บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 2 หน้า 4
25 มีนาคม 2557 ( 12:05 )
6.8M
5
“ถ้าอยากยุติธรรม แกก็ต้องตั้งบริษัทเอง จะได้ทำอะไรตามใจชอบ”
“ค่ะ ซักวันนึงแพทจะทำให้ได้ และจะไม่เหลวไหล เป็นประธานแต่ชื่ออย่างยัยบิวตี้ด้วย” แพทเดินกระแทกออกไป กรส่ายหน้าอย่างระอาใจ
ที่ห้องนอนของบิวตี้ พรเปิดประตู เลขาตามมาดูพร้อมกับเปิดไฟ
“ยังไม่กลับแน่ๆค่ะ พรเฝ้าอยู่ตลอด”
บิวตี้แทรกเข้าประตูมาแล้วไปยืนแอบข้างผ้าม่านเงียบๆ โดยที่พรกับเลขาไม่เห็น
“โอเค จะได้รายงานคุณกรว่าคุณบิวตี้ยังไม่กลับชัวร์”
พรรู้สึกเป็นห่วง “คุณบิวตี้ไปไหนเนี่ย”
“นั่นสิ ปกติถ้าไม่กลับก็จะโทรมาสั่งไว้นะ” ป้าจันกังวล
เลขาส่งกระเป๋าให้ป้าจัน “จะไปโทรได้ไง เธอทิ้งกระเป๋าไว้ในห้องแต่งตัวทั้งใบ...โทรศัพท์อะไรก็อยู่ในนั้น..แต่ป้าอย่าห่วงเลยเธอกำลังโกรธน่ะ พอหายก็กลับมาเองแหละ”
เลขา พร กับป้าจันออกไปพร้อมกับปิดไฟ บิวตี้พยายามเปิดไฟโดยใช้หัวชน ใช้ปากชน จนเจ็บไปหมด สุดท้ายไฟเปิดสำเร็จ บิวตี้ถลาไปที่กระจกเห็นภาพนกหงส์หยกชัดๆ บิวตี้ผงะ หงายหลังให้พ้นกระจกอย่างตกใจมาก บิวตี้รู้สึกคลั่งขึ้นมาอีก
“อี๋ยยยย น่าเกลียด ไม่นะ ฉันไม่เป็นนก ไม่เป็น” บิวตี้ทึ้งตัวเองเพื่อดึงขน ดึงความเป็นนกออก “ออกไป ออกไปจากตัวฉัน....แกจะทำอย่างนี้กับชั้นไม่ได้นะ ชั้นเป็นคนสวยนะ เข้าใจมั้ย ยายบ้าโรคจิต...”
เสียงปรมะเทวีดังเข้ามา “ยังจะเป็นห่วงความงามอยู่อีกรึ”
บิวตี้หันขวับ มองหาอย่างโกรธ “ยัยแม่มดใจร้ายแกอยู่ที่ไหน” บิวตี้เห็นแสงสีทองสว่าง ระยิบระยับที่กลางห้อง
ที่บ้านของเจตน์ชาญอันใหญ่โตกว้างขวาง แต่ไม่ค่อยอบอุ่น เจตน์ชาญนั่งเงียบๆ อยู่คนเดียว มีแก้วบรั่นดีตั้งอยู่ใกล้ๆ ในมือมีโทรศัพท์มือถือที่ถ่ายรูปในงาน เลื่อนดูไปเรื่อยๆ เห็นรูปบิวตี้บนเวทีตอนเดินแบบ
“เนี่ยเหรอ ประธานร่วมของอาณาจักรธนบวร อันยิ่งใหญ่...” เจตน์ชาญเงยหน้าครุ่นคิดตอนที่ดึงบิวตี้ขึ้นมาจากพื้น บิวตี้สบตาเจตน์ชาญด้วย
ท่าทางตกใจกลัวแบบช่วยตัวเองไม่ได้ เจตน์ชาญยิ้มกับตัวเอง ประทับใจบิวตี้อย่างมาก
เจตน์ชาญพูดกับตัวเองเบาๆ “ทั้งสวยทั้งรวยขนาดนี้ นางฟ้าชัดๆ”
คนสนิทเดินเข้ามาพร้อมโทรศัพท์บ้าน “นายครับ...ท่านรัฐมนตรีโทรมาครับ”
เจตน์ชาญรีบรับโทรศัพท์กันที “ครับท่าน...ว่างครับ...ได้ครับ”