วเอ็งมองมุ่ยอย่างประเมินทันทีว่ามีพิษมีภัยไหม
ปอเชิญทุกคน “ไปดูห้องหับกันก่อนดีมั้ยครับ”