บทละครโทรทัศน์ รักเร่ ตอนที่ 5
ที่บ้านท่านทูต นิตยาหน้านิ่งขึง“ตารามิลทำไมทำตามอำเภอใจตัวเองยังงี้นะ”
คุณหญิงนิต้าท้วง “ไม่ได้นะคะคุณนิต งานใหญ่หรูหราอย่างงี้ มีแต่คนมีระดับไปงาน ตารามิลควงแม่นั่นไปงานนี้ ได้อับอายกันแน่ๆ แล้วคุณนิจะเอาหน้าไปไว้ไหนคะ คนคงซุบซิบนินทากันทั้งงาน”
“นั่นน่ะสิคะ ปัทล่ะเป็นห๊วง..เป็นห่วง..ชื่อเสียงของคุณนิตจริงจริ๊ง..อุ๊ย! ไม่ได้ล่ะค่ะ เดี๋ยวคนเข้าใจผิดคิดว่าแม่นั่นเป็นคนรักของคุณรามิล ริจะเป็นสาวเดบูตอง ควงคุณรามิลออกมายังงี้ เขาเรียกไม่เจียมตัวนะคะ เชอะ! ราศีของปัทดีกว่าตั้งเยอะ ยังไม่กล้าแม้แต่จะคิดเลยค่ะ”
กัญญารัตน์ชง “ลองคิดบ้างสิคะ เผื่อคุณนิตยาจะเห็นใจ”
คุณหญิงนิต้าตัดบท “หยุดเลยทั้งสองคน! ไร้สาระสิ้นดี! แล้วนี่คุณนิตยาจะทำยังไงคะ ปล่อยไว้ไม่ได้นะคะ”
นิตยาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “คนอย่างตารามิล ยิ่งห้าม..ก็จะเหมือนยิ่งยุ เพราะฉะนั้นงานนี้ดิฉันก็ทำแค่..”
คืนนั้น ที่บ้านพักรามิล นิตยามาบอกรามิลด้วยสีหน้ายิ้มๆว่า “ข่าวดีจ้ะรามิล ท่านหญิงจงกลนีอาการดีขึ้น ก็เลยอนุญาตให้หนูจุลมณีมาเที่ยวที่เวียนนานี่ได้แล้ว มาจังหวะดีเสียด้วย กำลังจะมีงานโอเปร่าบอลล์กันพอดีเลย รามิลพาหนูจุลมณีไปงานนี้นะจ๊ะ”
รามิลได้แต่อึ้ง พูดอะไรไม่ออกเลย
นิตยาเดินเข้ามา ปัทมารีบเดินตามหลังมาอย่างร้อนใจ “คุณนิตจะทำแค่นี้น่ะเหรอคะ แล้วถ้าเผื่อคุณรามิลคิดจะขัดคำสั่งคุณนิตละคะ”
“ใครว่าล่ะ”
ปัทมามองหน้าคุณนิตยา สีหน้าฉงน
วันต่อมา ที่ห้องพักวายูน วายูนเปิดประตูห้องออกมาแล้วพบว่าปัทมาเป็นคนมาเคาะก็แปลกใจ แต่ก็รีบยกมือไหว้ทั้ง 2 คน “มีอะไรเหรอคะ”
นิตยาเอาน้ำสาดใส่หน้าวายูนทันที วายูนตกใจร้องว๊าย ทำอะไรไม่ถูกเลย “อย่าคิดใฝ่สูงเป็นคู่ควงหลานชายฉันเป็นอันขาด หลานชายฉันกับหล่อนน่ะ..มันคนละชั้นกัน” นิตยาก็หันหลังจะเดินกลับ ปัทมาขยับตาม แต่แล้วนิตยาก็หันกลับมาพูดกับวายูนอีกครั้ง “แล้วถ้าหล่อนไม่เชื่อ หล่อนจะเจอดีมากกว่าน้ำแก้วนั้น จำไว้” พูดจบนิตยาก็เดินออกไปเลย ปัทมาหันมาเบ้ปากใส่วายูนก่อนจะรีบวิ่งตามนิตยาไป
วายูนเม้มปากแน่น เจ็บใจจนพูดไม่ออก