บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 6 หน้า 2
15 สิงหาคม 2564 ( 22:03 )
605.9K
1
ที่หน้าบ้านลั่นทม ฉ่ำเตรียมรถสำหรับชีพและลั่นทม อุษาในชุดทำงานออกมาจากในบ้านกำลังจะขึ้นมอเตอร์ไซค์เล็กคู่ชีพ ลั่นทมกับชีพออกมาจะไปโรงงาน
“ษาจ๊ะ” อุษาชะงักหันมา “ให้ธารินทร์สอนขับรถยนต์ให้ซีจ๊ะ”
รสสุคนธ์ในชุดทำงานออกมาจากในบ้าน
“ไม่ละคะคุณน้า ษายังไม่มีรถเลย แล้วษาก็ไม่คิดจะซื้อด้วย แค่มอเตอร์ไซค์นี่ก็สะดวกพอแล้วล่ะคะ”
ลั่นทมส่ายหน้าเอ็นดู “หลานน้าเนี่ยพอเพียงจริงๆ” ลั่นทมเหลือบมองรสสุคนธ์ “แต่ มอเตอร์ไซค์มันอันตรายนะจ๊ะ มานี่มา”
ลั่นทมจูงอุษาไปอีกทางมีรถป้ายแดงจอดอยู่
“คุณน้าซื้อรถใหม่เหรอคะ”
“ของษาจ๊ะ..น้าให้”
รสสุคนธ์มองไปที่รถด้วยความริษยา ที่อุษาได้สิ่งของมีค่าเพิ่มขึ้น รสสุคนธ์ยืนตัวเกร็งเขม็งกัดริมฝีปากแน่น
อุษาไหว้ลั่นทม “ขอบพระคุณค่ะคุณน้าแต่”
ลั่นทมทำเสียงดุๆ “ไม่มีแต่” ลั่นทมหันมาพูดกับชีพ “สวยมั้ยคะชีพ”
ชีพมองเสียดายแต่รีบรับคำ “สวยจ้ะเลือกได้ดีเหมาะกับอุษามาก
ชีพหันไปเห็นรสสุคนธ์จ้องมาพอดี รสสุคนธ์แค้นอยากจะกรี๊ด ชีพถลึงตาใส่ให้อดทนไว้ รสสุคนธ์สะบัดหน้าเดินหลบไป ชีพมองลั่นทมที่กำลังพาอุษาเดินดูรอบๆรถอย่างไม่ค่อยพอใจ
ในห้องหวาน รสสุคนธ์ในชุดสาวโรงงาน กลับเข้ามาในห้องมองกราดตาขวางอย่างสุดแค้นและริษยา
“ฉันรู้ทันแกนะนังลั่นทม แกจงใจแกล้งฉัน เยาะเย้ยฉันแกคิดว่า ฉัน ไม่มีปัญญาใช้มั้ย นังผีดิบแก”
รสสุคนธ์เห็นกรรไกรวางอยู่บนโต๊ะ รสสุคนธ์วิ่งไปคว้ามา ตรงไปแทงหมอนระบายอารมณ์แค้น
“ฉันจะฆ่าแก ฆ่าแก ฆ่าแก”
หวานเปิดประตูเข้ามา แล้วชะงักตกใจ “ว้าย นังรส นั่นแกทำอะไร”
หวานปราดเข้าไปยื้อแย่งกรรไกรจากรสสุคนธ์มาได้ รสสุคนธ์ฟุบหน้าร้องไห้ที่เตียง
“เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก ไปเห็นอะไรบาดตาบาดใจมากอีกล่ะสิ โธ่เอ๊ยก็ข้าบอกแล้วถ้าเอ็งไม่ตัดใจ คนที่จะทุกข์ทรมานตกนรกหมกไหม้ก็คือตัวเอ็งนังรส”
“ถ้าน้าไม่คิดช่วยฉันก็เลิกซ้ำเติมเลิกยุ่งกับฉันเสียทีได้มั้ย”
“ข้าก็ไม่อยากยุ่ง แต่นี่มันสายมากแล้ว ล้างหน้าล้างตาแล้วไปทำงานซะ”
รสสุคนธ์ตวาด “ฉันไม่ไป ไม่อยากไป ใครจะทำไม” รสสุคนธ์ล้มตัวนอนตะแคงไม่สนหวาน หวานมองอย่างรำคาญใจทำท่าจะด่า แต่เปลี่ยนใจเดินออกจากห้องไปอย่างไม่สนใจอีก
ลับร่างหวาน รสสุคนธ์ลุกขึ้นนั่งตาวาวโรจน์ น้ำเสียงเคียดแค้นชิงชัง “นังลั่นทม”