บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 16 หน้า 3
ชายหนุ่มอึกอักตอบ “เราไม่ค่อยหิว”
“อาการหนัก หายใจเข้าก็ “งาน” หายใจออกก็ “งาน” โรคนี้ต้องรักษาด้วยการ “แต่งงาน” ถึงจะหาย” ยายนวลบอก
“ทำงานกับแต่งงานมันคนละเรื่องยาย”
“เอ็งมันชอบอ้อมค้อมเลี้ยวไปเลี้ยวมา ถ้าไม่กล้าขอหนูแนนแต่งงาน ยายจะขอให้เอง”
แนนอึ้ง เขิน ไม่ทันตั้งตัว
เหยี่ยวรีบโวยก่อนจะเลยเถิดไปใหญ่”อย่าพูดเล่นสิยาย แนนเป็นผู้หญิงจะเสียหาย”
“คนรักกันก็ต้องแต่งงานกัน มันเสียหายตรงไหน ?”
“ก็ผมไม่ได้... “ เหยี่ยวจะบอกว่าไม่ได้รักแนน แต่ชะงักเมื่อเห็นสายตาจดจ้องรอฟังของแนน เหยี่ยวไม่กล้าปฏิเสธแนนตรง ๆ เพราะสงสาร จึงเปลี่ยนใจมาตักขนมปั้นขลิบกินเอาๆ เพื่อตัดบทการสนทนา
ยายนวลเลยแซว “เมื่อกี้บอกไม่หิว ตอนนี้เคี้ยวไม่หยุด รู้แล้วใช่มั้ยว่าหนูแนนอร่อย”
เหยี่ยว กับ แนนร้องขึ้นพร้อมกัน “หือ ??”
“ขนมของหนูแนนอร่อย คนแก่ก็พูดผิดพูดถูกกันบ้างแหละ” ยายนวลทำเนียน
เหยี่ยวเอือมระอา รู้ว่ายายนวลพยายามเชียร์แนนอย่างออกนอกหน้า
แนนลอบมองเหยี่ยว แอบผิดหวังนิด ๆ ที่ไม่ได้ฟังคำตอบจากเหยี่ยวเมื่อครู่
เหยี่ยวกับแนนช่วยกันล้างจานอยู่ในครัว เหยี่ยวใช้ฟองน้ำที่มีน้ำยาล้างจานถูจานจนทั่ว แล้วยื่นจานส่งให้แนนเอาไปล้างน้ำสะอาด แนนล้างจานในน้ำสะอาดเสร็จแล้ว ก็คว่ำจานอย่างเป็นระเบียบ
แนนแอบชำเลืองมองเหยี่ยว รู้สึกอบอุ่นที่ได้ทำอะไรร่วมกันตามลำพังสองคน
เหยี่ยวยื่นจานที่ถูน้ำยาล้างจานใบสุดท้ายให้แนน แนนรีบรับจานจากเหยี่ยว ทำให้กุมมือเหยี่ยวไว้อย่างไม่ตั้งใจ
ทั้งสองชะงักมองกัน แนนก้มหน้าเขิน ๆ
เหยี่ยวเลื่อนมือออกจากมือแนน ทำทีเป็นหยิบผ้ามาเช็ดคราบน้ำรอบอ่างล้างจาน
“จำตอนที่เราเจอกันครั้งแรกได้มั้ย ?” แนนยิ้ม ๆ นึกถึงอดีต
ตอนนั้นสงครามพาแนนเข้ามาแนะนำตัวกับลูกน้องตำรวจที่จะเป็นเพื่อนร่วมงานของแนน
เหล่าตำรวจต่างมองแนนด้วยสายตาประเมิน ไม่ค่อยยอมรับผู้หญิงมาทำงานด้วย เหยี่ยวเห็นสายตาและท่าทางเหล่าตำรวจที่มีต่อแนน จึงเดินเข้าไปแนะนำตัวกับแนนอย่างเป็นกันเอง
แนนยิ้มประทับใจในตัวเหยี่ยว
“วันแรกที่เราเข้าไปรายงานตัว เหยี่ยวเป็นคนเดียวที่ยอมรับเราร่วมทีม ให้โอกาสผู้หญิงอย่างเราแสดงความสามารถ”