บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 20 หน้า 3
“จ่า!”
นกน้อยสะดุ้ง ตะเบ๊ะ “จ่านกน้อยมารายงานตัวครับผ๊ม!!” นกน้อยรู้สึกตัวก็เขินๆ
“ภพธรขับรถออกไปแล้ว รีบตามไปเร็ว”
นกน้อยรีบสตาร์ทรถ แล้วขับตามไป
น้ำรินนั่งมาในรถกับนับดาว โดยที่นับดาวไม่รู้
นับดาวขับรถเข้ามาจอดที่หน้าคอนโดของภพธรแล้วหอบเอกสารลงจากรถ
น้ำรินเดินตามมาติดๆ “เธอมาที่นี่ทำไม.. นี่มันเป็นเวลางานไม่ใช่เหรอ เธอสมควรที่จะอยู่ออฟฟิศสิ”
นับดาวเดินเข้าไปในคอนโด เข้าไปหยิบจดหมายจากตู้จดหมาย “เป็นเลขาพี่ธร เธอต้องรู้จักฉันแน่ๆ ...นี่เธอ ได้ยินฉันมั้ย”
นับดาวกดลิฟต์แล้วเดินเข้าไป น้ำรินมัวแต่หันไปมองทางอื่น ประตูลิฟต์ปิด“ว้าย รอด้วยสิ” น้ำรินรีบเดินทะลุประตูลิฟต์เข้าไป
นับดาวไขกุญแจเข้าห้องภพธร เข้าไปแล้วปิดประตู น้ำรินเดินทะลุประตูเข้ามา
นับดาววางปึกจดหมายในมือที่โต๊ะข้างหน้าแล้วเดินเข้าไปในห้อง
น้ำรินอ่านหน้าซองจดหมาย เห็นเป็นชื่อภพธร “ภพธร... ที่นี่เป็นคอนโดพี่ธรล่ะสิ” น้ำรินมองไปรอบๆแล้วเริ่มเดินสำรวจห้อง “เลขามาทำไมที่คอนโดของเจ้านาย?”
นับดาววางเอกสารที่เอามาจากบริษัทบนโต๊ะทำงาน น้ำรินเดินเข้ามามองแล้วสีหน้างงๆ “ถ้าจะเอาเอกสารมาให้เซ็น ก็เอาไปให้เซ็นที่ทำงานก็ได้”
นับดาวเดินเข้าไปในห้องนอน น้ำรินเดินสำรวจดูรอบๆ ห้อง
รถนกน้อย ตามรถของภพธรอยู่ห่างๆ ส่วนภพธรขับรถแล้วมองกระจกหลัง แล้วรู้สึกเอะใจ เขาเห็นรถนกน้อยตามอยู่ห่างๆแล้วค่อยเบี่ยงหลบไปหลังรถคันอื่น ทำให้รู้ตัวว่ามีรถตามจึงเร่งความเร็วรถขึ้น
เหยี่ยวหน้าซีด แต่ยังคงจับตามองรถของภพธร
นกน้อยชำเลืองมองเหยี่ยวอย่างเป็นห่วง “อาการเดิมออกอีกแล้ว .. ไหวมั้ยครับหมวด”
เหยี่ยวพยักหน้าอย่างไม่สนใจกับอาการกลัวรถของตัวเองนัก เหยี่ยวชี้รถภพธรที่ทิ้งห่างไปมาก “ไปโน่นแล้ว”
นกน้อยเร่งความเร็วและแซงรถคันอื่นไปจนใกล้รถของภพธรโดยมีรถอีกคันคั่นกลาง
“เส้นนี้ออกนอกเมือง...ถ้าเราโชคดี อาจจะได้เจอคลังยาเสพติดของมัน”
พอขาดคำเหยี่ยว ภพธรหักเลี้ยวตรงที่กลับรถอย่างรวดเร็ว
นกน้อยเบรคไม่ทัน ก็ขับเลยไป
“ไปกลับรถข้างหน้าเลยจ่า ...ด่วน!” เหยี่ยวหันมองรถภพธรอย่างไม่อยากให้คลาดสายตา