บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 2 หน้า 3
ทรงกลดแกล้งถอนใจหนักๆ “เฮ้อ! จะลงโทษอะไรอีกล่ะ อย่าบอกนะว่า ผมจะต้องคุกเข่าขอโทษนางบำเรอของป๊า เฮ้ย! หมง! คุกเข่าแทนฉันที” ทรงกลดแกล้งพยักหน้าเรียกหมงอย่างหยอกๆแบบเหยียดๆ
หมงกัดฟันนิ่งอดทน ไม่ตอบโต้ และยิ่งทำให้เจ้าสัวตงเริ่มโกรธจัดขึ้นไปอีก “ถ้าวันนี้ลื้อไม่ได้รับการสั่งสอน อั๊วคงจะเป็นหัวหน้าแก๊งเขี้ยวสิงห์ไม่ได้อีกต่อไป”
ปอเตือนให้ใจเย็น “นายใหญ่ครับ...”
ทรงกลดเสียงแข็ง “ไม่ต้อง! อาปอ ไม่ต้องห้าม!”
อันเหลือบเห็นหมงกับเหมยลี่แอบสบตามองกันอย่างสะใจยิ่ง
ทรงกลดมองพ่ออย่างท้าทายว่าจะสั่งสอนยังไงต่อไป ว่ามาได้เลย!
อาจูกับเว่ยมองหน้ากันไปมาแล้วทำเนียนๆ นั่งลงข้างๆเง็ก เง็กหน้าขรึมนั่งแกะกระเทียมจากที่เป็นพวงใหญ่ให้เป็นกลีบๆทิ้งใส่ตะกร้าเพื่อนำไปขายหารายได้ อาจูกับเว่ยรีบช่วยแม่แกะกระเทียมอย่างคล่องแคล่ว
เง็กเรียกลูกสาวเรียบๆ “อาจู!”
อาจูสะดุ้งและหลุดปากทันที “ม้า! หนูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”
เว่ยหน่ายใจกับพี่สาวขี้กลัวแต่เขาก็สามารถโกหกแก้ไขสถานการณ์ได้ทันควัน “โธ่ ม้า ก็เราบอกแล้วว่า เราไปแถวท่าน้ำ แล้วก็บังเอิญไปเจอพวกนักเลงตีกัน”
เง็กถาม “พวกลื้อยังไม่บอกเลยว่า ไปทำอะไรที่ท่าน้ำแต่เช้า”
ซิ่วเอ็งกำลังบดยาสมุนไพรด้วยหินบดยาอย่างช้าๆ แต่ตาจับมองอาจูอยู่ตลอด
เว่ยเบี่ยงเบนเรื่องแต่ไปผิดทาง “ไอ้นักเลงพวกนี้ ไม่รู้มีเรื่องอะไรกันมา เจอหน้ากันก็ยิงใส่กันทันที เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหวเลยนะ ม้า”
เง็กตกใจ “มียิงกันด้วยกันเหรอ”
เว่ยลืมตัวขี้คุย “กระสุนพุ่งมาแบบนี้เลย ม้า เปรี้ยงๆๆ พิ้วๆๆ” เว่ยทำเสียงปืนแล้วเอานิ้วชี้ปัดผ่านปลายจมูกตัวเองอย่างเท่ๆ “เฉียดปลายจมูกผมไปนิ๊ดเดียว” เว่ยนึกได้รีบหัวเราะกลบเกลื่อน “แต่เราก็วิ่งหนีมาทันนะ ม้า เห็นมั้ย ไม่มีใครเป็นอะไรเลย”
เง็กไม่ทันจะเล่นงานเว่ย ซิ่วเอ็งก็ขัดขึ้นเสียก่อน “อาจู! ไปดูสิว่า ข้าวสุกหรือยัง!”
อาจูรีบลุกเดินไปที่ครัวหลังบ้านทันที ซิ่วเอ็งเดินตามไปอย่างช้าๆ
อาจูตรงเข้าไปที่หม้อข้าวบนเตาไฟอั่งโล่ แล้วเอาทัพพีคนดูว่าข้าวสุกหรือยัง เมื่อเห็นว่าข้าวสุกแล้วก็ค่อยๆ เทน้ำข้าวลงใส่หม้ออีกใบ แล้วเอาไม้มาขัดฝาหม้อไว้แล้วดงข้าวให้แห้ง
ซิ่วเอ็งเดินมามองอาจูอย่างด้วยสีหน้านิ่งแต่เอาเรื่อง “พอได้แล้ว”
“ข้าวยังไม่แห้งดีเลย ม่า”
“บอกว่า พอก็พอสิ”