บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 10 หน้า 3
“วายูน คุณไปไหนมาแต่เช้าเลย”
“นิโคไลเขาเป็นห่วงเธอมากนะวายูน เขาอุตส่าห์ไปรับเธอที่หอแต่เช้า เธอกลับออกไปเช้ายิ่งกว่า ตกลงเธอไปไหนมาหึ ? วายูนไปหานักการทูตคนนั้นใช่ไหม”
“แต่ไม่เจอ..”
“อ้าว.. แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปล่ะเนี่ย”
“เอาเถอะ แล้วฉันจะหาทางบอกเขาเอง ไปเข้าเรียนกันดีกว่า เดี๋ยวสาย” แล้ววายูนก็เดินนำไป ไฮดี้รีบตามไป
นิโคไลจะตามไปเป็นคนสุดท้าย แต่แล้วก็หันไปเห็นอะไรบางอย่าง นิโคไลเห็นคนดำขยับจะเดินตามไปเหมือนกัน ตาก็มองตามวายูนไป นิโคไลขมวดคิ้วสงสัย คนดำเห็นนิโคไลมองมาก็แกล้งเดินเลี่ยงไปอีกทาง นิโคไลเลยคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญมากกว่า แล้วนิโคไลก็เดินตามวายูนไป พอนิโคไลเดินไป คนดำคนนั้นก็โผล่กลับมาแล้วมองตามหลังวายูนไปอย่างไม่คลาดสายตาเลย
ทางด้านรามิลกำลังเดินตามท่านทูตเพื่อมาประชุม รามิลสีหน้าหมกมุ่นจนท่านทูตหันมามองแล้วก็อดสงสัยไม่ได้จนต้องถาม “มีอะไรรึเปล่ารามิล ผมเห็นคุณสีหน้าไม่ค่อยสบายใจมาหลายวันแล้ว” รามิลอ้ำอึ้ง “ถ้าให้ผมเดา คงไม่พ้นเรื่องวายูน” รามิลอึ้ง มองหน้าท่านทูตอย่างประหลาดใจที่ท่านทูตเดาใจถูก “คุณหลงรักเด็กผู้หญิงคนนั้นเข้าแล้วใช่ไหม แต่คุณก็ยังต้องไปแต่งงานกับผู้หญิงที่คุณนิตยาเห็นว่าเหมาะสมกว่า”
“ผมควรจะทำยังไงดีครับท่านทูต”
“ผมตัดสินใจแทนคุณไม่ได้หรอกรามิล แต่คุณต้องถามหัวใจตัวเอง และไม่ว่าคุณจะตัดสินใจเลือกทางไหน อย่าลืมว่า..มันจะส่งผลไปตลอดชีวิตของคุณเลยนะ เพราะฉะนั้น..ตัดสินใจให้ดีๆก็แล้วกัน”
“ครับท่าน” สีหน้ารามิลรุ่นคิดหนัก
วายูน นิโคไล ไฮดี้ กำลังนั่งเรียนแล็บใส่หูฟัง หัดออกเสียงอยู่ด้วยกัน คนดำมายืนแอบดูวายูนดู แล้วยกกล้องขึ้นถ่ายรูปไว้ มีเสียงชัตเตอร์กดระรัว 3-4 ที เป็นภาพเฉพาะวายูนกับนิโคไลเพียง 2 คนเท่านั้นไม่ถ่ายติดไฮดี้เลย แต่วายูนและนิโคไลไม่รู้ตัว
รามิลเดินหน้าซึมๆ กลับเข้ามาในบ้าน นิตยาที่นั่งทำงานอยู่กับปัทมาทัก “กลับมาแล้วเหรอจ๊ะรามิล เหนื่อยไหม แล้วนี่กินอะไรมารึยังจ๊ะ”
“เรียบร้อยแล้วครับ ผมขอตัวก่อนนะครับคุณน้า มีงานต้องทำต่อ” นิตยาพยักหน้ารับ รามิลเดินเข้าห้องไปเลย
รามิลเดินมานั่งบนเตียง สีหน้าเคร่งเครียดหยิบมือถือขึ้นมาดู ลุ้นจะให้วายูนโทรเข้ามา
ทางด้านวายูนกำลังถือมือถืออยู่ ชั่งใจว่าจะโทรหารามิลดีหรือเปล่า แล้วสักครู่ก็มีสีหน้าผะอืดผะอม แพ้ท้องขึ้นมาสักครู่แล้วอาการก็หายไป วายูนจึงตัดสินใจโทรหารามิลในที่สุด