บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 5 หน้า 3
ผมไม่รู้จริงๆว่า ผมหนีงานทำไม? แล้วผมไปไหนมา? ผมจำไม่ได้ว่าพี่สั่งงานผม แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมผมไม่ทำงานส่งพี่...ผมจำไม่ได้จริงๆ ครับ.....”
สมศรีมองอนวัชนิ่งๆ อนวัชมองหน้าสมศรีลุ้นๆ “ชั้นไม่น่าเสียเวลาฟังเธอเลย” อนวัชสลด จริงอย่างที่คิด ไม่มีใครเชื่อสิ่งที่เขาพูด “เพื่อไม่ให้งานของบริษัทเสียหายเพราะเธออ้างว่าจำไม่ได้ ชั้นสั่งพักงานเธอ2อาทิตย์”
“พักงาน! เอ่อ...พี่สมศรีครับ คือ...”
“รีบกลับมาจำให้ได้นะ อนวัช ชั้นไม่อยากไล่เธอออก...”
อนวัชอึ้งเครียด ชีวิตมีเรื่องรุมเร้ารอบด้าน
รัชนีมองวรานุชที่นั่งร้องไห้ขี้มูกโป่งเปลืองทิชชู่ตามเคย ในมือถือสมุดบัญชีธนาคารยอดเงินเหลือ 492.00 บาท รัชนีมองวรานุชสงสาร เสียใจที่วรานุชต้องลำบากเพราะสัญญา “เฮ้อ...ชั้นขอโทษแทนผัวชั้นด้วยนะเฉิ่ม ชั้นรับปาก ว่าต่อไปชั้นจะไม่ปล่อยให้ผัวชั้นไปสร้างความเดือดร้อนให้เธออีก....”
นอกหน้าต่างด้านล่างสัญญาเดินผ่านออกนอกรั้วไปอย่างเฉียดฉิว รัชนีหันกลับไปมองนอกหน้าต่างแต่ก็ไม่เห็นสัญญาแล้ว
รัชนียิ้มกรุ้มกริ่ม “หนี้เธอ ผัวชั้นเป็นคนสร้าง ชั้นจะรับผิดชอบเอง เพราะสมบัติของชั้นยังซ่อนอยู่ในบ้านนี้อีกเยอะ...” รัชนียิ้มอย่างภาคภูมิใจ
ข้าวของในห้องเก็บของกระจัดกระจาย เริง เพ็ญยืนมองอึ้งๆ
เริงกลัวมากกว่าเกาะเพ็ญทันที “ไหนเมื่อคืนแกบอกว่าเสียงปึงปังเป็นเสียงแมวไง! แมวตัวไหนจะทำลายข้าวของได้ขนาดนี้ นังเพ็ญ!”
“แมวที่ชื่อโดเรมอนไง! นี่เลิกตาขาวได้แล้วไอ้เริง มาช่วยหาช่องที่แมวมันเข้ามาในนี้ดีกว่า เดี๋ยวข้าวของเสียหาย คุณดาด้าจะหักเงินเรา!”
เพ็ญเดินมองหาช่อง หาหลืบที่ว่า เริงตามติดกลัวๆ ทันใดนั้นเริงสะดุด ชนภาพสีน้ำมันรูปแต่งงานรัชนีสัญญา จนรูปล้ม หลังภาพแต่งงานมองเห็นว่ามีช่องลับที่เก็บกุญแจ กุญแจแพลมออกมานิดนึง แต่เพ็ญกับเริงไม่ทันได้สังเกต เพ็ญรีบเข้ามายกรูปเก็บให้เหมือนเดิม
“ระวังหน่อยสิ เกิดรูปเสียหายจะทำไง”
“แกก็ตีโพยตีพายไปได้! ทำยังกับว่ารูปนี้มีค่ามากมายงั้นแหละ!”
รัชนียืนยิ้มลับลมคมในอยู่อีกมุม “รูปนี้มีค่ามากกว่าที่พวกแกจะคิดได้เลยล่ะ เพราะรูปนี้เก็บความลับเรื่องสมบัติมหาศาลของชั้นไว้...” รัชนีมองรูป อุ่นใจที่สมบัติตนเองปลอดภัย
อ๋อมแอ๋มแหวกว่ายน้ำในสระพริ้วอย่างนางเงือก ว่ายมาถึงขอบสระกำลังจะขึ้น ทันใดนั้น...มีขาใครบางคนขวางอยู่ อ๋อมแอ๋มชะงักค่อยๆเงยหน้ามอง เห็นเจนนี่ยืนหน้ามุ่ยอยู่