บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอนที่ 20 หน้า 5
กลางวันวันใหม่ ที่พักกษัตริย์
“สำคัญมากนักรึ ถึงต้องเรียกประชุมเป็นการด่วนอย่างนี้”
“สำคัญมากพุทธเจ้าข้า ท่านเสนาบดีกลาโหมตั้งใจจะมาทูลเชิญเสด็จด้วยตัวเอง”
“กำลังทรงพระสำราญอยู่ดีๆ ก็ยังหาเรื่องมากวนพระทัยถึงในวัง” ปัทมสุดาเหน็บ
“ก็คงเป็นข้อราชการที่สำคัญมากจริงๆ น่ะแหละซูซู ไม่อย่างนั้นก็คงจัดการกันไปเองได้แล้ว เราขอเวลาแต่งตัวสักพัก”
“พุทธเจ้าข้า” กรมวังถวายความเคารพแล้วถอยออกกลับออกไป
“ถ้าไม่ติดว่าอยู่ในช่วงสะเดาะเคราะห์ หม่อมฉันจะไปร่วมประชุมร่วมออกความเห็นด้วย”
“ซูซูอยู่ที่นี่ดีแล้ว การบำเพ็ญบุญจะได้ต่อเนื่องไม่ติดขัด”
“หม่องหม่องรับปากกับหม่อมฉันสิเพคะ ว่าเสร็จการประชุมแล้วจะกลับมาที่นี่ทันที”
“ไม่กลับมานอนที่นี่แล้วจะให้พี่ไปนอนที่ไหนกัน”
“ดึกดื่นยังไงหม่อมฉันก็จะคอยรับเสด็จนะเพคะ”
ท้องพระโรง เสนาบดีถวายจดหมายแก่กษัตริย์
“จดหมายฉบับนี้รัฐบาลอังกฤษส่งมาแจ้ง ให้เมืองมัณฑ์ยกเลิกสัญญากับฝรั่งเศสทันที มิเช่นนั้นจะยกกองทัพโจมตีเมืองมัณฑ์” กษัตริย์ดูใจความในจดหมายด้วยความกังวล
“นั่นเป็นแค่การข่มขู่ตามสันดานพวกอันธพาล ไร้อารยธรรมเท่านั้น ข้าพุทธเจ้าเห็นว่า เราไม่มีความจำเป็นจะต้องให้ความสนใจใดๆ ทั้งสิ้น”
“โอกาสนี้ควรเรียกตัวแทนจากอังกฤษมา เพื่อเปิดการเจรจาเถิดพุทธเจ้าข้า”
“เจรจาหรือเปิดประตูบ้านให้พวกมันเข้ามาข่มขู่เราอย่างถ่อยทรามกันแน่”
“หากอังกฤษไม่ได้รับคำตอบใดๆ ข้าพุทธเจ้าเกรงว่า เราจะต้องเผชิญหน้ากับกองทัพอังกฤษเป็นแน่”
“เจรจาหรือเพิกเฉยก็ค่าเท่ากัน ข้าพุทธเจ้าเห็นว่าเวลานี้ควรจะส่งกองทัพเรืออันแข็งแกร่งของเราออกไปป้องกันสามเหลี่ยมปากแม่น้ำเสียทันที แค่พวกมันได้เห็นความเกรียงไกรของกองทัพเรือเรา พวกมันก็ต้องสั่นสะท้านแล้วพุทธเจ้าข้า”
“สงครามคือสิ่งที่ควรจะหลีกเลี่ยง ขอทรงมีพระราชวินิจฉัยด้วยเถิดพุทธเจ้าข้า”
กษัตริย์มึนตึบคิดอะไรไม่ออก