บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 2 หน้า 3
9 ธันวาคม 2558 ( 11:43 )
1.4M
นิโคไลวางสายจากไฮดี้แล้วก้มลงกดดูเบอร์รามิลที่จดไว้ในกระดาษ สีหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะตัดสินใจกดโทรศัพท์โทรหารามิล
รามิลกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่บ้านพัก มือถือรามิลดัง เขาหยิบมาดูเบอร์ที่โทรเข้าก็แปลกใจเพราะไม่รู้จักเบอร์นั้น “ฮัลโหล..” รามิลฟังเสียงจากปลายสายอยู่สักครู่ก็มีสีหน้าแปลกใจอย่างมาก
วายูนเอาแก้วโกโก้ร้อนมาส่งให้ไฮดี้ “ขอบใจวายูน ความจริงเธอไม่ต้องทำให้ฉันก็ได้ ฉันเกือบจะหายดีแล้วละ คิดว่าอาทิตย์หน้าฉันก็จะกลับไปเรียนได้แล้ว”
“ดีจัง” วายูนสีหน้าจริงจังขึ้น “แล้วหลังจากนี้..เธอต้องตั้งใจเรียนนะ เพราะวิชามันจะเป็นสมบัติที่จะติดตัวเราไปตลอดชีวิต รู้ไหม”
“จ้าาาาา...”
วายูนค้อนไฮดี้ ไฮดี้หัวเราะ เสียงเคาะประตูดังขึ้น “คาร์ลละมั้ง” วายูนลุกเดินไปเปิดประตู
“ไม่น่าใช่ คาร์ลบอกว่าจะมาเย็นๆนี่”
สองสาวแปลกใจว่าใครมา วายูนเดินถึงประตู เปิดประตูออก แล้วเห็นเจ้าของบ้านยืนอยู่ แบมือแล้วกระดิกเป็นเชิงว่า..จ่ายเงินมาเร็ว วายูนหันมามองหน้าไฮดี้หน้าเครียด
รามิลเตรียมจะออกจากบ้าน ศิราณีที่ทำความสะอาดบ้านอยู่เห็นเอ่ยปากทัก “คุณรามิลจะออกไปข้างนอกหรือคะ” รามิลพยักหน้ารับ ศิราณีรีบเดินไปเรียกศิวาทันที “ศิวา..” ศิวาวิ่งมา “คุณรามิลจะออกไปข้างนอก”
รามิลรีบโบกมือห้ามทันที “ไม่ต้องหรอกศิวา วันนี้ฉันจะไปเอง ฉันอยากลองใช้ชีวิตอย่างคนที่นี่ดูบ้าง ฉันไปละนะ”
รามิลเดินออกไป ทิ้งให้ศิวากับศิราณีหันมามองหน้ากัน
ศิวางง “คุณรามิลจะไปไหนน่ะ”
“ถามกันเองแล้วฉันจะตอบได้ไหมล่ะยะ” ศิราณีค้อนศิวาปะหลับปะเหลือก
วายูนปิดประตูห้องหลังจากที่เจ้าของบ้านกลับไปแล้ว ทั้งวายูนและไฮดี้พากันหน้าเครียด
ไฮดี้บ่น “ยายเจ้าของหอพักนี่มาทวงค่าเช่าห้องได้ตรงเวลาทู้กกกกกเดือนสิน่า คนหรือโรบอทกันแน่เนี่ย..”
“อย่าไปว่าเขาเลยไฮดี้ เขาก็แค่ทำหน้าที่ของเขา ส่วนเรา..ก็มีหน้าที่ต้องหาเงินมาจ่ายค่าเช่าหอนี่ให้ได้ทุกเดือนเหมือนกัน” วายูนลุกขึ้นกะทันหัน
ไฮดี้อดถามด้วยความสงสัยไม่ได้ “จะไปไหนน่ะวา”
“ฉันจะไปเดินในเมืองดูว่ามีร้านไหนรับสมัครงานบ้างน่ะ”
“อ้าว..แล้วงานพาอีตาเลขาทูตคนนั้นไปเที่ยวล่ะ ?”
“ก็ลงนิโคไลไปมีเรื่องกับเพื่อนเขาซะขนาดนั้น เขาคงไม่จ้างฉันให้พาเขาเที่ยวอีกแล้วละ”