บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 20 หน้า 4
ปุณณะเอ่ยต่อ “พวกที่กำลังจะอพยพย้ายถิ่นฐานไปอยู่แผ่นดินใหม่ ก็พากันเปลี่ยนใจขออยู่กับจันทรปุระต่อไป”
“ความดีความชอบอันเกิดแก่จันทรปุระในครั้งนี้ ต้องยกให้บุษกร ท่านมหาพราหมณ์กัมพูก็ล้มป่วยจนมิอาจแม้แต่จะลุกขึ้นยืนได้ เทวะยังเมตตาที่ประทานพรแก่นาง จงสั่งลงไปให้รู้ถ้วนทั่วทุกคนว่านับแต่วันนี้ ข้าขอแต่งตั้งให้บุษกรเป็นมหาพราหมณีแห่งจันทรปุระ” สูริยะประกาศ
อริยะ ปุณณะน้อมรับ เกศอาภาเกิดความกังวลขึ้นในใจ อนาคตจะเป็นอย่างไรหนอ
ปราสาทเทวะ บุษกรยืนอยู่หน้าแท่นบูชา “วันนี้กราบไหว้ข้าในฐานะมหาพราหมณีไปก่อนเถิดพวกหน้าโง่ วันข้างหน้าพวกเจ้าจะได้กราบไหว้ข้าในฐานะมหาเทวีแห่งจันทรปุระ” บุษกรยิ้มอย่างได้รับชัยชนะ
ปัจจุบัน เต็นท์ที่เก็บโบราณวัตถุ โยสิตาช่วยประคองเทวรูปไม่ให้ล้ม โยสิตาโต้ตอบกับบุษกรเหมือนบุษกรอยู่
ตรงหน้า “เพราะคุณนี่เองจันทรปุระถึงได้ล่มสลาย”
รอยยิ้มแห่งชัยชนะของบุษกรค่อยๆ เปลี่ยนเป็นชิงชังแล้วเกรี้ยวกราดตอบ “เพราะเจ้าต่างหาก นังคนสารเลว”
บุษกรเหมือนพุ่งตรงเข้ามาจะทำร้ายโยสิตา แต่ร่างเลือนหายไป โยสิตาระทึกขวัญ ตาไม่กะพริบ
“คุณโย...คุณโย” เสียงเรียกของกฤตธรเหมือนเรียกสติโยสิตากลับคืนมา
ทุกคนยังช่วยกันประคองเทวรูปเอาไว้ ทุกคนมองมาที่โยสิตาเป็นตาเดียว
“แผ่นดินไหวหยุดแล้วละครับ ขอบคุณทุกคนมากครับ” อธินเอ่ยบอก
ทุกคนขยับออกจากการประคองเทวรูป
“ไม่คิดว่าแผ่นดินไหวจะอยู่ห่างกรุงเทพแค่นี้เอง นี่ถ้าเทวรูปองค์นี้เสียหายจะเป็นเรื่องน่าเสียดายมาก” กสินทร์เอ่ย
โยสิตาหันกลับไปมองเทวรูป ปีศาจบุษกรปรากฏตัวด้านหลังเทวรูปคำราม “มันก็แค่ศิลาก้อนนึงเท่านั้น พวกหน้าโง่”
บุษกรเหมือนสำแดงฤทธิ์ ออกแรงผลักเทวรูป โยสิตาช๊อกตาค้าง เทวรูปค่อยๆ ล้มลง และเห็นได้ชัดว่าจะฟาดลงใส่ด้านหลังกสินทร์เต็มๆ โยสิตาช็อกแต่ขยับไม่ทัน
กฤตธรร้องเสียงหลง “คุณพ่อ”
คนที่พุ่งเข้ามาชาร์จและกันตัวกสินทร์ได้ทันคือเกรียง แต่ส่วนหนึ่งของเทวรูปก็ฟาดใส่ไหล่-ต้นแขนของกสินทร์อย่างแรง เกรียง-กสินทร์ล้มลงไปกับพื้น อธิน-กฤตธร-โยสิตา ช็อก เพราะเทวรูปฟาดลงกับพื้น ส่วนหัวแตกหักออกจากลำตัว โยสิตาช็อกหันไปมองบุษกร บุษกรหัวเราะสะใจ ก่อนร่างจะเลือนหายไปกับตา
บริเวณแค้มป์สำรวจ กระเป๋าสัมภาระของกสินทร์และเกรียงถูกใส่กระโปรงรถ ทีมงานช่วยกันขนมา กฤตธรประคองพากสินทร์ที่ได้รับการปฐมพยาบาลเบื้องต้น มีผ้าคล้อง แขน-คอ เกรียงดูแลการขึ้นรถให้กสินทร์อย่างดี อธิน โยสิตา ทีมงาน ยืนส่งข้างรถด้วยความกังวล กฤตธรปิดประตูรถให้กสินทร์ เกรียงรีบไปทำหน้าที่คนขับ
กฤตธรบอกกับอธิน “คงไม่แวะโรงพยาบาลในเมือง...ผมจะพาคุณพ่อตรงกลับกรุงเทพเลยครับ”