บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 6 หน้า 5
“วันนี้วันพระ เลยตื่นมาใส่บาตรเหยี่ยวยังไม่ตื่นอีกเหรอ? ปกติจะใส่บาตรกับยายนะ”
“ออกไปทำงานตั้งแต่เมื่อคืน ยังไม่กลับบ้านเลยค่ะ” น้ำรินบ่นเสียงสะบัดเล็กๆ “ไม่รู้ไปทำงานหรือไปที่ไหนกันแน่
ยายนวลเดินนำน้ำรินไปหน้าบ้าน ทั้งคู่ไม่รู้ว่ายังมีคนแอบดูน้ำรินอยู่
นกน้อย เหยี่ยว เจ๊แดงนั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินหน้าอพาร์ทเม้นท์ นกน้อยเปิดรูปถ่ายของนกยูงกับแก้วตาในมือถือของนกยูงให้เจ๊แดงดู โดยมีเหยี่ยวยืนมองปฏิกริยาของเจ๊แดงอยู่ข้างๆ
เจ๊แดงพูดหน้านิ่งๆ ”นังแก้วตา..มันพักอยู่ที่นี่ห้อง 403”
เหยี่ยวกับนกน้อยจะขึ้นบันไดไปหาแก้วตา
เจ๊แดงรีบพูดต่อ ”แต่มันไม่อยู่แล้ว มันตายไปแล้ว!”
เหยี่ยวตกใจ ”ตายแล้ว”
เหยี่ยวกับนกน้อยมองหน้ากันว่าเอายังไงต่อดี
เหยี่ยวกับนกน้อยเดินมาที่รถของนกน้อยด้วยสีหน้าเครียด
“เอายังไงต่อดีหมวด?”
เหยี่ยวคิดอย่างสงสัย “ถ้าแก้วตาตายแล้ว ทำไมในประวัติไม่บันทึกว่าเสียชีวิต”
“หรือว่ายังไม่มีใครไปแจ้ง”
“รีบกลับไปเช็คข้อมูลดูอีกทีดีกว่า”
เหยี่ยวกับนกน้อยจะขึ้นรถ
นกน้อยรำพึง “นกยูงเอ๊ย พ่อมืดแปดด้านไปหมด ดลจิตดลใจช่วยพ่อกับหมวดหาความจริงให้ได้หน่อยเถอะลูก”
นกน้อยตบกระเป๋าเสื้อตัวเองเพื่อจะลูบมือถือนกยูง แต่ไม่เจอ”มือถือนกยูง”
-เหยี่ยวชะงักมองนกน้อยว่ามีอะไร?
นกน้อยตบตามกระเป๋าเสื้อ กระเป๋ากางเกงหามือถือของนกยูง แต่ไม่เจอ นกน้อยมองหน้าเหยี่ยวอย่างร้อนใจ ”มือถือนกยูงหายครับ!”
มือถือของนกยูงยังวางอยู่บนโต๊ะม้าหินตัวเดิม เจ๊แดงยืนคุยกับแก้วตาอยู่มุมนึงห่างจากโต๊ะไปทางซ้าย
แก้วตายื่นแบงค์พันให้เจ๊แดง ”ขอบใจเจ๊มากที่ช่วยโกหกตำรวจให้ฉัน”
นกน้อยกับเหยี่ยวเดินมาที่โต๊ะนกน้อยมองมือถือของนกยูงวางอยู่ที่โต๊ะด้วยความสงสัย โดยที่นกน้อยกับเหยี่ยวยังไม่เห็นแก้วตา และแก้วตายังไม่เห็นเหยี่ยวและนกน้อย
นกน้อยรีบหยิบมือถือ ”มันอยู่ตรงนี้ได้ยังไง ? ผมจำได้ว่าผมเก็บใส่กระเป๋าแล้วนะ”