บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 20 หน้า 2
สายตาลึกลับตามน้ำรินเข้ามาในบริษัท น้ำรินเข้าไปในบริษัท งง ๆ “ที่นี่เป็นที่ทำงานของพี่ธร แล้วพี่ธรอยู่ไหน”
น้ำรินหันหน้ามา ปริกโผล่มาหน้าชิดกับน้ำริน “จ๊ะเอ๋”
“กรี๊ดดด !”
ปริกเอานิ้วอุดหูแล้วกรี๊ดใส่หน้าน้ำรินบ้าง “ว้ากกกก !”
“ปริก ! ร้องทำไม”
“แล้วหล่อนร้องทำไม”
“ตกใจปริกนั่นแหละ มาไม่ให้สุ้มให้เสียง”
“หล่อนมาทำอะไรที่นี่”
“มาหาพี่ธร”
“ว้ายๆๆ มาหาคู่หมั้น...ยังกับเค้าจะรู้ว่าหล่อนมา”
“รู้ไม่รู้ก็ต้องลอง เผื่อเค้าจะได้ยินเสียงฉัน”
“โอ๊ย เค้าไม่ได้ยินหรอก”
“ไม่ลองจะรู้เหรอ... ไปปริก...ไปช่วยกันตามหาพี่ธรกัน”
“แล้วจะไปตามหาที่ไหน ร้องเรียกเหมียวๆ เดี๋ยวก็มาเรอะ ไม่นะ...คนนาไม่ใช่แมว”
น้ำรินเดินไปไม่สนใจที่ปริกบ่น ปริกจึงเดินตาม
น้ำรินเดินมาหยุดมองที่ป้ายบอร์ดบริหารของบริษัท เห็นชื่อภพธรในตำแหน่งMD และธาราในตำแหน่งประธาน
“พี่ธรต้องอยู่ชั้นผู้บริหารแน่ๆ”
“เชื่อฉันเถอะ ต่อให้หล่อนเจอหน้าพี่ธรแบบจั๋งๆ ตามองตา...สายตามาจ้องมองกัน หล่อนก็ไม่รู้สึกเสียวซ่านหัวใจหรอก”
“ไม่จริงหรอก พี่ธรเป็นคู่หมั้นฉัน เค้าอาจจะได้ยินสิ่งที่ฉันพูด...หมวดเหยี่ยวยังได้ยินเสียงฉันเลย”
“ไม่ได้ยิ๊นนนน... เชื่อปริกดิ” น้ำรินหันไปเห็นภพธรเดินมาพอดี น้ำรินเดินออกไป โดยปริกที่เจื้อยแจ้วอยู่ไม่รู้ว่าน้ำรินเดินไปแล้ว “เพราะคนที่จะได้ยินหล่อนไม่ใช่เป็นแค่คู่หมั้นธรรมดา แต่ต้องเป็นคู่แท้ของหล่อน” ปริกว่าแต่พอหันมา “อ้าว...ไปไหน”
ปริกหันซ้ายหันขวา มองหาน้ำรินไม่เจอ
น้ำรินตามภพธรมา “พี่ธร...รอน้ำด้วย”
แต่ไม่ทัน ภพธรขึ้นรถออกไปแล้ว น้ำรินผิดหวังมาก หันมาเจอนับดาวหอบเอกสารเดินเฉิดฉายออกมามองตามรถภพธร แววตามีเลศนัย น้ำรินมองนับดาวอย่างจำได้
เหยี่ยวซุ่มดูอยู่หน้าบริษัท ส่วนนกน้อยผลอยหลับสัปหงก รถของภพธรแล่นออกมาจากบริษัท