บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 24 หน้า 2
อาศรมบนยอดเขา สูริยะนั่งหลับตาอยู่ในการเจริญภาวนา แต่ก็ต้องลืมตาขึ้นเพราะเสียงทุบประตูและเสียงเรียก
“องค์สูริยะ..ได้โปรดเถิด...องค์สูริยะ”
สูริยะลุกขึ้นและเดินออกมาคลายสลักประตูเปิดออกเห็นทหาร 2 นาย ประคองร่างกัมพูไว้“ท่านมหาพราหมณ์...”
เรือนเกศอาภา เกศอาภาอุทานหลังฟังคำปุณณะ “นางทำเยี่ยงนั้นเพื่ออะไรท่านพ่อ”
“ในเมื่อนางมิสมหวังกับการได้ขึ้นเป็นพระอัครชายา นางจึงหวังจะนั่งบัลลังก์เป็นพระมหาเทวีแทน”
อุษาช็อกตาค้าง เกศอาภาแทบพูดไม่ออก “ลูกมิอยากจะเชื่อเลย”
“แลตอนนี้นางก็ทำสำเร็จไปกว่าครึ่งแล้ว นางอ้างสิทธิ์ในดาบกษัตริย์จันทรปุระ จนทหารจำนวนมากยอมอยู่ภายใต้อำนาจแลคำสั่งของนาง”
“แล้วเทวะบัญชานั้นเล่า ท่านลุง” อุษาเอ่ยถามกังวล
“ทุกอย่างล้วนเป็นเรื่องตบตาให้ทุกคนหลงเชื่อในอำนาจของนางเท่านั้น”
“ร้ายกาจที่สุด..นางผู้นี้มิเคยทิ้งสันดานเดิม” อุษาโพล่งด่าทนไม่ไหว
“มิมีเวลาแล้วเจ้าต้องหนีออกไปให้เร็วที่สุด ไปหาองค์อริยะที่ชายแดน” ปุณณะสั่ง
“ไม่ ลูกจะมิไปไหนทั้งนั้น ลูกจะขอเผชิญหน้ากับศัตรูที่คิดทำลายราชบัลลังก์” เกศอาภาตั้งใจแน่วแน่
“เกศอาภา” อุษาเรียกเสียงดัง
ปุณณะเอ่ยบอก “เป้าหมายของนางคือชีวิตเจ้า”
“ลูกหากลัวไม่”
“คิดเผื่อไปให้ถึงวันข้างหน้า..เกศอาภา องค์อริยะคอยเจ้าอยู่ที่ชายแดน หากเจ้ามีอันเป็นไปราชบัลลังก์จันทรปุระจะมีความหมายอะไรต่อองค์อริยะ” เกศอาภาอึ้ง
ปราสาทเทวะ พระจันทร์เต็มดวง ดวงใหญ่เป็นพิเศษโผล่ปรากฏเด่นด้านหลังปราสาทเทวะ
“ดาบกษัตริย์แห่งจันทรปุระเล่มนี้กำลังจะได้ทำหน้าที่สำคัญของมันแล้ว” บุษกรลูบคมดาบอย่างเลือดเย็นสงบนิ่ง
“ข้าจะส่งวิญญาณสุดท้ายเพื่อให้ไปเข้าเฝ้าเทวะด้วยมือของข้าเอง” บุษกรแหงนมองรูปเทวะและหันหันกลับมาทางทหาร “ไปเอาตัวพระอัครชายาเกศอาภามาเดี๋ยวนี้”
ทหารแสดงความเคารพก่อนออกไป
เรือนเกศอาภา ในความมืด เห็นแต่คบไฟสว่างบุกเข้ามาผ่านสวน ทหารถีบประตูพังเข้าไปแล้วกรูกันกระจายเพื่อจับตัวเกศอาภา