รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 6 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ สายลับจับแอ๊บ ตอน 6 หน้า 5
Pannaput_tvs
15 มิถุนายน 2560 ( 10:32 )
449K
สายลับจับแอ๊บ ตอน 6
25 หน้า

“แค่อะไรครับ”

“เป็นคู่ขาคุณหมอก็ไปดูแลคุณหมอสิ  มาเฝ้าชั้นทำไม”

“หาโอกาสไง” ชยุตพุ่งหน้าเข้าไปใกล้แพรพิณอย่างรวดเร็ว แพรพิณขยับหนี  คุณย่านวลมณี หมอไทย อันนาเดินเข้ามาพอดี หมอไทยกับอันนาเดินใกล้กัน อันนาดูเขินมากขึ้นอย่างรู้สึกได้

“ฟื้นแล้วเหรอเธอ”

“ค่ะ”

“นี่ก็เย็นมากแล้ว น้องอันกลับบ้านก่อนเถอะค่ะ” “ค่ะ ...พี่หมอ ... ไปก่อนนะคะคุณหญิงย่า พี่ชยุต” อันนาไหว้

“วันนี้ถือว่าหล่อนยังทำได้ไม่ดี...หวังว่าวันหลังคงจะมีพัฒนาการมากกว่านี้...ชั้นหมายถึงหล่อนด้วย” คุณย่านวลมณี มองแพรพิณด้วยหางตา แพรพิณฉุนมากแต่ยังมึนอยู่ อันนาเดินมาประคองแพรพิณออกไป แพรพิณดูรั้งๆไม่ยอมไป แต่อันนารุนหลังให้เดินออกมา

 

ในรถแพรพิณ อันนาเป็นคนขับ พอแพรพิณเข้ามานั่งในรถอีกฝั่งก็หาเรื่องทันที

“อันนา น้าไม่เข้าใจ จะไปอยากหมั้นกับคนที่คอยดูถูกเราทำไม”“เค้าก็ไม่ได้ดูถูกอะไรเรานะคะ”“โอ้ยย ปวดหัว!“ช่างเถอะค่ะน้าแพร...ถึงน้าแพรจะสงสัยพี่หมอ ถึงคุณย่าจะยังไม่ค่อยชอบอัน แต่อันพอใจที่จะเป็นแบบนี้”

“ทำไม...แกไม่มีสติเหรอ”

“อันมีสติค่ะ แต่เรื่องนี้...ให้อันเลือกเองเถอะนะคะ...เวลาน้าแพรเจอคนที่ใช่มากๆ น้าแพรจะเข้าใจอัน” อันนาพูดจบก็ขับรถไม่สนใจ แพรพิณหันหน้าออกไปหน้าต่าง เห็นชยุตยืนโบกมือให้ ทำท่าจูบใหญ่โต แพรพิณโมโหปัดมือไปมา  แพรพิณเอามือมาแตะริมฝีปากตัวเอง นึกถึงตอนที่โดนชยุตจูบแล้วเขินมาก

 

ตอนเย็น พันธิตกับวทันยูนั่งดูบอลอยู่ด้วยกันในห้อง ต่างฝ่ายต่างเชียร์ทีมของตัวเองอย่างเมามันส์ ทีมที่พันธิตเชียร์ยิงเข้าประตูได้ พันธิตดีใจเสียงดังล็อคคอวทันยูอย่างผู้ชนะ ขณะที่

วทันยูทำหน้าเซ็ง อรนาฏเปิดประตูพรวดเข้ามาด้วยอารมณ์โกรธพาทียังค้างอยู่ พอเห็นภาพตรงหน้าก็ยิ่งตกใจ อรนาฏตวาด “ทำอะไรกันน่ะ”

พันธิตกับวทันยูตกใจ ว่าอรนาฏอารมณ์เสียมาจากไหน ค่อยๆ แยกตัวออกจากกัน

พันธิตไม่พอใจ “จะเคาะประตูหน่อยมั้ยครับ มันเป็นมารยาทสังคมนะครับ”

“ฉันเป็นแม่แก ฉันมีสิทธิ์จะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น” อรนาฏหันไปทางวทันยู เสียงแข็ง

“ยู แม่ว่ากลับบ้านได้แล้วนะ มาอยู่ที่นี่หลายวันแล้วเดี๋ยวที่บ้านจะเป็นห่วง”

วทันยูหน้าเสียกับคำพูดของอรนาฏ ได้แต่พยักหน้ารับ พันธิตยิ่งไม่พอใจอรนาฏที่มาไล่เพื่อนรักตน “ยู ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น อยู่ต่อ”


25 หน้า