บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 7 หน้า 4
“งั้นก็ตามใจทม วันนี้ทมอยากทำอะไรผมจะตามใจทมทุกอย่าง”
ลั่นทมคลอเคลียชีพออกจากห้องนอนหน้าตาเบิกบาน
ลั่นทมคลอเคลียชีพออกจากข้างในจะไปหน้าบ้าน หวานซึ่งกำลังคุมให้สวาท จิ้มลิ้มและยาใจทำความสะอาดบ้านหันมามองกันทั้งหมด “โอ้โห วันนี้คุณผู้หญิงสวยจังค่ะ”
ลั่นทมก้มลงมองดูตัวเองยิ้มพอใจ
“จริงหรือเปล่าอย่าหลอกคนแก่นะ”
“ใครว่าคุณผู้หญิงแก่ค่ะคุณผู้หญิงยังปิ๊งอยู่เลยค่ะ”
“จริงด้วยค่ะยิ่งวันนี้คุณผู้หญิงสวยสุดๆเลยรับรองออกไปเนี่ยหนุ่มๆต้องมองกันคอเคล็ดเลยค่ะ”
ลั่นทมหัวเราะเสียงดัง
“ตายจริง สงสัยสิ้นเดือนนี้ต้องมีโบนัสพิเศษให้พวกเธอแล้วล่ะมั้ง”
สามคนดี๊ด๊าดีใจ หวานท่าทางเป็นห่วง “คุณผู้หญิงจะไปไหนคะ”
“ไปดินเนอร์จ๊ะอาจกลับดึกหน่อยไม่ต้องห่วงนะ”
ลั่นทมคล้องแขนชีพพากันออกไปอย่างมีความสุข ตรงข้ามกับหวานมองตามรู้สึกสังหรณ์อยู่ในใจว่าทั้งหมดเป็นแผนร้ายของชีพ
ที่หน้าบ้านลั่นทมกับชีพออกมาจะไปขึ้นรถแต่ชะงัก มองไปที่รถเก๋งของอุษาลั่นทมยกให้ใช้จอดอยู่ทางหนึ่ง “ดูยัยษาสิให้รถก็ไม่ค่อยเอาไปใช้ แล้วนั่นทำไมกุญแจก็คาอยู่ คงจะรีบร้อนไปกับคุณธารินทร์ เอ้อชีพคะเอารถษาไปลองขับกันดูมั้ย”
“เอาสิ... ผมขับเอง” ชีพขึ้นรถพร้อมลั่นทม และชีพขับรถออกไปตามถนน ท่าทางเอาใจลั่นทม ลั่นทมดูมีความสุข ชีพเหลือบมองลั่นทม แววตาร้ายกาจ
บนถนนนอกเมือง รถชีพแล่นปราดไปอย่างรวดเร็ว และเร็วมากขึ้น ในรถลั่นทมคาดเข็มขัดนิรภัยนั่งเกร็งเขม็ง มือกำแน่นกลัวมาก ชีพหันมา “กลัวเหรอ”
“กลัวค่ะ ทำไมคุณขับรถเร็วขนาดนี้คะ”
“ผมอยากทดสอบอะไรหน่อย” ลั่นทมมองชีพอย่างไม่เข้าใจ ชีพยิ้มเหี้ยมเกรียมขับเร็วมากขึ้น
ลั่นทมหน้าซีดร้องเสียงดัง “ชีพคะ”
“ทำไม”
ลั่นทมหลับตา มือกำแน่น “ทมกลัว” ชีพชายตามองอย่างตัดสินใจแล้ว เหยียบคันเร่งลงไปอีก ลั่นทมเกร็งเขม็ง หน้าซีดเผือด “ชีพหยุดรถเถอะค่ะทมกลัว กลัวมาก”