บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 8 หน้า 4
แนนยิ้มให้เหยี่ยวแล้วปั่นจักรยานออกไป เหยี่ยวจะเดินเข้าบ้าน
“เดี๋ยวเหยี่ยว ..ยายอยากคุยเรื่องหนูแนนหน่อย”
“เรื่องอะไรครับ”
“เหยี่ยวกับหนูแนนคบกันมานานตั้งแต่ก่อนหนูแนนไปเมืองนอก หนูแนนเข้าออกบ้านเราจนเป็นเรื่องธรรมดาแต่สำหรับคนอื่น...หนูแนนอาจดูไม่ดี”
น้ำรินมองยายนวลแล้วแอบยิ้ม
“งั้นผมจะบอกแนนไม่ให้มาบ้านเราบ่อยๆ”
น้ำรินพึมพำ “ถูกต้อง..”
ยายนวลพูดต่อ “ยายไม่ได้หมายความอย่างนั้น ที่พูด ..ยายหมายถึงเหยี่ยวควรทำอะไรให้มันถูกต้อง ที่ถูกที่ควร.. ไม่ให้หนูแนนเสียหาย”
ฟังแล้วชายหนุ่มจึงแกล้งพูดออกมาโดยไม่คิดอะไรมาก “แหม... งั้นผมขอแนนแต่งงานซะเลยดีมั้ย จะได้อยู่ด้วยกันเลย”
ยายกระเซ้า “ต้องให้บอกกันตรงๆ อย่างนั้นเลยเหรอ !”
น้ำรินหันขวับมองหน้ายายนวลอย่างคาดไม่ถึง “หือ”
แนนปั่นจักรยานวนกลับมาบ้านเหยี่ยว “ดันลืมบอกไปว่าเตรียมอาหารเช้าไว้ให้แล้ว พรุ่งนี้ให้ตักทานได้เลย”
แนนจอดจักรยานแล้วกำลังจะเปิดประตูรั้ว แต่ได้ยินเสียงยายนวลคุยกับเหยี่ยวก่อน “ความจริงเรากับหนูแนนก็คบกันมาหลายปี ถ้าจะพูดจะคิดเรื่องสร้างอนาคตร่วมกันอย่างจัดงานแต่งงาน..มันก็ไม่เห็นจะแปลก”
แนนชะงักมือที่เปิดประตูทันที แล้วยืนชะงักนิ่งด้วยความรู้สึกตกใจ ตื่นเต้น หัวใจเต้นรัวรอฟัง คำพูดของเหยี่ยว
น้ำรินมองหน้าเหยี่ยวอย่างรอคอยคำตอบของเหยี่ยวเหมือนกัน เหยี่ยวยืนนิ่ง ในใจอึดอัด ไม่รู้จะตอบยังไง
“รึเหยี่ยวว่าไง..” ยายนวลถาม
เหยี่ยวหาว “ผมง่วงแล้ว ไว้ค่อยคุยกันนะครับ”
เหยี่ยวจะเดินเข้าบ้านยายนวลดึงมือเหยี่ยวไว้ “แล้วเมื่อไหร่จะคุย... เราควรจะคิดถึงเรื่องอนาคตได้แล้ว”
“เอ้อ...ครับ”
“อย่างน้อยก็ควรนึกถึงจิตใจของหนูแนนบ้าง”
เหยี่ยวมองยายนวล แล้วมองน้ำรินที่มองหน้าตัวเองอยู่ จึงได้ตอบส่งๆไปก่อน “อือ ๆ” เหยี่ยวเดินเข้าบ้านทันที