บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 2
อาจูกับเว่ยเดินกลับมาด้วยกันในซอยบ้าน
เว่ยเดินนำตรงจะไปเข้าบ้านแต่ถูกอาจูดึงตัวไว้ก่อน “อาเว่ย เดี๋ยวก่อน!” อาจูจับตัวเว่ยมาสำรวจตรวจตราอีกที ทั้งที่เว่ยไม่ได้มีอะไรผิดปกติจากเดิม แต่อาจูก็ยังดึงเสื้อเว่ยให้เข้าที่ลูบผมยุ่งๆ ให้เรียบ เช็ดหน้าให้เกลี้ยงสะอาด
เว่ยจับมืออาจูให้หยุด “เเจ้จู! อย่ากลัวนักเลย ถ้าเเจ้ไม่ทำตัวมีพิรุธ รับรองอาม้าไม่รู้หรอก”
“อาม้าไม่รู้อะไร!?” อาจูกับเว่ยสะดุ้งสุดตัวแล้วหันไปมองทางด้านหลัง
เว่ยตกใจจนหลุดพิรุธเสียเอง “เฮ้ย!”
เง็กยืนหน้าดุมองมาด้านหลัง เง็กถือชะลอมกระเทียมเต็มสองมือเพิ่งจะกลับเข้าบ้าน
อาจู/เว่ย “ม้า!”
ซิ่วเอ็งเดินออกมาจากในบ้าน ท่าทางเลิ่กลั่กของอาจูกับเว่ยก็รู้ได้ในทันทีว่าไปแอบทำอะไรมาแน่ ซิ่วเอ็งเล่นงานอาจูคนเดียว “ลื้อพาอาเว่ยไปไหนมา!”
“ม่า!” เว่ยโดดหลบไปอยู่หลังพี่สาวทันที
อาจูมองซ้ายขวาทั้งอาม้าอาม่าที่ดักหน้าขวางหลังโดยหนีไปไหนไม่ได้ อาจูมองซิ่วเอ็งที่มีสายตาคมกริบด้วยความกลัวเกรงเป็นอย่างมาก
ทรงกลดยืนจ้องหน้าเจ้าสัวตงด้วยความโกรธ บรรยากาศในบ้านเริ่มร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ
เจ้าสัวตงดุสียงเข้ม “ทรงกลด!”
“นายน้อยครับ...” ทรงกลดหันไปทางปอที่มองมาอย่างขอร้อง
ทรงกลดมองไปอันที่ยังคุกเข่านิ่งอยู่ที่พื้น ชายหนุ่มไม่ยอมให้อันรับโทษคนเดียว
เคี้ยงเริ่มคลี่ยิ้มอย่างพอใจที่เห็นทรงกลดดูเหมือนกำลังจะย่อตัวลงคุกเข่า
แต่หมงพรวดพราดมาที่หน้าเคี้ยงแล้วคุกเข่าลงตัดหน้าทรงกลดทันที “เจ็กเคี้ยงครับ ผมขอรับผิดแทนนายน้อยเอง!” หมงก้มจนหัวลงโขกพื้น ก้มแล้วก้มอีกจนครบสามครั้งอย่างนอบน้อม หมงพร่ำพูด “ยกโทษให้นายน้อยด้วยนะครับ ได้โปรดยกโทษให้ด้วย!”
ทรงกลดมองอย่างรู้ทันว่าหมงต้องการเสนอหน้ารับหน้าที่แก้ปัญหา ทรงกลดบอกกับเคี้ยง “คงพอใจแล้วนะ!” ชายหนุ่มหันไปบอกอัน “ลุกขึ้นได้แล้ว มีคนดีเสียสละยอมรับผิดแทนเราแล้ว”
อันเงยหน้ามองเจ้าสัวตงที่พยักหน้าอนุญาตให้ลุกได้ อันค่อยๆ ลุกขึ้นเพื่อเดินตามทรงกลดออกไป
เคี้ยงยังไม่พอใจ “เดี๋ยวก่อน!”