บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 10 หน้า 2
นิโคไลกับไฮดี้มาด้อมๆ มองๆ อยู่แถวหน้าบ้านพักของรามิล ทั้งสองชะเง้อมองเข้าไปในบ้าน เห็นแต่คุณนิตยา ปัทมา กับศิราณี แต่ไม่เห็นรามิล
“ฉันไม่เห็นวายูนเลยนะนิโคไล ไม่เห็นนักการทูตคนนั้นด้วย สงสัยวายูนจะไม่ได้มาที่นี่หรอก”
นิโคไลพยักหน้ารับอย่างเห็นด้วย
ภายในบ้านปัทมาเหลียวมองออกมานอกหน้าต่าง แล้วเห็นคนแว๊บๆ “เอ๊ะ..” ปัทมาลุกขึ้นไปชะโงกดูตรงหน้าต่าง
ไฮดี้ฉุดนิโคไลให้หลบให้พ้นจากสายตาของปัทมา นิโคไลหน้าเหวอ กระซิบถามไฮดี้เสียงเบา “ทำไมเราต้องหลบเขาด้วยล่ะไฮดี้”
“ฉันเหม็นหน้ายายนั่นไปหาวายูนที่หอทีไร ไม่เคยมีเรื่องดีสักที”
ปัทมาสีหน้าฉงน เมื่อไม่เห็นใคร
“ดูอะไรคะคุณปัท”
“ฉันเหมือนเห็นมีคนมาแอบด้อมๆมองๆแถวหน้าบ้านเราน่ะ”
“ใครจะมาด้อมๆมองๆบ้านเราคะคุณปัท ดิฉันว่าคุณคงดูหนังนักสืบมากเกินไปแล้ว”
ปัทมาค้อนศิราณี ทำปากขมุบขมิบด่าแต่ไม่มีเสียง ศิราณีทำหน้าไม่เกรงกลัว ปัทมาเลยยิ่งโมโห
นิตยาเสียงเขียว “จะทำงานไหมแม่ปัท?”
ปัทมาลนลาน “ทำค่ะ ทำค่ะ คุณนิต”
“ถึงจะมาอยู่เวียนนา แต่เราก็ยังต้องทำงานกันนะยะฉันไม่ได้ให้เธอมาเที่ยวนะแม่ปัท”
ปัทมาเสียงอ่อย “ค่ะคุณนิต..”
ศิราณีแกล้งทำหน้าล้อปัทมา ปัทมาฉุนโกรธ แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะอยู่ต่อหน้าคุณนิตยา เลยได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป
นิโคไลหันมาคุยกับไฮดี้ด้วยความสงสัย “แล้วถ้าวายูนเขาไม่ได้มาที่นี่ แล้วเขาจะไปที่ไหนล่ะ”
ที่สถานทูตไทย อนุชากำลังพูดกับวายูน “คุณรามิลออกไปงานกับท่านทูตข้างนอกครับ แล้ววันนี้คงไม่กลับเข้ามาแล้ว ถ้าคุณวายูนมีธุระด่วน ทำไมคุณวายูนไม่โทรหาคุณรามิลเลยละครับ”
วายูนส่ายหน้าอย่างหนักใจ อยากบอกเรื่องที่เธอท้องด้วยด้วยเองมากกว่า “ไม่เป็นไรค่ะ” แล้ววายูนก็เดินถอนใจออกมา
วายูนเดินครุ่นคิดว่าจะเอายังไงดีมาตามทาง มีคนดำเดินตามหลังวายูนมาอย่างเงียบๆ แต่วายูนไม่รู้ตัวเลย
นิโคไลกับไฮดี้นั่งรอวายูนอยู่ที่โต๊ะที่มหาวิทยาลัย นิโคไลร้อนใจ ชะเง้อมองหาวายูนไม่หยุดเลย
“ฉันว่าเดี๋ยววายูนก็ต้องมาแหละ เขาไม่ยอมขาดเรียนหรอก เชื่อฉันสิ นั่นไงนิโคไล พูดถึงก็มาเลย”
วายูนเดินเข้ามานิโคไลรีบเข้าไปหาทันที คนดำที่เดินตามวายูนมาห่างๆ รีบทิ้งระยะไม่ให้เป็นที่สังเกตทันที