บทละครโทรทัศน์ เล่ห์นางฟ้า ตอนที่ 15 หน้า 3
“ป่าป๊าว่า น้องอรอย่าเพิ่งไปปักใจกับนายธีภพนักเลย ตอนนี้เจดการ์เม้นต์กำลังมาแรง ถ้าแซงธนบวรได้ ป๊าว่าน่าสนใจกว่าเยอะ”
“นั่นสิ คุณเจตน์ชาญเป็นเจ้าของคนเดียว ไม่ต้องมีประธานร่วมเหมือนธนบวร บริษัทใหญ่กว่าก็จริงแต่แบ่งไปแบ่งมาเหลือน้อยกว่ากันเยอะ”
“แต่น้องอรไม่ได้ชอบคุณเจตน์ชาญ คุณเจตน์เขาก็ไม่ได้ชอบน้องอร”
“ไม่จริง ไม่มีใครไม่ชอบน้องอรหรอกจ้ะ”
อรวิภารู้สึกอัดอั้นก่อนที่จะโพล่งออกมาด้วยความน้อยใจ “คุณเจตน์ก็ชอบพี่บิวตี้ค่ะ ใครๆก็ชอบพี่บิวตี้ ทำไมคะ ต้องนิสัยไม่ดีเหรอคะถึงจะมีคนชอบ” พูดไปก็ร้องไห้ไป
“ไม่เอา อย่าพูดอย่างงั้นสิจ๊ะลูก จำไว้นะความสวยไม่คงที่แต่ความดีสิคงทน แต่น้องอรทั้งสวย ทั้งรวย ทั้งดี ใครไม่รักก็แย่แล้ว”
ธีภพเข้ามาในบ้านพร้อมกับบิวตี้ในร่างนก เสือเดินเข้ามาเคล้าเคลียที่เท้าธีภพ “นายค๊าบคิดถึงจังเลย รักนะจุ๊บจุ๊บ มีอะไรมาฝากเสือหรือเปล่า”
“โธ่เอ๊ย ที่แท้ก็เห็นแก่กิน” บิวตี้บ่นใส่เจ้าเสื้อและบินมาเกาะที่โต๊ะ
“อ้าวที่รัก กำลังหิวพอดีเลย มาให้พี่งาบซะดีๆอย่าต้องใช้กำลัง” เสือหันมาหาบิ้วตี้ด้วยความคิดถึง
“แมวตะกละ ลามก”
ธีภพได้ยินบิ้วตี้ส่งเสียงและเจ้าเสือทำท่าจะกระโจนก็ร้องห้าม “ไม่เอาอย่าทะเลาะกัน เสือไปคอยข้างนอกก่อน”
“ฮึ ไปก็ได้ เอะอะไล่ เอะอะไล่ อย่างงี้ทุกที เห็นนกดีกว่าแมว”
“ไม่จริง เค้าไม่เคยเห็นฉันดีหรอก มีแต่ว่าๆๆ” บิวตี้เริ่มบ่นด้วยความน้อยใจ
“เป็นอะไรบิวตี้ บ่นอะไร” พร้อมกับลูบหัวบิวตี้
ธีภพอุ้มบิวตี้นกพาไปนั่งที่โซฟา ป้อนข้าวให้นกทีละคำ ธีภพได้แต่ถอนใจเมื่อนึกถึงอีกบิ้วตี้ “เงียบแล้ว ค่อยยังชั่วหน่อย ถ้ายัยบิวตี้รู้จักเงียบฟังอย่างงี้บ้างก็ดีสิ”
“ของเต็มปากจะให้พูดได้ยังไง”
“เถียงแทนอีกแล้ว นี่แกต้องเป็นนกของบิวตี้แน่ๆ วันหลังฉันจะดูว่าแกอยู่กับเขาหรือเปล่า”
“ยิ่งกว่าอยู่อีก ฉันนี่แหละบิวตี้ ดูให้ดีสิ ฉัน คือ บิวตี้”
“แกก็เหมือนบิวตี้นั่นแหละ ชอบทำตัวให้เป็นห่วงอยู่เรื่อย”
“นาย ห่วงฉันเหรอ” บิวตี้ได้ยินว่าธีภพเป็นห่วงก็รู้สึกดีใจ
“เดี๋ยวหายไปเดี๋ยวโผล่มา เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย”
“นายว่าฉันบ้าเหรอ”
ธีภพยังคงถอนใจบ่นต่อไป “แบบนี้ต่อไปจะดูแลบริษัทได้ยังไง”
“อย่าคิดไปไกลขนาดนั้นเลย แค่เดือนหน้าฉันจะยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า ยังไม่รู้เลย ฉันเหลือเวลาอีกแค่เดือนเดียวแต่ฉันยังไม่รู้จะแก้คำสาปยังไงเลย” บิวตี้พูดด้วยน้ำเสียงอันเศร้าสร้อย