บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 22 หน้า 5
ถนนเลียบบึงน้ำขนาดใหญ่ หลังจากที่น้ำรินกับชลชาติแข่งรถกัน ทำให้รถของชลชาติพุ่งตกลงไปในน้ำ ชลชาติตายคาที่
ลูกน้องภพธรทั้งสองลงจากรถ รีบวิ่งไปยังริมน้ำ ใกล้กับจุดที่รถของน้ำรินชนต้นไม้ และประตูฝั่งคนขับเปิดอ้าอยู่ โดยไม่มีร่างน้ำรินอยู่ในรถ
ลูกน้องรีบโทรรายงานภพธรทันที “คุณน้ำรินจมน้ำไปแล้วครับ”
น้ำรินยื่นมือขึ้นมาแตะริมฝั่ง ก่อนร่างสะลึมสะลือของน้ำรินจะค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากน้ำ
น้ำริน มองลูกน้องภพธรทั้งสองที่ยืนอยู่เหนือร่างเธออย่างพร่ามัว ไม่รู้ว่าเป็นใคร “ช่วย... ด้วย...” น้ำรินหมดสติอยู่ริมน้ำ
ลูกน้องทั้งสองมองร่างน้ำรินด้วยความตกใจ รีบยกสายรายงานภพธร “เธอยังไม่ตาย เอาไงดีครับนาย ?”
ภพธรตกใจจนต้องสั่ง “เอารถออกมา กลบเกลื่อนหลักฐานให้หมด...ทำเหมือนไม่มีรถคันนั้น
“แล้วคุณน้ำรินล่ะครับ...จะให้ทำยังไง?”
ภพธรยืนมองร่างน้ำรินที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงด้วยสายตาเหี้ยม เย็นชา รอบตัวน้ำรินระโยงระยางไปด้วยอุปกรณ์แพทย์ช่วยชีวิตมากมาย
ภพธรหันขวับไปหาหมอและพยาบาลถูกบังคับมาอย่างไม่เต็มใจ “ดูแลผู้หญิงคนนี้ให้ดีปิดเรื่องนี้ให้สนิท ไม่งั้น... ครอบครัวพวกแกจะไม่ปลอดภัย”
หมอและพยาบาลพยักหน้ารับคำด้วยความหวาดกลัว
นับดาวเขย่าตัวภพธรอย่างหึงหวงและไม่พอใจ “ใจลอยคิดถึงนังน้ำรินใช่มั้ย ! มันตายไปแล้วจะคิดถึงมันทำไม !”
ภพธรรู้สึกตัว รีบปัดมือนับดาวออกจากตัว “เป็นบ้าอะไรขึ้นมา !”
“ค่ะ ดาวบ้า ! บ้าเพราะพี่ธรยังมีเยื่อใยให้นังน้ำริน !”
ภพธรบอก “หึงคนตายเนี่ยนะ”
“ถ้านังน้ำรินตายจริง...ดาวจะดีใจมาก แต่ดาวจะไม่มีวันหยุดเกลียดมัน ! ต่อให้นังน้ำรินกลายเป็นผี... ดาวก็จะสาปแช่งให้มันตกนรกหมกไหม้!!” นับดาวพูดด้วยสายตาโกรธเกลียดน้ำริน และแค้นใจลึกๆ ที่ภพธรแอบเก็บร่างน้ำรินไว้
ภพธรจ้องนับดาว คิดไม่ถึง “นับดาวที่พี่รู้จักไม่เคยเป็นคนแบบนี้”
“ความรักหรือการทรยศหักหลัง เป็นสาเหตุที่ทำให้คนเปลี่ยนไป ถ้าดาวจะเปลี่ยน... ก็เป็นเพราะความรักที่มีให้กับพี่ธรมากไงคะ” นับดาวยิ้มเย็น ก่อนเดินหันหลังจากไป
สายตาภพธรเคืองขุ่น เริ่มหมดความอดทนกับนับดาว
น้ำรินเดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเอง เห็นธารานั่งมองรูปของเธอในวัยรุ่นที่ถ่ายคู่กับแม่ แววตาธาราเศร้ามาก