บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 2 หน้า 5
“ครีมที่ฉันสั่งมาจากแพรีส ยังใช้ไม่ดีเท่านี้เลย”
“ขอบคุณจ้ะ แต่ที่จริงต้องขอบคุณ คุณทิตย์ถึงจะถูก เค้าดูห่วงพี่นางฟ้ามากนะ”
“ขอบใจนะนายติสต์“
“เค้าชื่ออาทิตย์ ไม่ใช่ติสต์”
“ฉันจะเรียกติสต์ ใครจะทำไม?”
“ไม่ทำไมหรอกจ้า พี่นางฟ้าจ๋า อึ่งขอเป็นน้องสาวพี่ได้มั้ย”
“จะคิดดูก่อนแล้วกัน ถ้าเธอทำตัวดีๆ กับฉัน คอยช่วยเหลือฉันอยู่ตลอดๆ ฉันอาจจะให้เธอเป็นน้องสาวก็ได้”
“จริงๆ นะ พี่นางฟ้าห้ามโกหกด้วย ถ้างั้นอึ่งจะดีกับพี่นางฟ้าทู๊กอย่างเลย”
“ดีมาก”
โรสรินกำลังจะเดินออกไป แล้วก็หันกลับมา หยิบถุงน้ำเต้าหู้มาแกะและเทใส่ถ้วยให้อึ่งและอาทิตย์
“จดจำวันนี้ไว้ โรสรินไม่เคยบริการใคร แต่กับเธอสองคนเป็นข้อยกเว้น เป็นการตอบแทนครีมหน้าเด้งมหัศจรรย์”
“ใจดีที่ซู๊ดดดดด เลย” โรสรินยิ้มรับอย่างน่ารัก “นางฟ้าก็งี้แหล่ะจ้ะ”
ชาญกับน้ำค้างแอบดูอยู่ที่มุมเสา ต่างประหลาดใจ
“ยัยอึ่งกับอาทิตย์ทำให้คุณโรสปลื้มได้ไงเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อ”
“เห็นหนูโรสอารมณ์ดีขึ้นแบบเนี๊ยะ ปู่ค่อยโล่งใจ”
ตะวันเดินผ่ากลางออกมา ไปคว้าแขนโรสไว้ทันที ทำลายฝันหวานของทุกคน
“อารมณ์ดีขึ้นก็ดีแล้ว จะได้มีแรงไปทำงาน!”
โรสรินชะงัก ทุกคนเหวอกันหมด
“โอ๊ย ปล่อย ปล่อยฉัน”
อึ่งตีตะวัน “พี่ตะวันปล่อยพี่นางฟ้านะ”
“นางฟ้าที่ไหน นางมารชัดๆ”
“ใม่ใช่ นางฟ้าต่างหาก แล้วก็เป็นนางฟ้าก็ใจดีด้วย พี่ตะวันปล่อยพี่นางฟ้า”
ตะวันถอนใจอย่างรำคาญ ลากโรสรินออกไปเลย ”อย่า โอ๊ย นายจะพาฉันไปไหนห๊า ปล๊อยยย”
ทุกคนมองไปทางโรสรินอย่างเอาใจช่วย
ตะวันถูลู่ถูกังลากโรสรินเข้าไปในไร่
“โอ๊ย นายจะพาฉันไปไหนห๊า ปล๊อยยย”
ตลอดทางที่ถูกลากมา กางเกงหลวมๆของโรสรินค่อยๆร่นหลุดลงมา จนโรสรินต้องใช้มือดึงขอบกางเกงไว้
“เดี๋ยวๆๆๆ กางเกงๆ กางเกงจะหลุด… จะหลุดแล้ว!!”
ตะวันรำคาญสุดๆ มองไปรอบๆ เห็นเชือกฟางอยู่ จึงดึงออกมาเพื่อผูกกางเกงให้