บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 3 หน้า 3
คุณหญิงนิต้า มีสีหน้าตื่นเต้นเมื่อได้ยินที่กัญญารัตน์รายงานให้ฟัง “คุณนิตยามาถึงเวียนนาแล้ว ทำไมฉันไม่รู้ ?ใครบอกเธอ?”
“คุณปัทมา เลขาคุณนิตยาค่ะ”
“สงสัยจะร้อนอาสน์ ทนทำงานอยู่กรุงเทพฯต่อไปไม่ไหวต้องรีบแจ้นมาจัดการเรื่องหลานชายสุดที่รักที่นี่แน่ๆ แล้วตอนนี้คุณนิตยาอยู่ที่ไหนล่ะกัญญา?”
นิตยากับปัทมามาถึงหน้าทางเข้าเบลเวเดียร์แล้ว ปัทมามองอาณาบริเวณอันกว้างขวางของเบลเวเดียร์แล้วหน้าแหย “ที่กว้างขนาดนี้ เราจะหาคุณรามิลเจอได้ยังไงกันคะ”
“กว่าเราจะมาถึงที่นี่ ตารามิลคงเดินดูห้องหับข้างในไปแล้ว ถ้าฉันเดาไม่ผิด ตอนนี้ตารามิลน่าจะเดินไปที่สวนด้านหลังแล้ว”
“แหม..คุณนิตยานี่ฉลาดจริงๆค่ะ”
นิตยาขมวดคิ้วใส่ไม่มีอารมณ์อะไรกับคำพูดปัทมา แล้วเดินจ้ำไป ปัทมารีบจ้ำตาม
ทางด้านดามพ์กับเพียงเพ็ญมานั่งกินกาแฟอยู่ด้วยกัน
“คุณได้ทุนจากคุณน้านิตยามาเรียนต่อด็อกเตอร์ยังงี้ แสดงว่าต้องเป็นคนเก่งและฉลาดมากๆเลยนะสิ”
เพียงเพ็ญยิ้มอย่างยอมรับคำชมของดามพ์โดยไม่มีถ่อมตัวเลย “ใช่ค่ะ คุณดามพ์เป็นเพื่อนกับคุณรามิลทางไหนคะ”
“เพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมเลย”
“อย่างงี้ก็รู้จัก รู้ใจกัน ทุกเรื่องใช่ไม๊คะ”
ดามพ์รู้ทัน “คุณชอบไอ้รามิลมันใช่ไหม”
เพียงเพ็ญหัวเราะ “แหม..คุณนี่..ถามตรงดีจริง คุณถามตรงๆ ฉันก็ขอตอบตรงๆว่า“ใช่ค่ะ””
ดามพ์หัวเราะเสียงดัง แล้วยื่นหน้าเข้ามามองหน้าเพียงเพ็ญใกล้ๆ “ส่วนผมก็ชอบผู้หญิงพูดตรงๆอย่างคุณซะด้วย แถมคุณยังสวย และก็เก่งอีกต่างหาก”
“อย่าชอบฉันเลยค่ะ เพราะฉันไม่เปลี่ยนใจจากคุณรามิลง่ายๆหรอก”
“เอาเป็นว่า..คุณเปลี่ยนใจจากไอ้รามิลเมื่อไหร่ ผมรออยู่นะ แต่ขอเตือนก่อน..จะจับไอ้รามิลมันไม่ง่ายหรอกนะ คุณน้าของมันหาผู้หญิงไว้ให้มันแล้ว”
“ฉันรู้ค่ะ “
“แล้วก็ไม่ใช่แค่นั้นนะ เพราะตอนนี้ตัวมันเอง..ก็ดูท่าว่าจะไปติดใจนักศึกษาไทยที่มาเรียนอยู่ที่นี่ด้วย “
เพียงเพ็ญแปลกใจ “ใครกันคะ?“