บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 2 หน้า 2
ปารมีเอ่ยด้วยเซ็นส์ของงานบริการ ยังไม่ทันได้เห็นหน้าลูกค้าด้วยซ้ำ “Good evening Sir, May I help you?”
กวินทร์มองที่หน้าอกป้ายชื่อพนักงาน “คุณบารมี”
“คุณกวินทร์ สวัสดีค่ะ ปารมีค่ะ ไม่ใช่บารมี ปอปลาค่ะ” ปารมียิ้ม
เมธาวีเดินตามเข้ามา กวินทร์เสียฟอร์มครั้งที่หนึ่ง “คุณปารมี ฝรั่งเมื่อกี้เป็นใคร”
“มิสเตอร์โอเว่น ค่ะ แพทริค โอเว่น พักอยู่ห้อง 1050”
“ท่าทางคุณสนิทสนมกับลูกค้าคนนี้มากนะ”
ปารมียังไม่เก็ตว่าถูกด่า “จะว่าสนิทก็ไม่เชิงหรอกค่ะ เพราะคุณโอเว่นเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ มาเมืองไทยปีละหลายครั้ง แล้วทุกครั้งก็ต้องพักที่นี่ รีเควสต์ห้องเดิมด้วยค่ะ 1050 อาหารจานโปรดของคุณโอเว่นคือยำวุ้นเส้นทะเล ห่อหมกย่างปลาอินทรีย์ แล้วก็ข้าวเหนียวมะม่วง..มะม่วงก็ต้องเป็นน้ำดอกไม้เบอร์ห้าด้วยค่ะ หวานสนิทไม่ติดเปรี้ยว”
กวินทร์เสียฟอร์มครั้งที่สอง “คุณหัวเราะเสียงดังเกินไป” ปารมีอ้าปากค้าง “แล้วเสียงหัวเราะของคุณก็น่าเกลียดมาก”
ปารมี ไม่ได้คิดจะยอกย้อน “เหรอคะ ดิฉันไม่เคยทราบเลย”
“วินทร์คะ เรื่องแค่นี้อย่าไปใส่ใจเลยค่ะ” เมธาวีเอ่ยขัด
“ผมไม่ใส่ใจไม่ได้ ฟร้อนท์ออฟฟิศเป็นหน้าตาของโรงแรมเรา ปรับปรุงตัวเองด้วยคุณบารมี”
“ค่ะ คุณกวินทร์” ปารมีจ๋อย
“ไปกันเถอะค่ะวินทร์ เมย์ หิวจะแย่แล้ว” กวินทร์มองปารมีอย่างคาดโทษ ก่อนจะขยับออก
“ปารมีค่ะ ปอปลา” กวินทร์เสียฟอร์มเป็นครั้งที่สาม ก่อนจะเดินออกไปกับเมธาวี ปารมีสุดเซ็ง จ๋อยคอตก หันไปมองเพื่อนร่วมกะที่มองมาอย่างเห็นใจ “เจ้านายไม่เอ็นดู สงสัยอาชีพนี้จะไม่รุ่งซะแล้วฉัน”
ห้องทำงานบ้านกสินทร์ เพชรเจียรนัยแล้วเม็ดละอย่างน้อยหนึ่งกะรัตวางอยู่บนแผ่นรองกำมะหยี่สีดำกำลังถูกกสินทร์เลือกดูอย่างพิถีพิถันใต้โคมไฟสำหรับส่องดูอัญมณีโดยตรง
เจ้าของร้านดูแลเต็มที่ “ล็อตนี้น้ำดีทุกเม็ดครับคุณกสินทร์” เจ้าของร้านเชียร์
กฤตธรเปิดประตูเข้ามา “คุณพ่อกินข้าวหรือยังครับ”
“อีกสักชั่วโมง ค่อยให้เขาตั้งโต๊ะ ก็ได้”
กฤตธรเดินเข้ามาดูด้วยความสงสัย “ผมเพิ่งรู้ว่าเดี๋ยวนี้ คุณพ่อหันมาเก็บเพชรมากกว่าทอง”