บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 6 หน้า 5
15 สิงหาคม 2564 ( 22:03 )
605.9K
1
“ยอดรักของรส”
หวานทำท่าคลื่นไส้ ชีพชะงักตกใจ “เอ้าน้าหวานอยู่ด้วยเหรอ”
ชีพมองรสสุคนธ์ “เห็นว่าไม่สบายเป็นอะไรมากหรือเปล่าฉันเป็นห่วง”
รสสุคนธ์เหลือบมองหวาน ยิ้มอวดประมาณเห็นมั้ย
รสสุคนธ์สะอื้น “รสเป็นไข้ใจนะสิคะปวดใจทุกครั้งที่เห็นคุณอยู่กับเขา”
ชีพเข้าใจทำท่าจะจูบรับขวัญ แต่ชะงักเห็นหวานจ้องอยู่
รสสุคนธ์รีบหันมาไล่ “ออกไปสิน้าหวานยืนดูอยู่ได้ ยังไงก็ช่วยดูต้นทางให้ด้วยนะ”
หวานมองสองคนอย่างอึดอัดใจ “ไม่ล่ะข้าจะไปนอนไม่อยากทำบาป”
หวานออกไป รสสุคนธ์อ้อนชีพต่อ “รสนึกว่าคุณจะไม่ห่วงไม่สนใจรสเสียอีก บางทีรสก็น้อยใจ คิดว่าคุณช่างรักช่างเทิดทูนลั่นทมเหลือเกิน แตะนิดแตะหน่อยก็ไม่ได้ เมื่อวานรสเสียใจนะคะ”
“ฉันขอโทษแล้วกัน ก็ฉันบอกเธอแล้วนี่ว่าอย่าวู่วาม เราต้องหาทางยักย้ายถ่ายเทสมบัติลั่นทมให้มาอยู่กับฉันก่อน ถ้าเรื่องแดงตอนนี้ฉันจะลำบากรวมถึงเธอด้วย”
“ที่คุณทำดีกับลั่นทมเพราะเงินอย่างเดียวจริงๆนะคะไม่ใช่ยังรักนะ”
“ใครจะรักผู้หญิงขี้โรคแบบนั้นได้ล่ะ กอดแรงหน่อยก็ไม่ได้”
ชีพส่ายหน้า “ไม่ไหวหรอก ไม่เหมือนคนนี้” ชีพกอดรสสุคนธ์แรงๆ สองคนสบตากันรู้ความหมาย ชีพอุ้มรสสุคนธ์ไปที่เตียง พากันนอนลง
ที่ห้องรับแขก ไกรหยิบเอกสารออกจากกระเป๋า ต้อยติ่งสะกิดธารินทร์
“หนูขอออกไปเล่นข้างนอกนะพี่รินทร์”
“ได้ แต่อย่าซนนะ”
“รู้แล้วน่า”
ต้อยติ่งวิ่งออกไป ชนกับรสสุคนธ์ที่กำลังเดินผ่านมา “อุ๊ย ขอโทษค่ะอ้าวพี่นั่นเอง หนูจำเกือบไม่ได้ โหทำไมโทรมจังคะ ไม่เหมือนตอนคุณนายยังไม่ฟื้นเลยนี่ฮิๆๆ” ต้อยติ่งรีบวิ่งไป
รสสุคนธ์แค้น “เด็กผี...ปากดีนัก อยากเจ็บตัวนักใช่มั้ย”
ต้อยติ่งทำหน้าสยอง กลัวรสสุคนธ์ แต่รสสุคนธ์ไม่ใส่ใจ มองเข้าไปในห้องแอบดู
ลั่นทมกำลังพูดกับไกร “มอบโฉนดกรรมสิทธิ์ตึกแถวให้คุณลุงผันเลยค่ะคุณไกร”
ไกรส่งแฟ้มให้หมอผัน “โฉนดครับคุณลุง ผมทำให้เรียบร้อยแล้ว”
ไกรพลิกหลังโฉนด “นี่ ชื่อคุณลุงเป็นกรรมสิทธิ์”
หมอผันดูหลังโฉนดแล้วไหว้ขอบคุณลั่นทม “ขอบพระคุณอย่างสูงครับ คุณนาย”
รสสุคนธ์ยืนจ้องมองทุกคนอย่างไม่พอใจ
ธารินทร์ออกมาจากห้องน้ำชะงัก รสสุคนธ์ยืนรออยู่ เข้ามาหา มองธารินทร์หัวจรดเท้ายิ้มเยาะ
“คุณมองอะไร”