บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 4 หน้า 2
ยอดชัดเดินเข้ามาใกล้อินทรีทอง พลางกระซิบอย่างโกรธแค้น “มึงคงลืมไปสินะ... พวกกูรู้ว่าลูกเมียมึงอยู่ที่ไหน!”
อินทรีทองหน้าถอดสี ยอดชัดเดินต่อไปให้นกน้อยควบคุมตัวโดยไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น น้ำรินยืนอยู่ห่างจากนกน้อยไม่ได้ยินที่ยอดชัดพูด เหยี่ยวเดินเข้ามาหาน้ำรินสวนกับยอดชัดไป ยอดชัดมองเหยี่ยวอย่างโกรธแค้น
เหยี่ยวไม่สนใจเดินเข้าไปหาน้ำริน “คุณ...”
ทันใดนั้นน้ำรินรู้สึกวูบอีก เธอจับที่หน้าอกด้านซ้าย “โอ๊ย!”
เหยี่ยวรีบถามทันที “เป็นอะไร?”
น้ำรินหน้าเครียด งงอาการตัวเอง “ไม่รู้ อยู่ๆฉันก็วูบเหมือนตอนนั้นอีกแล้ว”
เหยี่ยวมองว่าอาการของน้ำรินคืออะไรกันแน่
ในล็อบบี้โรงพยาบาล สงครามเดินเข้ามาด้วยท่าทางร้อนรนไม่สบายใจเพราะเพิ่งรู้เรื่องอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับธารา
พยาบาลสาวกุลีกุจอมาต้อนรับ “ท่านผู้การคะ ..เชิญทางนี้ค่ะ”
ธารานอนอยู่บนเตียงคนไข้ อุปกรณ์ช่วยชีวิตยังระโยงระยางอยู่เต็มไปหมด เธอยังคงไม่ได้สติ ภพธรยืนเฝ้าอาการของธาราอยู่ในห้อง
เสียงเคาะประตู...แล้วประตูเปิดออก สงครามเดินเข้ามาหยุดมองธาราด้วยแววตาผูกพัน“ธารา..”
ภพธรชะงักเมื่อเห็นสงครามเดินเข้ามา ชายหนุ่มยกมือไหว้ทันที
สงครามเอ่ยทัก “เกิดเรื่องร้ายขนาดนี้ ทำไมธรไม่บอกลุง”
“เอ้อ ...ผมเกรงใจคุณลุง”
“เกรงใจอะไร.. พูดเหมือนเราเป็นคนอื่นคนไกลกัน เธอก็รู้ว่าอาธารากับลุงสนิทกัน” สงครามเดินเข้าไปมองธารา เมื่อเห็นสภาพของธาราแล้วก็น้ำตาคลอด้วยความสงสาร “อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้ยังไง”
“คุณอาธาราจะไปประชุมที่พัทยา ระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุรถวิ่งเข้าชนนายสนคนขับรถตายคาที่ ส่วนคุณอา..” ภพธรนิ่งไปนิดหนึ่ง ก่อนพรั่งพรูพูดออกมาพร้อมน้ำตาซึม “สมองได้รับความกระทบกระเทือนอย่างแรงกระดูกสันหลังเคลื่อน คุณหมอบอกว่ามีโอกาสเป็นอัมพาตตั้งแต่เอวลงไป...อาจจะเดินไม่ได้”
สงครามหยิบมือของธารามากุม น้ำตาเอ่อคลอ “โธ่...ธารา ลูกสาวหายตัวไปก็ยังหาตัวไปพบ ยังจะมาเกิดเรื่องแบบนี้กับคุณอีก เวรกรรมอะไรกันนะ”
“คุณลุงพอจะได้ข่าวคืบหน้าเกี่ยวกับน้ำบ้างรึยังครับ”
“ยังมืดแปดด้าน...ไม่มีข่าวอะไรคืบหน้าเลย” สงครามมองหน้าธาราด้วยความสงสารและผูกพัน ส่วนภพธรนั้นนิ่งเดาความรู้สึกไม่ออกเลย