บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 6 หน้า 4
ห้องนั่งเล่น วังมัจฉา คุณย่านวลมณี อันนา หมอไทยนั่งพับเพียบบนพื้นกรองมาลัย อันนาดูเกร็งมากเพราะคุณย่านวลมณี คอยจับผิดตลอดเวลา “เกร็งขนาดนี้เดี๋ยวเข็มก็ทิ่มมือหรอก”
“ขอโทษค่ะ”
“งานพวกนี้ เราต้องทำโดยรู้สึกว่าเราเป็นส่วนหนึ่งกับมัน แล้วมันจะทำได้เอง”
“แหม...ดูพูดง่ายทำยากจังเลยนะคะ งั้นแพรขอลองดูหน่อย”
แพรพิณขยับเข้าไปนั่งแทรกกลางระหว่างอันนากับหมอไทย หมอไทยหน้าเสีย คุณย่านวลมณี เขยิบหนีรังเกียจแพรพิณ
“งั้นสอนผมด้วยนะครับ เผื่อผมกับคุณแพรจะมีโอกาส...”
ชยุตเขยิบมานั่งเบียดแพรพิณ แพรพิณหันหน้าไปมองชยุตคาดโทษ ย่านวลมณียิ้ม ชอบที่ชยุตเอาคืนแพรให้ ย่านวลมณีร้อยมาลัยโชว์ให้ทุกคนทำตาม เห็นทุกคนตั้งใจร้อยมาลัยอย่างขะมักเขม้น แพรพิณเหลือบไปเห็นมาลัยในมือหมอไทย แพรพิณกระแนะกระแหน
“แหม คุณหมอไทยนี่กรองมาลัยเก่งกว่าผู้หญิงอีกนะคะ”
“แน่นอน หลานชั้นฝึกกับมาเองกับมือ ทั้งเย็บผ้า กรองมาลัย ทำอาหารคาวหวานได้หมด”
“แหม...งานผู้หญิงทั้งนั้นเลย”
อันนาหน้าเสีย แต่ชยุตตามเกมแพรพิณทันก็รีบแก้เกม
“ไม่ใช่แค่นั้นนะครับคุณแพร พวกกีฬาแมนๆแบบไทยๆ ฟันดาบ ตะกร้อ ต่อยมวยไอ้หมอก็เทพมากๆ แถมยังมีแต่สาวๆมากรี๊ดสลบ เคยมีพวกป้าแก่ๆสายตาสั้น แต่ไม่ยอมไปตัดแว่นมาเที่ยวสงสัยว่าหมอไทยเป็นแต๋วด้วย...แต่อย่าสนใจเลยครับ พวกมนุษย์ป้า”
“นาย!”
แพรพิณหน้าเสีย ร้อยมาลัยต่ออย่างโกรธเกรี้ยว แล้วไม่ทันมอง เผลอทำเข็มตำนิ้วตัวเอง
“โอ๊ย!!!! เลือด!!!” แพรพิณเห็นเลือดก็เป็นลมทันที
แพรพิณนอนสลบ ชยุตค่อยๆใช้พลาสเตอร์พันแผลให้แพรพิณ กลัวแพรพิณตื่น เมื่อพันเสร็จ ชยุตก็วางมือแพรพิณลงอย่างเบามือ ชยุตยิ้มให้แพรพิณแล้วเอายาดมมาวนรอบๆจมูก แพรพิณได้สติฟื้นขึ้นมา มึนมาก “ถึงบ้านแล้วเหรอ”
ชยุตส่ายหัว “เหอะ”
“แล้วหลานชั้นล่ะ!”
“ปล่อยให้เค้าไปสวีทกันบ้างเถอะคุณ”
“ไม่!” แพรพิณจะลุกขึ้น เวียนหัวล้มลงไป ชยุตประคองขำๆ
“ผมล้อเล่น เค้ายังกรองมาลัยอยู่ที่ห้องรับแขกโน่น” แพรพิณนั่งฟึดฟัดไม่พอใจ
“นี่ถามจริงเหอะ...คุณจงเกลียดจงชังอะไรไอ้หมอมันนักหนา”
“ชั้นไม่ได้เกลียด ชั้นแค่...”