บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ รักเร่ ตอนที่ 15 (1/2) หน้า 5
ปัทมากับศิราณีหันมามองหน้ากัน เริ่มเดาได้แล้วเหมือนกันว่าที่นิตยาโกรธจนบีบแก้วแตก เพราะรามิลเป็นต้นเหตุ รามิลนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั่น
ตอนที่รามิลไปเยี่ยมจงกลนีที่โรงพยาบาล
“เรื่องอะไร”
“ผมคงจะแต่งงานกับคุณหญิงจุลมณีไม่ได้กระหม่อม ผมกับคุณหญิงไม่ได้รักกัน..และผมเองก็มีผู้หญิงที่ผมรักอยู่แล้ว และเรามีลูกด้วยกัน”
จงกลนีอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก
นิตยาเกรี้ยวกราดใส่รามิล “น้าไม่คิดเลยว่าแกจะบ้าไปได้ถึงขนาดนี้ น้าอุตส่าห์หาผู้หญิงที่พร้อมทั้งหน้าตา ฐานะ และชาติตระกูลดีทุกอย่างใส่พานมาถวายให้แก แต่แกกลับใฝ่ต่ำอยากจะลงไปเกลือกกลั้วกับผู้หญิงไม่มีกำพืด แล้วปฏิเสธผู้หญิงดีๆอย่างคุณหญิงจุลมณี แกทำยังงี้ได้ยังไงหะ! รามิล ! น้าผิดหวังในตัวแกจริงๆ”
“ผมขอโทษครับคุณน้า“
นิตยามองรามิลแววตาผิดหวังแล้วเดินลุกเข้าห้องไปเลย รามิลถอนใจแล้วเดิน หน้าเซ็งเข้าห้องไปอีกคน ปัทมา ศิราณี ศิวา มองตาม แล้วถอนใจกลุ้มไปตามๆกัน
ศิราณีวิตก “มาคุกันขนาดนี้ แล้วอนาคตคุณรามิลจะเป็นยังไงน๊อ”
รามิลเดินเข้ามาทิ้งตัวลงนั่งอย่างกลุ้มใจ มือถือดัง รามิลถอนใจใหญ่แล้วหยิบมือถือขึ้นมากดรับสาย “รามิลพูดครับ..”
“คุณรามิลกลับถึงเวียนนาแล้วใช่ไหมคะ ได้พบคุณน้านิตยารึยังคะ คุณน้าว่ายังไงบ้างคะ”
“ก็โกรธผมจนไม่มองหน้าล่ะครับ”
“โธ่..”
“แล้วทางคุณหญิงล่ะครับ เป็นยังไงบ้าง”
“ตั้งแต่ท่านแม่โทรไปหาคุณน้านิตยา ท่านก็ไม่พูดอะไรอีกเลยค่ะ แต่ถึงท่านแม่จะประกาศตัดขาดกับคุณน้าแต่หญิงก็หวังว่า..เราสองคนยังจะเป็นเพื่อนกันได้อยู่นะคะ”
“คุณหญิงสบายใจได้ครับ ถึงเราจะไม่ได้แต่งงานกัน แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ตลอดชีวิตที่เหลือ แล้วผมก็ต้องขอบคุณคุณหญิงที่ไม่โกรธผม..ที่ทำยังงั้นลงไป”
“หญิงไม่โกรธหรอกค่ะ หญิงเองก็ต้องขอบคุณคุณรามิลเหมือนกันที่กล้าหาญ..เข้าไปทูลกับท่านแม่ตรงๆทำให้เราไม่ต้องฝืนใจแต่งงานกัน หญิงขออวยพรให้คุณรามิลได้แต่งงานกับผู้หญิงที่คุณรามิลรักนะคะ”
รามิลนิ่งอึ้งไปทันที
ทางด้านอาพร้อมจิตเดินซึมๆออกมาจากห้องนอน แล้วชะงักเห็นวายูนนั่งหลับอยู่ที่เก้าอี้ กอดลีล่าไว้แนบอก
อาพร้อมจิตเดินเข้ามาแตะแขนวายูน “วา..ทำไมมานั่งหลับอยู่ตรงนี้ล่ะลูก”