บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 15
เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 15
บิวตี้วิ่งหาที่แปลงร่าง แต่ในโรงแรมเล็กไม่มีมุมลับๆเลย บิวตี้วิ่งพล่านเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ที่หน้าห้องเก็บของมีรถเข็นผ้าเก่าเตรียมไปซัก บิวตี้ลนลานมองซ้ายมองขวาแล้วกระโดดลงรถเข็นผ้าเอาผ้าปูที่นอนปิดตัว พนักงานซักผ้าเดินเข้ามา เปิดเครื่องซักผ้าแล้วจะหยิบผ้าปูที่นอนลงเครื่องแต่มือสะดุดกับอะไรบางอย่าง พนักงานสะดุ้งยกผ้าปูที่นอนขึ้นดู แสงสว่างวาบที่กองผ้า เห็นนกหงส์หยกซุกอยู่ที่กองผ้า
“นกมาอยู่นี่ได้ไง เกือบโยนเข้าเครื่องแล้วไหมล่ะ”
บิวตี้ที่กลายร่างเป็นนกไปแล้วบินไปจากกองผ้า
บิวตี้บินผ่าน เห็นธีภพนั่งคุยกับอรวิภาด้วยท่าทางกระหนุงกระหนิง บิวตี้ลงเกาะที่พุ่มไม่ใกล้ๆ
“ถือโอกาสกระหนุงกระหนิงกันใหญ่เลยนะ นินทาฉันอยู่แน่ๆเลย” บิวตี้หาข้อแก้ตัวให้ตัวเองเพื่อจะได้ขยับเข้าไปใกล้เพื่อแอบฟังทั้งคู่คุยกัน
“น้องอรดีใจจังเลยค่ะพี่ธี ที่อ้านตี้เกรซยอมให้ธนบวรส่งแบบ”
“พี่ยังหนักใจอยู่เลยครับที่คนออกแบบ ต้องเป็นบิวตี้คนเดียว”
“ทำไมยะ ไม่เชื่อใจฉันหรือไง” บิวตี้ในร่างนกฮึดฮัดกับคำพูดของธีภพ
“ทำไมล่ะคะ พี่บิวตี้เก่งออก”
“บิวตี้ เก่งครับ” ธีภพได้แต่ถอนใจ
“ในที่สุดนายก็ต้องยอมรับ” บิวตี้ทำท่าเชิดหน้าด้วยความมั่นใจถึงแม้จะอยู่ในร่างนกก็ตาม
“แต่เขาเป็นคนเอาแน่ไม่ได้ ชอบก่อเรื่องอยู่เรื่อย”
“ฉันไม่ได้ก่อเรื่อง เรื่องมันเกิดเอง” บิวตี้โวยวายกับคำพูดของธีภพ
“ถ้าไม่ได้น้องอรช่วยป่านนี้คุณเกรซคงยังไม่หายโกรธ ขอบคุณน้องอรมากนะครับ”
“น้องอรไม่ได้ทำอะไรมากหรอกค่ะ ถ้าพี่ธีไม่หาหลักฐานมาอ้านตี้เกรซคงไม่ยอมรับฟังหรอกค่ะ แต่ท่าทางพี่บิวตี้ยังโกรธอยู่นะคะ”
“ฉันไม่ได้โกรธซักหน่อย ไม่ต้องมาเสี้ยมหรอกยัยแอ๊บแบ๊ว” บิวตี้โมโหอรวิภา
“บิวตี้ไม่มีสิทธิโกรธหรอกครับ เขาควรจะได้บทเรียนบ้าง ต่อไปเวลาโกรธใครจะได้ยั้งคิด”
“ฉันไม่ต้องการบทเรียนอะไรทั้งนั้น ไม่ต้องมานินทาฉันให้แฟนฟัง” บิวตี้โกรธวิ่งไปทุบหลังธี แต่ในสายตาคนอื่นมองเห็นนกกำลังจิกตีหลังธีภพ ธีภพหันไปดูต้องอุทานด้วยความแปลกใจ
“บิวตี้ มาถึงนี่ได้ยังไง” พร้อมกับจับนกบิวตี้มาลูบตัว