บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 5 หน้า 2
ท่าเรือใกล้ศาลเจ้า คณินนั่งคิดหนักที่ริมน้ำ คิดถึงแพน
ตอนแพนคว้าคณินมา “จูบ” ดูดดื่มแบบไม่ทันตั้งตัว แพนผละริมฝีปากมองหน้าคณิน คณินยังอึ้งอยู่ เพราะไม่เคยถูกจูบ มีแต่จูบสาวๆ คณินมองแพนแบบไม่อยากเชื่อสายตา
อีกตอนที่คณินกับแพนนั่งห่างๆกัน โดยหันมองด้านที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน บรรยากาศโรแมนติก อบอุ่น และมีความหมาย “นับจากนี้ เธอต้องมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกับฉันทุกวัน”
คณินหัวเสีย “เราไม่ได้คิดถึงใครทั้งนั้น เราไม่ได้หนีใคร เราจะไปติดต่อค้าขาย เราทำถูกแล้ว เราทำเพื่อครอบครัว จริงๆ ด้วย..” คณินขึงขังจริงจัง
เช้าวันใหม่ โกดังข้าวเสี่ยเส็ง กิตติรายงานเสี่ยเส็งและซกเค็งในห้องทำงาน “คุณคิ้มโทรศัพท์มาบอกว่าจะยังไม่กลับปากน้ำโพครับ”
“ทำไมวะ อีคิดจะทำอะไรอีก”
“คุณคิ้มบอกว่าจะไปเซี่ยงไฮ้ครับ”
ซกเค็งตกใจ “ห๊า อาคิ้มไปเซี่ยงไฮ้”
เสี่ยเส็งสงสัย “อีไปทำไม”
แพนเดินเข้ามาพร้อมแฟ้มงานในมือ เมื่อได้ยินว่าคิ้มไปเซี่ยงไฮ้ก็ตกใจ
“ใจเย็นๆ ครับ คุณคิ้มบอกว่าจะไปติดต่อเรื่องค้าขายข้าวที่เมืองจีน สัญญาว่าจะส่งข่าวกลับมาเป็นระยะ ไม่ต้องเป็นห่วง”
แพนข่มใจให้เป็นปกติ “ค่าแรงคนงานของงวดนี้ค่ะเถ้าแก่”
“วางบนโต๊ะ” เสี่ยเส็งบอก แพนทำตามคำสั่ง “ขอบใจนะอาแพน...อ้อ ยังไงลื้อก็ช่วยสอนงานให้อาวิมันหน่อยนะ ก่อนที่ลื้อจะแต่งงานไปอยู่ต่างจังหวัด นครปฐม”
“ค่ะ เถ้าแก่” แพนรับปากแล้วเดินออกจากห้องทำงานของเสี่ยเส็งไป
ซกเค็งบ่น “อาคิ้มนะอาคิ้ม ทำอั๊วะเก๊กซิมอีกแล้ว”
แพนเดินออกมาจากห้องทำงานเสี่ยเส็ง หน้าซีดเซียว ดูเป็นกังวล
“แพน!” แพนตกใจหันมอง เห็นวิภาดาเดินมาหาด้วยสีหน้าร้อนใจ แพนรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ “น้าหลินพูดไปทั่วตลาดเลย ว่าแพนจะแต่งงาน”
“ใช่ กับพ่อค้าขายหมูที่นครปฐมน่ะ”
วิภาดาเห็นใจ “กับ...คนที่แพนไม่ได้รัก”
แพนยิ้มปลงๆ “ถ้าฟ้ากำหนดไว้อย่างนี้แล้ว ฝืนยังไงมันก็คงจะหนีไม่พ้นหรอก”
“แล้ว...” วิภาดานึกถึงกริช “คนที่รักแพนล่ะ ทำไมเขาไม่ปกป้องแพน”