รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 2 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 2 หน้า 4
31 มีนาคม 2558 ( 10:38 )
62.8K
1
ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 2
18 หน้า

อาจูยังคงจับหม้อข้าวอังกับเตาอีกครั้ง ซิ่วเอ็งใช้เล็บยาวๆแหลมคมจิกลงที่หลังมือของอาจู อาจูชะงักด้วยความเจ็บแต่ไม่กล้าร้องออกมา 

ซิ่วเอ็งกดเล็บคมๆลงไปอีกจนหลังมืออาจูเลือดไหลซิบๆ “อั๊วรู้นะว่า ลื้อพาอาเว่ยไปไหน ทีหลังอย่าทำ!” ซิ่วเอ็งหันไปเอาชามตักน้ำข้าวร้อนๆจากอีกหม้อขึ้นมา “น้ำข้าวนี่ดีนะ สาวๆที่อยากหน้าขาวก็เอาไปล้างหน้า”

อาจูชะงักกึกอย่างกลัวใจ ไม่รู้ว่าซิ่วเอ็งจะทำอะไรอีก แต่นิ่งตัวแข็งด้วยความกลัว ไม่กล้าขยับหนี 

“หรือใช้ล้างแผลก็ได้!”

“ม่า..หนูจะไม่ทำอีกแล้ว ม่า!” 

มือของซิ่วเอ็งจับแขนอาจูไว้แน่นแรงเยอะเกินหญิงแก่ ซิ่วเอ็งเทน้ำข้าวร้อนๆลงไปที่หลังมือของอาจู อาจูแทบดิ้นพล่านอย่างปวดแสบปวดร้อน

“ล้างตอนแผลสดๆ...จะได้ไม่มีแผลเป็นไงล่ะ” ซิ่วเอ็งยิ้มราวกับมีเมตตา แต่การกระทำโหดร้ายสวนทางรอยยิ้มแล้วเดินออกไป 

ความจริงคนจีนใช้น้ำซาวข้าวล้างแผล แต่ซิ่วเอ็งจงใจทำโทษโดยใช้น้ำข้าวร้อนๆ แทน อาจูรีบหาน้ำเย็นมาราดล้างมือทันที เม้มปากตัวเองแน่นไม่ให้ร้องไห้ออกมา อาจูนึกได้คว้าขวดน้ำปลาตามความเชื่อเดิมๆ 

แต่เง็กเข้ามาดึงมืออาจูไว้เสียก่อน “อย่า! สอนไม่เคยจำ!” 

อาจูเงยหน้ามองเง็กแล้วน้ำตาไหลอย่างเสียใจที่ถูกอาม่าทำอย่างนี้

 

เง็กเข้ามาดึงมืออาจูออกมาแล้วโปะเยื่อใสๆของว่านหางจระเข้ผสมการบูรและยาจีนต่างๆลงบนหลังมือให้ “เดี๋ยวก็หาย..อย่าโกรธอาม่าอี  ชีวิตนี้อีเหลืออาเว่ยคนเดียว” 

“หนูเข้าใจ หนูผิดเอง..หนูไม่น่าพาอาเว่ยไป...” อาจูชะงักไป

“เลิกคิดเรื่องอาป๊าของลื้อซะ คนอย่างนั้น ตายไป นรกยังไม่ต้องการ!”

เง็กเดินออกไป อาจูมองตาม คำพูดของเง็ก กลับทำให้อาจูยิ่งสงสัยเรื่องพ่อมากขึ้น

 

เจ้าสัวตงเดินนำทรงกลดเข้ามาหยุดยืนต่อหน้าแท่นบูชา ที่มีรูปถ่ายของบรรพชนพร้อมป้ายผ้าตัวอักษรจีนที่เขียนด้วยพู่กัน ที่มีความหมายว่า “ศักดิ์ศรี”   หมงกับเหมยลี่เดินตามมาด้วยความอยากรู้และแอบสะใจอยู่

ปอกับอันเดินรั้งท้ายเข้ามา อันมองปอเป็นเชิงขอร้อง ปอส่ายหน้า อย่างหมดหนทาง

“พวกลื้อออกไป!” หมงกับเหมยลี่หันไปมองปอกับอัน คิดเองว่าตงไล่พวกลูกน้อง “ออกไปให้หมด! ยกเว้นอาปอ”

“ถ้าอาปออยู่ได้ ทำไมเหมยลี่จะอยู่ไม่ได้ล่ะคะ”

“เราออกไปกันเถอะครับ คุณเหมยลี่” หมงสอพลอกับเจ้าสัวตง “ป๊าครับ ใจเย็นๆนะครับ” หมงเดินออกไปอย่างรู้หน้าที่ 

เหมยลี่จำต้องเดินตามหมงออกไป แม้อยากจะเห็นทรงกลดได้รับการลงโทษแค่ไหนก็ตาม แต่ต้องสร้างภาพเป็นคนที่หัวอ่อนเชื่อฟังเหมือนหมง  


18 หน้า