บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ รักเร่ ตอนที่ 15 (2/2) หน้า 17
ส่วนกัญญารัตน์รีบหลบออกไปโทรศัพท์อย่างเคย “คุณปัทคะ ไอ้ที่เราเคยกลัวๆกันว่า..คุณรามิลจะทนอยู่ในคอกที่คุณนิตยาสร้างขึ้นไม่ได้ แล้วจะแหกคอกออกไปสักวันนึงน่ะ วันนั้นมันมาถึงแล้วค่ะ”
เมืองซัลสบวร์ก รามิลเดินหน้าเครียดออกมาจากเคาน์เตอร์เช็คอินของโรงแรม มาหาอาพร้อมจิตที่ยืนรออยู่
“ไม่มีชื่อวายูนอยู่ที่โรงแรมนี้น่ะครับคุณพร้อม”
“แต่ยายวาเป็นคนจดชื่อโรงแรมนี้ไว้ให้ฉันเองนะ ยังให้เบอร์โทรด้วย เผื่อว่าจะมีเรื่องฉุกเฉินอะไร”
“แต่ไม่มีชื่อวายูนเป็นแขกเข้าพักที่นี่แน่ๆครับ”
“เอ้า แล้วเราจะเอายังไงกันต่อดีล่ะเนี่ย มีเด็กเล็กรออยู่ในรถด้วยนะ”
“เอายังงี้ครับผมจะเช็คอินให้คุณพร้อม คุณพริ้ง แล้วก็ลีล่า ที่โรงแรมนี้ก่อนจะได้พักกันเสร็จแล้วผมจะลองออกไปตามหาวายูนในเมืองดู”
“ก็ดีเหมือนกัน”
ไฮดี้ตกใจมาก “ถอนหมั้นกันแล้ว พูดเป็นเล่นน่ะ..นิโคไล” นิโคไลไม่ตอบแต่หยิบเอาแหวนหมั้นที่วายูนเอามาคืนให้ไฮดี้กับคาร์ลดู “โธ่เอ๊ย..ทำไมเป็นยังงี้ไปได้นะ อุตส่าห์ดีใจว่าเธอกับวายูนคงจะแฮปปี้กันได้สักที”
คาร์ลเป็นห่วง “แล้วนี่วายูนอยู่ไหนล่ะ”
นิโคไลส่ายหน้า “ไม่รู้เหมือนกัน พอดีช่วงนี้ฉันยุ่งเรื่องย้ายกลับไปมอสโคว์น่ะ”
ไฮดี้ตกใจเข้าไปใหญ่ “อะไรนะ ย้ายกลับมอสโคว์ โอย..ฉันจะเป็นลม..”
รามิลคุยกับอาพร้อมจิต “แม่พริ้งกำลังเอาลีล่าเข้านอนอยู่จ้ะ ว่าแต่คุณจะออกไปตามหายายวาที่ไหนกันล่ะเนี่ย”
รามิลสีหน้าครุ่นคิดอยู่สักครู่ก็ทำท่าเหมือนคิดอะไรออก
วายูนที่กำลังนั่งเหม่ออยู่ที่ท่าเรือ ตรงที่เธอกับรามิลเคยเช่าเรือออกไปเที่ยวกัน
“ที่ไหนคะเนี่ย..”
“นอกเขตมอนด์เซ่”
“ตายจริง..เราออกมาไกลมากเลยนะคะเนี่ย”
“อย่ากังวลไปเลยวายูน อย่างมาก..เราก็แค่จ่ายค่าเช่าเรือเพิ่มก็เท่านั้นเอง มา ลงมานั่งเล่นที่ชายหาดนี่กันเถอะ”
รามิลโดดลงจากเรือไปก่อนแล้วรอรับวายูน แต่กลัววายูนจะเปียก เลยตัดสินใจอุ้มวายูน แล้วพาเดินขึ้นหาดไป วายูนสีหน้าเขินๆที่ถูกรามิลอุ้ม
ตอนที่เรือที่เช่ามาน้ำมันหมด
“เรือเป็นอะไรไปคะคุณรามิล”
“ น้ำมันหมด..”