บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 8 หน้า 3
แนนเดินเข้าห้องครัว แล้วเผลอเอามือจับไหล่ตัวเองที่เหยี่ยวโอบอย่างมีความสุข
น้ำรินเห็นอาการของแนน แล้วหันไปพูดเหน็บเหยี่ยว “เข้าใจนะว่ารักกัน แต่ช่วยแสดงความรักในที่ลับหน่อย ไม่ใช่แสดงต่อหน้าคนอื่นแบบนี้”
ยายนวลชะงักมือที่ตักก๋วยเตี๋ยวแล้วเอียงหูฟังน้ำรินพูด “มีอะไรกันรึเปล่า”
เหยี่ยวมองน้ำรินด้วยใบหน้าอมยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอกยาย ผมก็แค่เดินโอบไหล่แนนเข้าบ้านมา คนสนิทกัน เดินโอบกันไม่ใช่เรื่องแปลก ..” ชายหนุ่มแกล้งหยอด “หรือคุณไม่ชอบ”
น้ำรินรีบแถ “ไม่ใช่ แต่ผู้หญิงเขาเสียหาย !”
ยายนวลฟังที่น้ำรินพูดแล้วนิ่งเหมือนคิดบางอย่าง
เหยี่ยวดูอาการก็รู้ว่าน้ำรินแถ แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ แล้วทำหน้าจริงจัง “จริงด้วย ผมลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย งั้นผมต้องไปขอโทษแนนแล้วล่ะ ผู้หญิงอย่างแนน ผมต้องให้เกียรติมากกว่านี้ ...เนอะ ?”
เหยี่ยวมองน้ำรินด้วยใบหน้าอมยิ้ม สนุกที่ได้พูดยียวนกวนอารมณ์น้ำริน แล้วเดินเข้าครัวไป น้ำรินมองเหยี่ยวอย่างหงุดหงิด
ยายนวลฟังคำพูดน้ำรินและคำพูดเหยี่ยวแล้วคิดจริงจัง “หนูน้ำ ..ยายถามตรงๆนะ หนูเห็นหนูแนนกับเหยี่ยวสนิทกัน แล้วหนูรู้สึก...”
น้ำรินมองยายนวลอย่างตกใจ คิดว่ายายนวลจะถามว่า “ตัวเองรู้สึกหึงเหยี่ยวกับแนน” รึเปล่า
น้ำรินรีบพูด “หนูไม่ได้รู้สึกหึงหมวดเหยี่ยวกับหมวดแนนเลยนะคะ”
“ยายก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่จะถามว่ามันดูไม่เหมาะสมจริงๆใช่ไหม”
น้ำรินได้ที “ใช่ค่ะ...ไม่เหมาะสมเลย ถึงจะสนิทกันแบบเพื่อนแต่ยังไงหมวดเหยี่ยวก็เป็นผู้ชาย หมวดแนนมาบ้านบ่อยๆแบบนี้ มันดูไม่ดีค่ะ”
“งั้นยายต้องจัดการอะไรสักอย่างแล้ว..” ยายนวลคิดแผน
น้ำรินมองยายนวลแล้วมองไปที่ครัวด้วยใบหน้าอมยิ้มคิดว่ายายนวลต้องห้ามแนนมาบ้านแน่
เหยี่ยว ยายนวล น้ำรินเดินออกมาส่งแนนที่หน้าบ้าน เหยี่ยวเดินจูงจักรยานของแนนออกมาให้ ก่อนจะเอามือลูบท้อง “ทั้งอิ่ม ทั้งอร่อย ขอบใจมากนะแนน ..ถ้ามีแนนอยู่กับเราไปทั้งชีวิต เราคงสบาย”
แนนยิ้มเขินๆ “บ้า” แนนไม่กล้าสบตาเหยี่ยว เพราะกลัวเหยี่ยวเห็นอาการเขิน จึงหันไปพูดกับยายนวลแทน “แนนกลับก่อนนะคะยาย อ้อ..พรุ่งนี้ตอนบ่ายยายมีนัดกับหมอตรวจเบาหวานนะคะ”
“เอ้อ ..จริงด้วย ขอบใจนะที่เตือน”
น้ำรินมองแนนที่ดูเอาใจยายนวล แล้วยิ้มๆว่าอีกหน่อย..ยายนวลก็ห้ามมายุ่งแบบนี้แล้ว
แนนพูดกับเหยี่ยว “เรากลับก่อนนะ”
เหยี่ยวเอื้อมมือแตะไหล่แนนเหมือนห่วงใย แต่จริงๆเหยี่ยวห่วงแบบเพื่อน “ขี่รถดีๆ ถึงบ้านแล้วโทรหาเราด้วย”