บทละครโทรทัศน์ สุสานคนเป็น ตอนที่ 15 (ตอนจบ) หน้า 5
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็อยู่ได้ ษารับรองว่าคุณน้าไม่ทำร้ายคุณแน่”
นฤมลยิ้ม “จริงเหรอคะ”
“จริงค่ะ ษาอยากให้คุณคิดถึงลูกให้มากๆ ถ้าคุณอยู่ษาจะให้ทำงานที่โรงงาน คุณจะได้มีเงินเดือนของตัวเอง ส่วนที่พักจะยังอยู่ที่นี่ก่อนก็ได้จะได้ประหยัดเงิน ไว้คุณยืนได้เมื่อไรค่อยขยับขยายดีมั้ยคะ”
นฤมลตะลึง “คุณอุษา..คุณ”
อุษาเข้ามาแตะบ่าเบาๆ “เข้าไปทานข้าวเถอะค่ะ”
อุษาเดินนำเข้าไปก่อน นฤมลร้องไห้อย่างดีใจมาก
ที่โต๊ะอาหาร หวาน จิ้มลิ้ม สวาท และยาใจช่วยกันดูแลเติมอาหารให้ทุกคน ทุกคนทานอาหารกันอย่างสบายใจ ธารินทร์สบตาอุษาอย่างชื่นชม
รสสุคนธ์ก้าวเข้ามาชะงัก มองนฤมลถามห้วนๆ “ยังไม่ไปอีกเหรอพี่มล”
“พี่เปลี่ยนใจแล้ว..เพราะคุณอุษากรุณาให้เข้าทำงานที่โรงงาน”
รสสุคนธ์มองอุษาเยาะๆ “เชอะ..หาพวก”
“นังรส ..นังมลมันยังรู้จักคิด แล้วแกจะเป็นบัวใต้น้ำอยู่แบบนี้เหรอไง”
รสสุคนธ์โกรธ จรัลรีบพูด “ไปทำงานที่บริษัทผมมั้ย ผมว่าจะหาเลขาอยู่พอดี”
“ให้รสเดือนละแสนมั้ยละคะ ถ้าให้รสจะไป”
จรัลสะอึก หมอผันส่ายหน้า “จะละโมบโลภมากไปถึงไหน ทุกคนเขาพยายามจะช่วยเธอนะแม่รส”
รสสุคนธ์มองกราดทุกคนพูดเน้นๆ “ขอบใจแต่คนอย่างฉันยังไม่สิ้นท่าง่ายๆ”
ยาใจพูดขึ้นลอยๆ “ต้องให้สิ้นชีวิตก่อนถึงจะรู้สึก”
“นังใจ..แก” รสสุคนธ์ปราดจะทำร้ายยาใจ
หวานเข้าขวาง “จนจะตายยังไม่เลิกผยองอีกเรอะนังรส”
“คนอย่างฉันไม่ตายง่ายๆ หรอก..ถ้ามันเก่งจริง ฉันตายไปนานแล้ว ทุกคนคอยดูกันต่อไป”
รสสุคนธ์ออกไป ทุกคนเอือม จรัลมองตามพึมพำเบาๆ “ชะตาคุณคงถึงฆาตจริงๆแล้วรสสุคนธ์”
ในครัวบ้านลั่นทม อุษาเข้ามาดูถาดอาหารเช้าสำหรับเซ่นลั่นทม
สวาทตามเข้ามา “เครื่องเซ่นคุณนาย สวาทจัดไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ”
“เพิ่มอีกหน่อยจ๊ะทุกอย่างเลย”
“คุณคิดว่าคุณผู้ชายกินด้วยจริงๆเหรอค่ะ”
อุษาพยักหน้า “ใช่ วันนี้พวกเราจะจับตาดูน้าชีพอีกครั้ง รีบจัดกันเถอะสวาทมาษาช่วย”
อุษาช่วยสวาทจัดของเพิ่มทุกๆถาดอย่างว่องไว
ที่โต๊ะอาหาร ธารินทร์ หมอผัน ต้อยติ่ง และจรัล ลุกจากโต๊ะ จิ้มลิ้ม และยาใจเข้าเก็บโต๊ะอาหาร
นฤมลลุกว่องไว “มาจ๊ะฉันช่วย” นฤมลลงมือเก็บ ทุกคนมองพอใจ