บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 11 หน้า 4
ทางด้านรามิลยังนอนไม่หลับ ลืมตาโพลงอยู่ในความมืด แล้วคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเช้าที่ผ่านมา
ตอนที่นิตยาเอาเช็คให้วายูน
“เงินจำนวนนั้น.. น่าจะมากพอที่จะทำให้เธอกลับ ไป “เป็นสาว” ได้อีกครั้ง เอ้อ..รูมเมทตัวสูงๆของเธอชื่ออะไรนะวายูน? อ้อ..ชื่อไฮดี้ใช่ไหม นั่นแหละๆ เขาคงจะแนะนำเธอได้หรอกว่าหมอที่ไหนฝีมือดี เพราะแม่นั่นก็เคยทำแท้งมาก่อนนี่นะ”
วายูนฉีกเช็คใบนั้นออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย “ถ้าดิฉันจะทำแท้ง ดิฉันก็จะฆ่าลูกของดิฉัน ด้วยเงินของตัวเอง ไม่ใช่เงินของใครทั้งสิ้น”
รามิล ผุดลุกขึ้นนั่งอย่างหงุดหงิด
เมืองซัลสบวร์ก ทั้งหมดเดินเข้ามาในโรงแรม
“แหม..วันนี้เที่ยวซะเหนื่อยเลยนะคะคุณนิต ความจริงเราน่าจะมาเที่ยวยังงี้กันบ่อยๆนะคะ จะได้ไม่แก่”
“คุณหญิงแก่ซะที่ไหนละคะ ออกจะสาว แล้วก็ยังสวยพริ้งอยู่เลย”
“เออ..ว่าแต่คุณนิตยามาเที่ยวอย่างงี้ แน่ใจนะคะว่าทางโน้น..ตารามิลจะไม่ดอดกลับไปออดอ้อนแก้ตัวกับแม่วายูนนั่นอีกน่ะค่ะ”
“ฉันแน่ใจค่ะ ตารามิลแกรู้ดีว่า..อะไรควร และอะไรที่ไม่ควรทำ”
วันต่อมา ที่หอพักวายูน ไฮดี้เดินเอานมมาส่งให้วายูน ที่นั่งท่าทางเพลียอยู่ที่โต๊ะอาหาร “เธอต้องพยายามกินหน่อยนะวายูน ถ้าไม่มีอะไรอยู่ในท้อง เธอจะยิ่งทรมานมากกว่านี้” วายูนพยักหน้าซึมๆ “แล้วถ้าเธอยังแพ้ท้องมากอยู่อย่างงี้ละก็ สงสัยต้องลาหยุดเรียนสักพักนึงละ”
“ไม่ ฉันไม่อยากหยุดเรียน”
“แต่ต่อไป พอท้องเธอใหญ่กว่านี้ เธอก็ต้องหยุดเรียนอยู่ดีละวายูน” วายูนหน้าเครียด ยังคิดไม่ออกว่าจะเอายังไงต่อไปดี มีเสียงเคาะประตู ไฮดี้พูดไปเดินไปเปิดประตู “คงจะนิโคไลน่ะ ตั้งแต่รู้ว่าเธอท้อง เขาแทบจะไม่กลับหอตัวเองเลย ห่วงแต่เธอ”
ไฮดี้เปิดประตู แล้วก็ต้องตะลึง เมื่อพบว่าคนที่มาเคาะประตูคือรามิล วายูนเห็นไฮดี้หยุดพูดไปเฉยๆก็แปลกใจ เลยเงยหน้าดู แล้วก็ต้องตะลึงไปอีกคนเมื่อเห็นว่าคนที่มาคือ รามิล
“วายูน เรามีเรื่องจะต้องคุยกัน”
นิโคไล คาร์ล สองคนกำลังเดินคุยกันมาที่หอพักของวายูน
“ไม่ว่าวายูนจะเป็นยังไงนะคาร์ล ไอก็ยังรักเขาไม่เปลี่ยนแปลง ไอพร้อมจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเขาเสมอ..”
คาร์ลพยักหน้ารับอย่างเห็นดีด้วย