บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอนที่ 19 หน้า 3
“นอกจากพระตำหนักหลังใหม่นี้แล้วยังทรงมีพระมหากรุณาธิคุณ พระราชทานนางกำนัลมาให้อีกสิบคน เป็นชาวเมืองมัณฑ์ล้วนๆ เพื่อให้สมเกียรติพระยศสมเด็จพระบรมราชเทวี เพคะ”
“นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณ แต่ข้าคงรับนางกำนัลเมืองมัณฑ์เอาไว้ใช้งานบางอย่างเท่านั้น บอกตาม
ตรงนังมิ่น ข้าไม่ไว้ใจใครเลยนอกจากเจ้าคนเดียว พระนางปัทมสุดาอาจส่งใครเข้ามาแอบแฝงสอดแนมเรื่องของข้าก็ได้”
“ดีแล้วเพคะที่ทรงระวังตัว หม่อมฉันจะคอยสอดส่องให้อย่างดี ไม่ให้มีไส้ศึกเข้ามาถึงตำหนักนี้ได้เพคะ”
“ฟองจันทร์”
“เจ้า”
“เตรียมม้าเร็วเอาไว้ ข้าจะส่งข่าวไปเชียงเงิน ให้เจ้าพ่อเจ้าแม่ส่งคนมาเพิ่มให้ข้าอีกสักสิบคน”
“เจ้า...” ฟองจันทร์ขยับออก
“ราชสำนักเมืองมัณฑ์เปลี่ยนแปลง ขนาดนี้ พระนางปัทมสุดาไม่มีทางอยู่นิ่งเฉย แน่เพคะ ต้องทรงรู้ใจพระนางอ่านทางหมากให้ออก แต่จะให้ดี ควรเดินหมากก่อนพระนางนะเพคะ”
ตำหนักปัทมสุดา ปัทมสุดสั่งการ
“ไปสืบมาให้ได้ว่าพระราชทานเครื่องเพชรเครื่องทองชุดไหนให้มันไปบ้าง”
“หม่อมฉันสืบมาแล้วเพคะ พระราชทานแต่แหวนกับสร้อยเพียงไม่กี่ชิ้น แต่ละชิ้นก็เหลือเลือกจากมิพญาทั้งนั้นเพคะ”
“มันทำเป็นมักน้อย ตอนนี้เพราะมันหวังจะได้ของสูงอย่างทับทิมก้อนนั้นในวันข้างหน้าน่ะสิ”
“ทับทิมก้อนนั้นเป็นสมบัติคู่ราชบัลลังก์ ผู้จะได้ครอบครองต้องมีบุญบารมีสูงอย่างมิพญาเท่านั้นเพคะ”
“ข้าเดาใจผัวข้าไม่ออกแล้ว ไม่ รู้ว่าวันดีคืนดี จะหลงเสน่ห์มันจนยกให้มันไปก็ได้”
“มิพญาอย่าเพิ่งทรงกังวลพระทัยไปเลยเพคะ เวลานี้มีเรื่องสำคัญกว่าต้องจัดการเพคะ”
“ว่ามา”
“เมืองฉานกำลังจะส่งบรรณาการขึ้นน้อมเกล้าถวาย หนึ่งในของขวัญนั้นก็มีเจ้าหญิงเมืองฉานอยู่ด้วยเพคะ”
“อีกแล้วอย่างนั้นรึ ข้าเพิ่งสู้รบปรบมือกับอีไพร่เชียงเงิน ยังไม่ รู้ดำรู้แดง อีเจ้าหญิงเมืองนี้ก็จะโผล่มาอีกคน”
“ใจเย็นๆเพคะมิพญา ศัตรูตัวนี้ก็แค่ลูกแมวเชื่องๆตัวนึงเท่านั้นเพคะ อยู่ที่มิพญาจะรีบเดินหมากเพคะ”