บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 6
กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 6
ที่ลานกิจกรรมในหมู่บ้าน อึ่งและอาทิตย์รวมถึงเด็กๆ กำลังเล่นฮูลาฮูปประกอบจังหวะเพลงกัน เด็กๆยังเล่นฮูลาฮูปไม่ค่อยเป็น ยังทำฮูลาฮูปหล่น มีแต่อาทิตย์และอึ่งที่เล่นฮูลาฮูปได้ดี โรสริน ตะวัน แช่ม ช้อยและชาวบ้านยืนมองดู โรสรินมีสีหน้าเบื่อหน่ายไม่เข้าใจว่าตะวันพามาที่นี่ทำไม เสียงเพลงจบลง เด็กๆ หยุดเล่นสีหน้าท้อ ตะวัน แช่มและช้อย ปรบมือให้กำลังใจ
“ดีมากลูกดีแล้วลูก รับรองเลยนะว่าประกวดเต้นฮูลาฮูปคราวนี้ พวกเราชนะแน่ๆ ดีใจกันหน่อยเร๊ว เอ้า เฮ้”
เด็กๆ ไม่เฮด้วยเลย
“แม๊ ชมไม่ได้ดูเล๊ยยย เล่นเงี้ยนี่นะชนะ ถ้าไปประกวดมีหวังตกรอบแรก”
“ไม่ต้องแกล้งชมพวกหนูหรอกป้าช้อย”
“เฮ้อ คงได้ที่โหล่อีกตามเคย”
เด็กๆ มองหน้ากันเซ็งๆ แล้วเดินหนีไป แช่มและช้อยหันมามองตะวันอย่างท้อใจ
“เหมือนเดิมครับคุณตะวัน ประกวดระดับตำบลคราวนี้ก็คงเป็นไม้ประดับเหมือนทุกครั้ง”
“เมื่อก่อนน่ะนะ พวกเด็กๆ มันใจสู้ อยากได้ถ้วยกันจะตายไป แต่พอแพ้บ่อยๆ เข้าก็อย่างที่เห็นล่ะค่ะ… เฮ้อ สงสารพวกเด็กๆ มัน”
โรสรินบ่นๆ “ก็แค่แข่งเต้นฮูลาฮูป ไม่เห็นมันจะยิ่งใหญ่ตรงไหนเลย”
แช่มและช้อยมองโรสรินอย่างสงสัย ว่าเป็นใคร
“แต่แข่งคราวนี้ เด็กๆ ต้องชนะครับ”
“ชนะ???”
“โอ๊ยย อยากจะขำ เต้นไก่กากะโหลกกะลาแบบนี้เนี่ยนะ!”
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมมีครูสอน รับรองว่าไม่ผิดหวัง”
ช้อย แช่มและโรสรินถามขึ้นพร้อมกัน “ใครคะ / ใครครับ / ใคร???
ตะวันหันมองหน้าโรสริน แล้วยิ้มให้กวนๆ
โรสรินปิดหูไม่รู้ไม่ฟังอะไรทั้งนั้นพร้อมกับเดินหนี ตะวันเดินตามมาเพื่อหาทางหว่านล้อมโรสริน
“เชื่อผมสิ นี่ผมกำลังช่วยคุณอยู่นะ”
“ไม่รู้ ไม่ฟัง ไม่เห็น ไม่เห็นด้ว”
ตะวันเดินแซงโรสริน เข้ามาดึงมือโรสรินออกจากหู