บทละครโทรทัศน์ กุหลาบร้ายของนายตะวัน ตอนที่ 6 หน้า 2
16 กุมภาพันธ์ 2557 ( 13:18 )
625.8K
“ฟังผม!!! คุณต้องเป็นครูสอนเด็กๆ”
“ไม่ฟัง ไม่เอา ไม่เป็น นี่เหรอยะ การช่วยให้ฉันอยู่บ้านนาป่าเขาได้อย่างมีความสุข คิดอะไรอยู่ บ้ารึเปล่า
“ถ้าขอร้องดีๆ แล้วไม่ฟังกัน คงต้องบังคับแล้วล่ะ”
“กลัวตายนักนี่ นายไม่มีทางบังคับฉันได้”
ตะวันยิ้มมั่นใจ “ได้สิ”
“ไม่ มีทาง”
เสียงโรสรินดังลั่น “ม๊ายยยยยยยยยยยย ไม่ ไม่เอา ฉันไม่สอน”
ที่แท้โรสรินโดนตะวันจับมัดไว้กับต้นเสา อึ่งกับอาทิตย์มองโรสรินอย่างสงสารๆ โถๆ
“ไอ้ตะวันบ้าปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ นายไม่มีสิทธิ์บังคับฉัน ไม่มีสิทธิ์จับฉันมัดไว้แบบนี้ ปล๊อยยยยย”
“พี่ตะวัน ปล่อยเหอะ คนนะไม่ใช่ข้าวต้มมัด”
แช่ม ช้อยและเด็กๆ ที่รุมยืนจ้องอยู่อุดหูเพราะแสบแก้วหูเหลือเกิ๊นนน
“อายเด็กๆ เค้าบ้างสิคุณ ตอนนี้คุณเป็นคุณครูของพวกเค้าแล้วนะ”
“ม๊ายยยย ฉันไม่สอน ฉันสอนไม่เป็น”
ตะวันตบบ่าโรสริน “เอาน่ะ ผมเชื่อว่าคุณทำได้”
ตะวันส่งยิ้มจริงใจให้ “ผมเชื่อในตัวคุณ”
“ฉันทำไม่ได้!!! ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ นี่เหรอ สิ่งที่นายจะทำให้ฉันมีความสุข ไม่ใช่ มันไม่ใช่เลย เข้าสปา ขัดผิว นวดหน้า ทำผมต่างหากความสุขของฉัน!!!”
ตะวันทำหูทวนลมไม่สนใจ หันไปบอกแช่มกับช้อย
“ผมฝากคุณครูของพวกเด็กๆ ด้วยนะครับ อย่าให้เธอหนีออกไปได้เด็ดขาด”
“ได้ครับ ว่าแต่ เพื่อนคุณตะวันจะไหวเหรอครับ”
ตะวันกำชับกับโรสริน “อย่าทำให้เด็กๆ ผิดหวังล่ะ รู้มั้ย!!!”
ตะวันจูงมืออึ่งกับอาทิตย์ “ไป กลับไร่ ทิ้งให้นางฟ้าของพวกเธออยู่ที่นี่ก่อน”
อึ่งกับอาทิตย์มองโรสรินอย่างสงสารๆ ก่อนเดินไปขึ้นรถ ส่วนตะวันไม่สนใจโรสรินเลย
“ตะวัน ตะวัน ไอ้ตะวันบ้า นายทิ้งฉันไม่ได้นะ อึ่ง นายติสต์ อย่าทิ้งช๊านนนน”
ตะวันขับรถออกไป ทิ้งให้ทุกๆ คนมองโรสรินอย่างหวั่นกลัว โรสรินเองก็ช็อกสุดๆ
ที่ลานกิจกรรมในหมู่บ้าน แช่มและช้อยช่วยกันแก้มัดให้โรสรินที่กำลังปรี๊ดเต็มที่
“นายตะวัน อย่าให้เจออีกนะ นายตายแน่!!! แก้มัดเร็วๆ เข้าสิ”
“จ้ะๆ เสร็จแล้วจ้า”