บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 6
อนวัชขับรถเข้าบ้านมาหลังจากที่บอกตัดความสัมพันธ์กับอ๋อมแอ๋มและเจนนี่ วรานุชกำลังเอาขนมใส่กล่อง เธอพยายามไม่แสดงความอ่อนแอออกมา
รัชนีมองวรานุชอยู่ “ในที่สุดก็เลิกร้องไห้ได้ซะทีนะเฉิ่ม ดีแล้ว”
วรานุชสะอื้นออกมาอีก รัชนีถอนใจ ทันใดนั้นมีมือนึงยื่นทิชชู่ส่งให้วรานุช หญิงสาวหันมองเห็นว่าเป็นอนวัชยืนยิ้มอยู่ วรานุชยังโกรธไม่ยอมรับกระดาษทิชชู่จากมืออนวัช
“นุชจ๊ะ หายโกรธผมเถอะนะ ผมไปเคลียร์กับผู้หญิงสองคนนั้นมาแล้ว ต่อไปเค้าจะไม่มายุ่งกับพวกเราอีก”
วรานุชใจวูบอ่อนลงแต่ก็ยังงอน “แล้วไปพูดยังไง เค้าถึงยอมละคะ”
“ผมบอกเค้าว่าผมจำเรื่องของผมกับพวกเค้าไม่ได้...แล้วผมก็บอกไปว่า ผมรักเมียผมคนเดียว...และผมจะไม่ติดต่อกับพวกเค้าอีก....” วรานุชชะงักหันมองหน้าอนวัช เห็นว่าอนวัชแสดงถึงความจริงใจ วรานุชเริ่มใจอ่อนลงไปอีก อนวัชได้ทีพูดอธิบายต่อ “ตอนนี้มีปัญหาอีกมากที่ผมยังหาทางแก้ไม่ได้ อยู่ข้างๆ ผมนะนุช....ตอนนี้ผมอยากได้กำลังใจจากคุณ...”
วรานุชมองหน้าอนวัชน้ำตาค่อยๆไหล อนวัชดึงวรานุชมากอดไว้ แม้เธอจะไม่ได้ให้คำตอบอะไรเขา แต่แค่นี้ก็ดีขึ้นมากแล้ว...รัชนีมองสองคน ตื้นตัน
สัญญาที่แอบฟังเริ่มเครียดที่อนวัชไปบอกเลิกสองสาวแล้ว “จืดทำพี่แล้ว....ทำครอบครัวคนอื่นแตกแยก มันบาปรู้ไหม...” สัญญาเครียด กังวงถึงสองสาว
ในห้องนอนเด็ก อนวัชยื่นโซ่กับกุญแจให้วรานุช หญิงสาวมองงงๆ “ล่ามผมเลย”
วรานุชฟังด้วยความตกใจ “ล่ามทำไมคะวัช??”
“ผมชอบไปทำอะไรโดยที่ผมไม่รู้ตัว ล่ามผมไว้กับเตียงแบบนี้ ผมจะได้ไม่ออกไปทำอะไรไม่ดีอีก”
“คุณแน่ใจเหรอคะว่านี่จะแก้ปัญหาได้?”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน...แต่บางที ผมอาจจะเป็นโรคละเมอ หมอเลยเอ็กซ์เรย์ไม่เจอความผิดปกติ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง วรานุชก็ต้องล่ามผมไว้แบบนี้แหละ”
วรานุชมองอนวัชลังเล แต่การทำแบบนี้อาจจะได้คำตอบของปัญหาทั้งหมด “ก็ได้ค่ะ...” วรานุชลงมือล่ามโซ่ล็อคกุญแจอนวัช
ที่ประตูสัญญาแว้บเข้ามาเห็นพอดี ตกใจที่อนวัชถูกล่าม “ไอ้จืด! หนูนุช!ทำไมไปล่ามไอ้จืดแบบนั้นละ!”
“นุชเก็บกุญแจไว้กับตัวนะจ๊ะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอย่าปล่อยผมเด็ดขาด ผมไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาด ถ้ารู้ว่าเพราะอะไร เราจะได้หาทางแก้กันได้...”
“ค่ะ....เราจะช่วยกันแก้ปัญหานะคะ...สู้ๆ...”