บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอนที่ 20 หน้า 2
ห้องนอน เหตุการณ์สาบานและคำสาปแช่งต่างๆ ทั้งจากมิ่งหล้า หน่อเมือง และการให้สัตย์สาบานของ
แม้นเมืองเอง แม้นเมืองผวาตื่นทั้งๆ ที่อยู่ในอ้อมกอดศุขวงศ์ แม้นเมืองหันไปมองศุขวงศ์ ก่อนจะค่อยๆ จับแขนศุขวงศ์ออกจากตัวแล้วลุกขึ้นอย่างเงียบเชียบ แม้นเมืองชะงักเพราะเกิดอาการเจ็บท้องขึ้นกระทันหันจนต้องร้องคราง ศุขวงศ์ตื่นขึ้น “แม้นเมืองน้องเป็นอะไร”
“เจ็บเจ้า เจ็บท้อง”
“หา...”
เรือนศุขวงศ์ อินทร บ่าวช่วยกันเปิดประตู หน้าต่างทุกบาน บานตู้ – หีบ ลิ้นชักทุกใบทุกบานถูกเปิดออก ที่หน้าห้องเตรียมไว้เป็นห้องคลอด ศุขวงศ์เดินพล่าน อยากจะเข้าไปแต่เข้าไปไม่ได้
“เขียนจันทร์ คำแก้ว เป็นยังไงบ้าง” คำแก้วคลานมาโผล่หน้าที่ประตูห้อง “ใกล้แล้วเจ้า ใกล้แล้ว”
คำแก้วผลุบหายกลับเข้าไปในห้อง ศุขวงศ์ยิ่งร้อนรน
“แม้นเมืองน้องร้องออกมาให้พี่ได้ยินเสียงบ้านเถอะ เจ็บปวดยังไงก็ขอให้พี่ได้รับรู้บ้าง”
คำแก้วโผล่ออกมาที่ประตูอีกครั้ง “ใกล้แล้วเจ้า...ใกล้แล้ว”
“ใกล้ยังไงคำแก้ว”
“เด็กโผล่หัวออกมาแล้วเจ้า” คำแก้วผลุบหายเข้าไป ศุขวงศ์กระสับกระส่ายหนัก
ในห้องคลอด ผ้าที่โยงแขวนผูกกับขื่อ แม้นเมืองโหนผ้าเบ่งลูก...เหงื่อเต็มหน้าที่แสดงความเจ็บปวดอย่างที่สุด แต่แม้นเมืองกัดฟันและไม่ยอมเปล่งเสียงแสดงความเจ็บปวดออกมาเลย คำแก้วคลานกับเข้ามา...ตื่นตะลึง เขียนจันทร์เหมือนกำลังกดท้องแม้นเมืองให้คลอด
“อีกนิดเดียวเจ้า อีกนิดเดียวเจ้าแข็งใจหน่อยเจ้า” แม้นเมืองกลั้นใจและเบ่งเต็มที่
เรือนศุขวงศ์ ศุขวงศ์พล่านกระวนกระวายแล้วชะงักทันที เพราะเสียงเด็กร้องดังออกมาจากในห้องถึงวินาทีนี้เข้าจริงๆ ศุขวงศ์เหมือนถูกตรึงด้วยปิติ
“คลอดแล้ว...เจ้าน้อย คลอดแล้ว” อินทรตื่นเต้นจนกระโดดตัวลอย ในขณะที่ศุขวงศ์ยังชาไปทั้งตัว
คำแก้วโผล่หน้าพรวดออกมา “น้ำร้อนๆ อ้ายอินทร น้ำร้อน”
“น้ำร้อนโว้ย...น้ำร้อน” อินทรวิ่งกลับไปทางครัว ศุขวงศ์จะพุ่งเข้าไปในห้อง “เจ้ายังเข้าไปบ่ได้เจ้า”
“เจ้าแม้นเมืองเป็นยังไง ลูกเราเป็นยังไงคำแก้ว”
“แข็งแรงดีเจ้าทั้งแม่ทั้งลูก”
“ผู้หญิงหรือผู้ชาย”