รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ รักเร่ ตอนที่ 15 (1/2) หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ รักเร่ ตอนที่ 15 (1/2) หน้า 4
23 ธันวาคม 2558 ( 10:30 )
1.4M
ตอนจบ รักเร่ ตอนที่ 15 (1/2)
23 หน้า

ศิวาวิ่งออกไป ปัทมากับศิราณีหันกลับไปวุ่นกับการเก็บเศษแก้วให้ออกห่างจากนิตยา และทำแผลเบื้องต้นให้ในขณะที่นิตยายังนั่งหน้าโกรธจัดอยู่ที่เดิม ไม่สนใจแผลที่มือตัวเองเลย

 

รูปหน้าศพอาภักดิ์ตั้งอยู่หน้าเมรุ อาพร้อมจิตกำลังใส่ดอกไม้จันท์ในเตาเผาเป็นคนสุดท้าย มืออาพร้อมจิตสั่นจนแทบจะควบคุมไม่อยู่ วายูนรีบเข้ามาประคองอาพร้อมจิตให้ถอยห่างออกมาจากเตาเผาเมื่อวางดอกไม้จันท์เสร็จเรียบร้อยแล้ว  เจ้าหน้าที่วัดเดินเข้ามาปิดเตาเผาก่อนจะโหมไฟให้แรงขึ้น  อาพร้อมจิตมองดูภาพนั้นแล้วน้ำตาร่วง  ยืนแทบไม่อยู่ วายูนต้องประคองอาพร้อมจิตไว้ตลอดเวลา

 

ที่บ้านอาพร้อมจิต อาพร้อมจิตกำลังนั่งเหม่อทำงานอย่างใจลอย  

วายูนเดินอุ้มลีล่าเข้ามามองอาการของอาพร้อมจิตอย่างกลุ้มใจ  ตัดสินใจเข้าไปคุยด้วย “อาพร้อมขา..” อาพร้อมจิตหันมามองวายูน สีหน้าหมดชีวิตชีวา“วามีข่าวดีจะมาบอกค่ะอา”

“ข่าวดีอะไรรึวา”

“เพื่อนวาที่อยู่ที่โน่น..เขาโทรมาบอกว่า..วาได้งานเป็นล่ามที่ UN แล้วค่ะ”

“ก็ดีสิลูก  แล้ววาจะต้องไปเริ่มงานเมื่อไหร่ล่ะ”

“เขาให้วาไปรายงานตัวต้นเดือนหน้านี้ค่ะ” อาพร้อมจิตพยักหน้ารับทราบ “อาพร้อมขา..อาไปกับวานะคะ เราไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่โน่นด้วยกัน นะคะอา..นะคะ..”

“อาจะไปได้ยังไงกันวา บ้านของอาอยู่ที่นี่ คุณภักดิ์..” อาพร้อมจิตเหลียวมองที่โถใส่กระดูกอาภักดิ์ที่วางตั้งอยู่บนหิ้ง “ก็อยู่ที่นี่.. วาไปเถอะ  มันเป็นโอกาสดีของทั้งวาและยายหนูนี่แล้ว..” อาพร้อมจิตเอื้อมมือไปขยี้ผมลีล่าเล่นอย่างเอ็นดู  แล้วถอนใจเศร้าอีก “แต่อาขอตายที่เมืองไทยนี่ละ..” อาพร้อมจิตหน้าเศร้าซึม วายูนมองแล้วได้แต่ถอนใจ

 

ทางด้านนิตยานั่งคิดอะไรอยู่ หน้ายังเครียดโกรธไม่หาย มือข้างหนึ่งมีผ้าพันแผล 

ปัทมากับศิราณีที่แอบดูแอบคุยกันอย่างกังวล

ศิราณีสงสัย “ตกลงคุณนิตโกรธใครเรื่องอะไรอ้ะ”

ปัทมาไม่รู้เรื่อง “ไม่รู้เหมือนกัน หรือว่าคุณรามิลจะไปก่อเรื่องอะไรอีก” 

“ถ้าโกรธคุณรามิลละก็  แย่แน่ๆเลย  วันนี้คุณรามิลจะกลับมาจากเมืองไทยแล้วด้วย”

ศิวาเดินเข้ามาพร้อมกระเป๋าเดินทางของรามิล  แล้วรามิลก็เดินตามหลังเข้ามา

“คุณรามิล” ศิราณีหันไปมองรามิล  แล้วหันกลับมาดูนิตยา 

นิตยายังนั่งนิ่งขึงอยู่  ไม่หันไปมองหน้ารามิลเลย รามิลเห็นมือนิตยาถามด้วยความสงสัย “มือคุณน้าเป็นอะไรไปครับ”

“แกยังแคร์น้าแก่ๆคนนี้อยู่อีกรึ..รามิล” รามิลนิ่งไปทันที เดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น “แกรู้ไหมว่า..แกทำอะไรลงไป” 


23 หน้า